De kaarten zijn na de verkiezingen opnieuw geschud. Het spel duurt voort, met nu de VVD aan zet.
ARTIKELEN TWEEDE HELFT 2011
23 december 2011
Wethouders vragen formateurs oplossing voor KNSF te vinden.
“Regie en verantwoordelijkheid KNSF-dossier berust bij heren Roest en Meijer”
Op 7 december 2011 hebben beide wethouders – de portefeuillehouder Vera van Etten (VVD) en partijgenote Henny Timmerman – aan de formateurs Riens Meijer en Elbert Roest nadrukkelijk gevraagd om uiterlijk 1 januari 2012 tot een oplossing met Dr. Visser ( KNSF) te komen. De formateurs hebben na de raadsvergadering van 19 december geantwoord dat zij zich hierover, net zoals over de andere verkregen informatie na de persconferentie van 14 december 2011 wensen te beraden.
De 'nadrukkelijke vraag' vanuit het college – met uitzondering van de burgemeester – heeft, toen dit door de formateurs op 20 december aan de fractievoorzitters werd medegedeeld, geleid tot verbazing bij de raad, en tot vragen van Charles Wiss (PvdA). Die vragen werden onderschreven door alle partijen: Dirk Jan Methorst (CDA), Erik Pieter Vlaanderen (VVD) en Sandra Deuling (D66). Kort voor de raadsvergadering, donderdagmiddag 22 december, om kwart over vier, kreeg Charles Wiss zijn antwoorden:
De vragen van PvdA en de antwoorden van het college.
Op de vraag waarom het college persé voor 1 januari 2011 met KNSF tot een oplossing wil komen antwoordt gemeentesecretaris Marjolein Schadé namens het college dat zij gebruik willen maken van het 'momentum' van het indienen van de memorie van antwoord dat door het college is ingediend op 15 november. Verder antwoordt zij dat op 15 november het collegevoorstel is aangenomen om te gaan werken met verkenners die kijken of schikking in de minne mogelijk is. 20 november had de portefeuillehouder een eerste contact met de formateurs.
(Het college vermeldt ook dat de nu ingeslagen weg een 'procesrisico' inhoudt. De gemeente heeft kennelijk niet zoveel vertrouwen in de goede afloop als zij doet voorkomen, red.)
Charles wil ook nog weten of het bovenstaande consequenties heeft als er geen oplossing gevonden wordt. Marjolein antwoordt dat ze daar nauwelijks iets over kan zeggen. “De consequenties liggen in de toekomst besloten. Echter, het college acht timing belangrijk in de veronderstelling dat beide partijen na het indienen van enerzijds memorie van grieven en anderzijds memorie van antwoord extra gemotiveerd zijn om tot een oplossing te komen.”
Charles wijst het college erop dat een demissionair college dit hoort te bevriezen en vraagt wederom naar de consequenties. Marjolein Schadé antwoordt dat pas sinds 19 december het college demissionair is. De bestuurlijke contacten zijn gaande weg de formatie bevroren, recent is een afspraak afgezegd (het overleg op 20 december, red.) en ook de beantwoording van een aantal brieven van KNSF is wel voorbereid maar niet verstuurd.
De lopende zaken als verlichting op het Kruitpad, het proces inzake de kapvergunning en overleg inzake omgevingsvergunning en bestemmingswijziging van de kruitpanden hebben wél doorgang gevonden. Het college is het met de raad eens dat zij de (inhoudelijke) besprekingen over het KNSF-dossier moet bevriezen. Het college is van mening dat de besprekingen over het KNSF dossier onder regie van de formateurs dienen plaats te vinden. Zij zijn van mening dat ook de vervolgstappen in dit dossier onder verantwoordelijkheid van de formateurs (cursiveringen muideninfo) vallen. Het college wacht de resultaten van het debat tussen de fracties en de formateurs met belangstelling af.
Charles Wiss wijst er op dat 19 december raadsbreed belangrijke besluiten zijn genomen. De wetenschap van het verzoek aan de formateurs zou daarbij cruciaal in zijn geweest. Nu dit verzoek gedaan is kan Charles het vinden van meerderheden op projectbasis, met name voor wat betreft KNSF, niet anders dan als mosterd na de maaltijd beschouwen.
Waarom heeft het college deze informatie op de raadsvergadering van 19 december niet gemeld?
Marjolein antwoordt dat op dinsdag 20 december een vertrouwelijk overleg gepland was met de fractiespecialisten waarin deze zaken aan de orde zouden zijn gekomen. Gezien de besluiten in de raadsvergadering van 19 december achtte de meerderheid van het college deze bijeenkomst niet meer opportuun.
Het verslag van de vergadering
Al bij de eerste woorden die Charles Wiss sprak wilde Erik Pieter Vlaanderen hem het zwijgen opleggen: de zaak zou vertrouwelijke behandeling vereisen, openbaarheid was hem onwelgevallig. Charles riposteerde dat hij helemaal niet van plan was de zaak inhoudelijk te bespreken, maar dat hij het alleen over de procedures zou hebben. Erik Pieter Vlaanderen meende dat in een interruptiedebat men al snel zijn mond voorbij praat, Charles antwoordde dat hij dan maar niet zoveel moest interrumperen.
De sfeer was gezet, voorzitter De Pater vond er niets mis mee het debat voort te zetten. Charles vroeg zich af of de discussie van de raadsvergadering van maandag jongstleden (19 december 2011) nog wel als relevant kan worden beschouwd gezien het verzoek van het college aan de formateurs, en daarop poogde Erik Pieter Vlaanderen wederom in te grijpen en het overleg op een ander tijdstip in vertrouwelijkheid voort te zetten. Ook nu ving hij bot. Maar hij kreeg een door hem verlangde schorsing.
Na deze schorsing bevestigde wethouder Vera van Etten dat het vertrouwelijk overleg dat voor 20 december gepland was afgezegd was omdat “nu de formateurs de regie overgenomen hebben”. De raad leek te verbijsterd om hier adequaat op te reageren.
(In de eerste plaats berust verantwoordelijkheid en regie simpelweg bij het college, maar dit mandaat kan wél verregaande consequenties hebben en nu het college demissionair is, is het door de raad gewaarschuwd om géén cruciale besluiten te nemen en toezeggingen te doen. In de tweede plaats is het ook nog gelogen, want de formateurs moeten zich nog beraden over het verzoek, hetgeen voorlopig als een beleefde afwijzing beschouwd mag worden. En ten derde is de zaak nu onder de rechter. Er zijn wethouders om minder, zelfs om niets, de laan uitgestuurd. Red.)
Charles Wiss wenste een nadere toelichting, en vroeg zich af waarom voor de woorden “regie” en “verantwoordelijkheid” gekozen was, Erik Pieter Vlaanderen zei dat de motie van maandag jongstleden bedoeld was om vertrouwelijk overleg met fractiespecialisten mogelijk te maken, Sandra Deuling meende dat deze dan wél eerst moeten worden aangesteld, en Jan Hylkema vroeg zich af welke andere verzoeken er nog aan de formateurs zijn gedaan waar de raad niets vanaf weet.
Wethouder Vera van Etten stelde hem gerust, en volgde partijgenoot Erik Pieter Vlaanderen voor wat betreft de door hem verlangde vertrouwelijkheid. Uiteindelijk kwam Charles Wiss bij van zijn verbijstering en wist hij dat het neerleggen van “regie” en “verantwoordelijkheid” bij de formateurs helemaal niet kan. Sandra Deuling wenste de vragen opnieuw beantwoord te hebben. Burgemeester De Pater zegde dit toe.
23 december 2011
Gemeente wenst machtspositie KNSF over volkstuinvereniging
“Blinde paniek in ogen wethouder”
Inspreker Maarten Ingenhousz bracht onder de aandacht van de raad dat het Hoogheemraadschap (AGV) vanuit het college het verzoek ontving om de verhuur van de volkstuinen aan KNSF voort te zetten in plaats van deze over te dragen aan de Volkstuinvereniging “Westbatterij”.
De volkstuinen zijn eigendom van het Hoogheemraadschap. AGV verhuurt de tuinen aan KNSF en deze verhuurt ze weer aan de Volkstuinvereniging. Deze situatie is historisch gegroeid, in de tijd dat KNSF nog echt een springstoffenfabriek was, toonde de directie een sociale verantwoordelijkheid, huurde de grond van AGV en gaf de 83 volkstuinen langs de Westzeedijk uit aan zijn werknemers met hun gezinnen.
In 1985 volgde vanuit de KNSF het verzoek aan Jan Kersten om een vereniging op te richten om er op die manier voor te zorgen dat alles ordentelijk verloopt op de tuinen.
De volkstuinen vervullen een belangrijke sociale functie in de Muider gemeenschap.
Toen de fabriek eenmaal was gesloten en verkocht aan KNSF Vastgoed, werd door de nieuwe eigenaar duidelijk gemaakt dat de volkstuinen geen lang leven meer beschoren zouden zijn. In de nieuw te bouwen woonwijk zouden volkstuinen niet passen. De tuinders schrokken zich een hoedje.
Op 16 december 2010 zegt AGV de huur op aan KNSF Vastgoed opdat de tuindervereniging met ingang van 1 januari 2012 de volkstuinen direct van het Hoogheemraadschap kan huren. KNSF reageerde niet naar AGV. Op 12 oktober 2011 heeft het bestuur van de tuindervereniging, in de persoon van inspreker Maarten Ingenhousz, een uitvoerig onderhoud met de nieuwe wethouder Vera van Etten. Zij biedt alle steun aan.
Echter, tot verbijstering van Maarten, doet B&W Muiden in de week van 21 november een verzoek aan het bestuur van het Hoogheemraadschap AGV om de huur van KNSF aan te houden, dat wil zeggen , niet het contract opzeggen, maar te verlengen. Maarten heeft deze informatie direct van AGV. Maarten vraagt in de weken daarop meerdere malen aan wethouder Vera van Etten of de gemeente nog enigerlei actie heeft ondernomen inzake de volkstuinen.
Daarop jokt zij steevast dat de gemeente niets heeft ondernomen. Integendeel, ze zou zich er sterk voor maken dat de gemeente Muiden van Waternet zou huren, en op haar beurt doorverhuren aan de Tuindervereniging, juist om de tuinersvereniging te beschermen tegen KNSF. Maarten ontving echter op 21 december (de dag voor de raadsvergadering) een mail van het Hoogheemraadschap, waarin zijn ergste vermoedens bevestigd werden. Daarin staat dat “gisteren is het verzoek van de gemeente Muiden van 30 november jongstleden en uw vereniging besproken met de Dijkgraaf. De uitkomst van het overleg is dat het verzoek van de gemeente wordt ingewilligd, de opzegging van het contract met KNSF wordt opgeschort. Dit voor een periode van vijf jaar.”
Volgens Maarten hebben B&W van Muiden het bestuur van het Hoogheemraadschap onder druk gezet en geëist dat KNSF nog eens 5 jaar door kan huren.
Maarten heeft volledig het vertrouwen in de wethouder en burgemeester verloren, en eiste een verklaring.
Maar eigenlijk is de eis van de Tuindersvereniging “West Batterij” eenvoudigweg:
“Meldt aan het Hoogheemraadschap dat het verzoek van B&W op een akelige vergissing berust en dat de vereniging de tuinen per 1 januari 2012 direct van Waternet mogen huren.”
Jan Hylkema (PvdA) eist een verklaring van wethouder Van Etten. Deze wordt ook door Petra Nell (CDA) verlangd, zij vindt het “vreemd” dat ze er nu pas van hoort. Sandra Deuling (D66) vindt de zaak “heel ingewikkeld”. Erik Pieter Vlaanderen (VVD) zwijgt.
Vera van Etten antwoordt dat ook zij hecht aan de volkstuinen, en dat er eigenlijk helemaal niets verandert.
Jan Hylkema, Petra Nell en Sandra Deuling vinden dit géén antwoord, nemen er geen genoegen mee, en begrijpen de 'irritatie' van de wethouder niet. Vera van Etten lijkt duidelijk in verlegenheid te zijn gebracht, en wordt gered door de burgemeester die een brief over dit onderwerp aankondigt. Jens Duyts (VVD) maakt het allemaal nog erger: “Vera wil wel wat vertellen, maar kan dat niet”. Jan Hylkema leest blinde paniek in de ogen van de wethouder.
Tuindervereniging heeft nog eens kans.
Op dit moment van de beraadslagingen vraagt Maarten Ingenhousz het woord. Dat kan natuurlijk niet, maar als er “schorsing” vanuit het publiek geroepen wordt, wordt de vergadering geschorst, en spreekt Maarten alsnog met de raadsleden.
Jan Hylkema wil zonder meer voldoen aan het verzoek van de tuindersvereniging, voor Sandra Deuling en Erik Pieter Vlaanderen is drie maanden uitstel voldoende. Arie Mastenbroek (CDA) kan zich daar wel in vinden, maar realiseert zich dat uiteindelijk AGV erover beslist. Wethouder Van Etten belooft om AGV om deze opschorting te vragen.
Muideninfo verneemt dat AGV zijn huurcontract aan KNSF nu nog niet verlengd heeft. Zij kunnen dus, bij nader inzien, hun opzegbrief van 16 december 2010 zonder meer handhaven.
In een reactie aan Muideninfo vraagt Jan Hylkema zich af of “deze wethouder nog vóór de formatie een motie van wantrouwen aan haar jurk krijgt, of simpelweg de formatie niet zal overleven. Zolang zij in deze positie zit, kan zij nog meer schade aan Muiden toebrengen”.
Met verbazing heb ik geconstateerd dat u mij geen inzage wenst te geven in het deskundigenrapport dat opgesteld is ten behoeve van het hoger beroep in de procedure die KNSF aangespannen heeft tegen de gemeente. U weet dat ik in het maatschappelijk belang graag meedenk met de gemeente, in het verleden heb ik dan ook, belangeloos, en zonder in de publiciteit te treden, initiatieven genomen om een euro-tonnetje voor de gemeente te besparen (Villa Zeezicht) of, met enige publiciteit, de gemeente erop te wijzen dat zij op misleidende argumenten een kapvergunning dreigde te verlenen (kapvergunning 2005).
U weet dat ik over het rapport wens te beschikken voor mijn eigen evaluatie, en niet om er mee zonder uw toestemming in de publiciteit te treden. Wellicht weet ik er iets in uw voordeel aan toe te voegen. Toen mijn verzoek afgewezen werd heb ik een WOB-verzoek ingediend. U weigert het rapport te verstrekken op grond van artikel 10 lid 2 sub g van de WOB dat luidt: “Het verstrekken van informatie ingevolge deze wet blijft eveneens achterwege voor zover het belang daarvan niet opweegt tegen de volgende belangen:
het voorkomen van onevenredige bevoordeling of benadeling van bij de zaak betrokken natuurlijke personen of rechtspersonen dan wel van derden”
Omdat dit rapport gronden bevat waarop de gemeente Muiden haar zaak in de hoger beroep procedure deels baseert, acht u het niet “opportuun” om het rapport openbaar te maken. U bent van mening dat openbaarmaking van het
deskundigenrapport in deze fase van de rechtsgang een nadelig effect zal hebben op
uw positie bij de behandeling van de zaak en de voortgang van de onderhandelingen.
Dat vind ik merkwaardig. U heeft het rapport immers met de overige processtukken aan KNSF doen toekomen, en volgens mij is dat de enige partij die u zou kunnen “benadelen” zoals bedoeld in het onderhavige wetartikel. U verwacht kennelijk meer schade van mij dan van de heer dr. Rolf Visser. Dát beschouw ik nog eens als een compliment!
Voor de goede orde: u dient te weten dat ik geen tegenstander ben van woningbouw, maar er aan hecht dat zulks geschiedt in een rationeel, correct, en democratisch proces. Daarmee wil ik graag helpen, maar ik ben Gekke Henkie niet. Ik laat u dan ook, net als de heer Veenhuysen, verder in uw sop gaarkoken, in de hoop dat tijdig de redelijkheid – die ik niet van één van u beiden verwacht - zal winnen.
Desondanks vriendelijk groetend,
Jan Bovenlander
9 december 2011
Kapvergunning KNSF-terrein voor de rechter
"niet waarschijnlijk dat er zich nog explosief materiaal in de bovengrond bevindt."
Woensdag 7 december jl. diende de zitting van de rechtszaak over de kapvergunning KNSF-terrein die de Stichting Erfgoed Kruitpad Muiden tegen de gemeente aanspande.
De gemeente Muiden verleende eind vorig jaar op onbegrijpelijke gronden een kapvergunning voor het oostelijk deel van het KNSF-terrein. Het zou gaan om het opruimen van explosieven mogelijk te maken. Maar de gemeente zelf, en het Plan van Aanpak geeft aan dat het terrein eerst veilig gemaakt moet worden voordat er gekapt zou kunnen worden. De Stichting is dan ook van mening dat de kap bedoeld is als voorbereiding op het bouwrijp maken, en om de onderhandelingen van KNSF met de gemeente onderdruk te zetten.
Bovendien is het de vraag of het terrein wel zo onveilig is. In een rapport dat door hoger veiligheidsdeskundige E.A. Pijpker in opdracht van KNSF in december 2005 werd opgesteld lezen we :
"Door de slappe ondergrond (veen en moeras), het feit dat de explosieven van grote hoogte zijn neergedaald, het relatief grote gewicht van de explosieven en het feit dat de explosie ruim 57 jaar geleden heeft plaatsgevonden, is het niet waarschijnlijk dat er zich nog explosief materiaal in de bovengrond bevindt.
Volgens de EOD geven explosieven op een diepte groter dan 30 cm geen gevaar voor gebruikers van het boventerrein.
Bovenstaande hypothese wordt bevestigd door het feit dat er na de explosie in 1947 diverse activiteiten zijn uitgevoerd die mogelijk tot ontsteking van de in de bodem aanwezige explosieven zouden kunnen leiden. Hierbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan:
Het periodiek maaien van de aanwezige rietopslag, vanaf land en water. Een voormalig rietmaaier heeft aangegeven nooit explosieven te zijn tegengekomen.
Het periodiek maaien van de op het terrein aanwezige groenopslag als bramen en brandnetels.
Het transport met vrachtwagens over de geasfalteerde wegen gelegen op een slappe ondergrond
Enkele zeer grote ontploffingen na kruitongevallen, welke ongetwijfeld voor een grote drukgolf hebben gezorgd die tot op maaiveld voelbaar moet zijn geweest.
De recente sloop van meer dan 100 gebouwen op het terrein, alsmede het verwijderen van leidingen en de afvoer van materialen naar het voorterrein, waarbij groot materieel is ingezet.
Er zijn geen voorbeelden bekend waarbij bovenstaande werkzaamheden hebben geleid tot ontploffing van in de bodem aanwezige explosieve materialen.
Recentelijk is het terrein ecologisch onderzocht waarbij geen explosieven zijn waargenomen. Verder heeft er uitgebreid onderzoek plaatsgevonden naar de aanwezigheid van asbestdeeltjes op de bodem en heeft er milieukundig bodemonderzoek plaatsgevonden waarbij met edelmanboren grondmonsters zijn genomen en er peilbuizen zijn geplaatst. In geen van de gevallen is men op explosief materiaal gestuit."
Maar bij de kap van bomen kan wél een onveilige situatie ontstaan, want we lezen verder:
"Uitgangspunt bij het kappen van de bomen is dat de kap zoveel mogelijk zal plaatsvinden vanuit een rupskraan met een bomenklem en bomenzaag. Deze kraan en de toegepaste hulpstukken (zaag en klem) zullen recentelijk (niet ouder dan één jaar geleden) zijn gekeurd. De kraan is geschikt voor de maximaal te tillen last (gewicht van de zwaarste boom).
De bomen worden door de kraan met de klem bij de stam gepakt. Eventuele dikke takken ter hoogte van de klemplaats worden eerst verwijderd (dit komt niet vaak voor omdat de stammen ongeveer 10 cm boven het maaiveld worden afgezaagd). Onder de klem bevindt zich de zaag die de stam vervolgens doorzaagt. Vervolgens zal de kraan de boom in zijn geheel laten zakken en voorzichtig neerleggen. Er zal dus geen sprake zijn van vallende bomen op de slappe ondergrond.
De stompen van de bomen zullen blijven zitten. Er zal dus geen contact zijn met de grond. De eventuele explosieven in de wortelkluit blijven in de bodem achter.
Tijdens de werkzaamheden zal de kraan te allen tijden worden opgesteld en/of worden verplaatst op rjplaten en/of draglineschotten. Er wordt dus voorkomen de rupsen van de kraan zich in de slappe ondergrond zullen drukken.
Tijdens de werkzaamheden met de kraan zullen er zich geen andere medewerkers in de nabijheid van de kraan bevinden.
Voor de medewerkers die de stammen klein zagen en de takken versnipperen zullen looppaden worden aangelegd met behulp van de vrijkomende houtsnippers."
Marjolein Schadé vertelde voorafgaand aan de zitting dat mevrouw De Pater over een buitengewoon diepgaande dossierkennis beschikt. Het bovenstaande citaat zou dan ook niet nieuw voor haar moeten zijn. Daarmee wordt het verlenen van de kapvergunning des te merkwaardiger.
25 november 2011
Zitting kapvergunning op 7 december
"KNSF schuwt geen middel om het hele terrein vlak te stellen"
Op woensdag 7 december, om 10:30 uur, vindt bij de rechtbank van Amsterdam de zitting plaats in de bodemprocedure van de Stichting Kruitpad tegen de gemeente en KNSF, inzake de kapvergunning die de gemeente verleende aan KNSF.
Opmerkelijk is in dit verband de uitspraak van ex-wethouder Winnubst in de Gooi- en Eemlander van vandaag. Hij zegt daar dat KNSF geen middel schuwt om het hele terrein vlak te stellen. Het "vlakstellen van het hele terrrein" is ook volgens de Stichting Kruitpad de achterliggende bedoeling van KNSF.
KNSF heeft dat ook al - in ieder geval ten aanzien van de vorige aanvraag van een kapvergunning - ter zitting van de voorzieningenrechter toegeven. Op deze zitting verklaarde de raadsman van KNSF letterlijk: “In 2005 behelsde de aanvraag kap van het overgrote deel van het Kruitbos en was deze bedoeld om niet alleen de ruiming van explosieven mogelijk te maken, maar ook om het terrein bouwrijp te kunnen maken.” En ook nu weer valt in het projectplan te lezen dat "In het gebied gelegen op meer dan 600m van het detonatiepunt van 1947 dienen bomen te worden verwijderd voor zover dit voor oppervlaktedetectie (passief en meersondig systeem) noodzakelijk is." Omdat in het projectplan dus ook buiten de sector waarvoor de kapvergunning is aangevraagd aangekondigd wordt bomen te kappen, is de conclusie van de ex-wethouder gerechtvaardigd. En omdat ten behoeve van die meersondige methode er met brede voertuigen gereden moet worden, is verharden van het hele terrein dan niet onlogisch.
Letterlijk staat er in de Gooi-en Eemlander van 25 november:
"Winnubst is het niet eens met het beeld dat hij de
plannen van de KNSF heeft vertraagd. ,,Wellicht zijn ons vanuit het standpunt
van de KNSF zaken te verwijten, maar het is niet zo dat wij niet hebben
meegedacht. Er is in redelijkheid met de PvdA te praten over de invulling van
een bouwplan waarbij de zichtbaarheid van de Westbatterij en het Kruitpad een
rol spelen. Ik heb ook steeds tegen Holzhaus en Visser (voormalig directeur en
eigenaar van KNSF Vastgoed) gezegd dat ik elk redelijk plan wil verdedigen. Meer
woningen betekent helemaal niet meer geld. Passende en welgelegen woningen wel.
Zij waren nooit bereid verder te kijken naar een ook voor hen optimale
ontwikkeling. Ik kan niet anders dan de conclusie trekken dat Rolf Visser alleen
maar de zeventig hectare inclusief het hele Kruitbos wil vlakstellen, een paar
meter zand erop en dan het hele project met een bestemmingsplan uitsluitend naar
zijn wens verkopen aan een projectontwikkelaar. Daartoe wordt geen middel
geschuwd, zoals blijkt uit de affaire-Methorst.'"
“De PvdA zal niet deelnemen aan enig overleg over KNSF wanneer de heer Methorst daarbij aanwezig is” zei Jan Hylkema tijdens de raadsvergadering over de vermeende belangenverstrengeling van CDA-fractieleider Methorst, op 14 april jongstleden. Methorst heeft in ieder geval, door het aannemen van een investering van 250.000 euro in zijn bedrijf de schijn van belangenverstrengeling gewekt, vinden onderzoekers. En daarnaast is(ex-) KNSF-Vastgoed-directeur Holzhaus nog steeds werkzaam bij het bedrijf van Methorst. Er mag aangenomen worden dat zij elkaar nagenoeg dagelijks spreken. De PvdA blijft bij haar standpunt. De verzekering van Methorst dat hij heus niet uit de school gaat klappen bij Holzhaus beschouwt de PvdA kennelijk als ongeloofwaardig.
En dus was de PvdA twee weken geleden niet aanwezig bij het geheime overleg over KNSF dat, onder leiding van waarnemend burgemeester De Pater, plaatsvond. De VVD, die eerder Methorst de maat nam, was wat minder principieel. Die partij wil de zaak “achter haar laten”, en heeft er kennelijk minder moeite mee gevoelige informatie met de CDA-voorman en zijn maatje Deuling te delen.
Die twee hadden al voordat de motie van ontslag door Sandra Deuling tegen wethouder Winnubst werd ingediend intensief overleg met mevrouw De Pater.
Sandra Deuling verklaarde in de laatste raadsvergadering dat KNSF genoeg heeft van de PvdA. Mevrouw De Pater liet na haar wethouder te steunen.
15 november 2011
Gemeente ziet hoger beroep KNSF met vertrouwen tegemoet
Zwaargewichten maken gehakt van claims KNSF
Op 15 november 2011 heeft de gemeente haar verweerstukken ingediend in het hoger beroep in de zaak: KNSF tegen gemeente Muiden. De gemeente ziet het verdere proces met vertrouwen tegemoet. De gemeente kan aantonen dat zij haar verplichtingen is nagekomen zoals afgesproken is in de intentieverklaringen en geen wanprestatie heeft gepleegd. En de gemeente kan aantonen dat KNSF géén schade heeft geleden door toedoen van de gemeente.
Daarnaast gaat de gemeente met haar stukken in beroep tegen de uitspraak van de rechtbank van 11 augustus 2010, waarin de gemeente voor de periode van 2 jaar voor vertraging van het project zou hebben gezorgd.
De gemeente laat zich bijstaan door twee hooggeleerde zwaargewichten, de professoren Kohnstamm en Van Dinteren. Deze maken gehakt van de claim van KNSF: "de gemeente heeft zich keurig gedragen, en dit soort ontwikkelingstrajecten duren nu eenmaal lang". En dat geldt zeker als de ontwikkelaar zich bezig houdt met dit soort juridische procedures, in plaats van het voorbereiden van een bestemmingsplan.
Verweer
In de procedure wordt de gemeente bijgestaan door advocaten van Boekel De Nerée en hebben twee hoogleraren ter ondersteuning van de stukken een deskundigenrapport opgesteld. Hierin wordt onder meer ingegaan op de in de intentieverklaringen genoemde publiekrechterlijke positie, de verantwoordelijkheden en de taken en bevoegdheden van het college van B&W en de gemeenteraad. De hoogleraren hebben nadrukkelijk gekeken naar het proces om te komen tot het woningbouwproject, de rol van de KNSF hierin en naar de schadeclaim. Uit de analyse van de stappen die tot dusver zijn genomen komt naar voren dat er nog vele vergunningen ontbreken die vereist zijn om met een ontwerpbestemmingsplan van start te gaan. Sommige van deze onderzoeken en vergunningen kunnen door de gemeente worden afgeven maar zijn nog niet aangevraagd en andere vergunningen kunnen alleen de provincie of het rijk afgeven. Ook concluderen de hoogleraren dat het hier een zeer complex gebiedsontwikkelingsproject betreft en dat veel vergelijkbare projecten net zo lang duren of zelfs nog langer hebben geduurd.
Achtergrond
De KNSF spande een rechtszaak aan tegen de gemeente omdat zij van mening is dat de gemeente verantwoordelijk is voor vertraging van het woningbouwproject op het terrein van de voormalige kruitfabriek. In de uitspraak die de rechtbank op 11 augustus 2010 deed, stelt de rechtbank de gemeente Muiden voor het overgrote deel in het gelijk. Ze vindt namelijk dat de gemeente gedurende twee jaar voor vertraging heeft gezorgd, in plaats van zes jaar zoals door de KNSF was gevraagd. Tegen deze uitspraak ging de KNSF op 9 augustus 2011 in hoger beroep.
In haar hoger beroep stelt KNSF dat de gemeente over een langere periode dan twee jaar heeft vertraagd. Daarnaast heeft de KNSF ook haar eis vermeerderd door direct de schade in procedure te brengen. Tegen deze gang van zaken voert de gemeente nu verweer.
20 september 2011
KNSF eist 370 miljoen euro van Muiden
“KNSF moet water bij de wijn doen” meent PvdA-voorzitter Zijlstra
In Cobouw en de Volkskrant kon u lezen dat KNSF-Vastgoed 360 miljoen euro van de gemeente Muiden eist, voor tegenwerking bij het ontwikkelen van het Kruitfabriekterrein, tussen maart 2006 en april 2008. Het Weesper Nieuws doet er nog een schepje bovenop: 370 miljoen zou KNSF-topman en eigenaar Visser van de gemeente Muiden eisen, dat is bijna 57.000 euro per inwoner van Muiden.
Deze claim heeft ook invloed op een eventuele fusie van Muiden met Bussum, Naarden en/of Weesp. De gemeente Muiden heeft zich keurig aan gerechtelijke uitspraken gehouden en ziet de rechtsgang van KNSF met vertrouwen tegemoet. Desondanks blijven de buurgemeenten huiverig. Ook parlementariërs branden liever niet hun handen aan deze claim, ook die van de PvdA, die nota bene in maart 2005 het initiatief nam de ontwikkeling van het KNSF-terrein volgens de nu voorliggende plannen te blokkeren. D66 en SP dienden vervolgens een motie met die strekking in. VVD leverde de bestuurders die pal achter de KNSF-plannen stonden (gedeputeerde Hooijmaijers, de ministers Kamp en Dekker) en stemde tegen deze motie, en het is dan ook niet verwonderlijk dat deze partij nu Muiden bij voorbaat onder curatele wenst te stellen.
Visser zegt het geëiste bedrag goed te kunnen onderbouwen. Dat zegt hij ook van de zogenaamde 'Open Begroting' die bij een contra-expertise door Oranjewoud naar de prullenbak werd verwezen, en waarop de hele ontwikkeling van het KNSF-terrein desondanks is gebaseerd. Visser zegt in het Weesper Nieuws 'een hele rij getuigen te hebben klaarstaan'. Wie die getuigen dan wel zijn zegt hij er niet bij, en ook niet of ze afkomstig zijn uit de Muider politiek. Daarnaast baseert Visser zich op de “nota bene door de gemeente zelf vastgestelde WOZ-waarde van zijn terrein van 100 miljoen euro”. Visser heeft echter zelf eerder op het terrein een hypotheek laten vestigen van maar liefst 115 miljoen euro. Dus zo raar is die WOZ-waarde helemaal niet. De hypotheekhouder is het Zwitserse bedrijf RESAG waarvan 'nota bene' Visser de vermoedelijke eigenaar is.
Enfin, de relatie tussen Muiden en KNSF is goed verziekt, zo meent PvdA-voorzitter Hette Zijlstra. KNSF kan maar beter water in de wijn doen, of de zaak verkopen, zegt hij.
Kennelijk vormt de huidige houding van KNSF voor de PvdA geen basis om nog verder te praten.
24 juli 2011
Hooijmaijers wordt steeds verdachter
Malversaties rond KNSF terrein?
Weet u nog dat Hooijmaijers als gedeputeerde een 'mediator' aanstelde om te bemiddelen tussen KNSF Vastgoed en de gemeente Muiden? En dat deze mediator, Cor Mul van adviesbureau VDG Trajectmanagement, zich overduidelijk opstelde aan de zijde van de KNSF? Het was al bekend dat deze heer Mul een relatie van Hooijmaijers was, maar nu blijkt dat het meer dan dat is: Hooijmaijers en Mul hebben gezamenlijk belang in één of meerdere ondernemingen. Tot nog toe heeft Hooijmaijers dit verzwegen, en daarmee de schijn van belangenverstrengeling gewekt.
Hooijmaijers werd volgens het NRC-Handelsblad van 12 juli 2011 in verband gebracht met malversaties rond Schiphol, en het KNSF-terrein bij Muiden. Deze worden door de rijksrecherche onderzocht, maar ook de Provincie start nu een onderzoek. Commissaris van de Koningin Johan Remkes noemt dit operatie 'Schoon Schip'. Daarbij worden alle projecten waarbij Hooijmaijers betrokken was, opnieuw tegen het licht gehouden. De oppositiepartijen PVV, 50PLUS en Ouderenpartij Noord-Holland willen echter dat er een onafhankelijk onderzoek komt naar de van corruptie verdachte oud-gedeputeerde Ton Hooijmaijers (VVD). De drie partijen zien niets in een door Gedeputeerde Staten van Noord-Holland geleid onderzoek, zo hebben ze 14 juli bekendgemaakt, toen de vermeende belangenverstrengeling van Hooijmaijers aan het licht kwam.
9 juli 2011
PvdA 'WOB-t' sideletters Hooijmaijers
“provincie gaat voor 200 miljoen het schip in”
Bij de nieuwe afspraken tussen publieke en private partijen aangaande de ontwikkeling van de Bloemendalerpolder zitten er nog wel wat addertjes onder het gras, zo weet onze plaatselijke PvdA. In de nieuwe afspraken worden alle risico's van deze ontwikkeling bij de private partijen – de projectontwikkelaars – gelegd. Zo hoort het ook, zal u menen, maar in de oude afspraken droeg ook de overheid een aanzienlijk risico.
Het is niet denkbaar dat de projectontwikkelaars 'zomaar' toegestaan hebben dat nu alle risico hij hun ligt, en dat is ook niet zo. De Provincie heeft gronden in het plangebied in hun bezit, en deze gronden worden nu tegen een aanzienlijk lager bedrag aan de ontwikkelaars aangeboden dan oorspronkelijk de bedoeling was. 40 miljoen euro minder, zo weten doorgaans goedgeïnformeerde bronnen.
De onderhandelingen waarbij de overeenkomsten tot stand komen zijn vertrouwelijk. Dat maakt democratische controle onmogelijk. Het werktuig van de Wet Openbaarheid Bestuur (WOB) biedt daarvoor, in menig geval, een oplossing. De Raad van State heeft immers bepaald, in een uitspraak van 23 juni 2010, dat “het recht van openbaarmaking ingevolge de WOB uitsluitend het belang van een goede en democratische bestuursvoering dient. Het belang van controle op illegale staatssteun maakt deel uit van het belang van een goede en democratische besluitvorming. Evenzo geldt dit voor het belang van controle op de integriteit van de besluitvorming.”
Daarom heeft onze lokale PvdA een WOB-verzoek bij de provincie neergelegd. Zij vragen kopieën te verstrekken van de ondertekende versies van deze afspraken en contracten, inclusief alle bijlagen, aanhangsels en bijkomende documenten. In het bijzonder heeft dit betrekking op de side-letters, die Hooijmaijers noemde tijdens een onderhoud met Jan Hylkema en Hette Zijlstra, waarop zijn triomfantelijke uitspraak “Muiden hangt” volgde.
Het bestaan van 'side-letters' is meer dan waarschijnlijk, nu zij ook opgedoken zijn in een ander ontwikkelingsproject onder de regie van Hooijmaijers, het project 'Distri-port' in Berkhout. Daar slaagde de actiegroep 'Berkhout is boos' via de rechter side-letters in handen te krijgen, waarin staat dat de Provincie in het geheim het project steunt. De provincie heeft al 24 miljoen euro uitgegeven voor dit project dat nu op losse schroeven staat. De schade voor de overheid kan tot boven de 50 miljoen euro oplopen, zo lezen we in het Financieel Dagblad.
Hooijmaijers sloot 20 juni 2007 een geheim Afsprakenkader met 'sideletter' met Zeeman Vastgoed, een dochterbedrijf van bouwer Ooms Avenhorn en het Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland Noord (NHN). Hooijmaijers stelde de provincie in het geheim garant voor Distriport. Dat is ongeoorloofde staatssteun, dat mag niet, en daarom moesten de afspraken tussen de heren Ton Hooijmaijers, directeur Eric Reijnders van Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland Noord, directeur Peter Langenberg van Zeeman Vastgoed en directeur Theo Decnop van De Peyler Projectontwikkeling - een dochter van Ooms Avenhorn Groep - geheim blijven.
Volgens de geheime deal nam de provincie in 2007 grond voor Distriport over van Zeeman en Ooms. Die hadden de grond vlak daarvoor gekocht toen de gemeente afzag van het recht de grond te verwerven. De provincie beloofde de ontwikkelaars de grond 'fiscaal bouwrijp' te maken. Daarna zouden Zeeman en Ooms de grond in ontwikkeling nemen. De provincie beloofde ook alle winst op het project aan de projectontwikkelaars te geven. De provincie betaalt wel het grootste deel van de kosten.
De provincie brak vorige week met Zeeman en Ooms. Die zouden hun geheime afspraken schenden. De projectontwikkelaars dreigen nu met juridische stappen. De provincie zegt op haar beurt schade te gaan claimen. (bron: FD)
In 2008 raakte Hooijmaijers 78 miljoen euro provinciaal geld kwijt rond Icesave, schrijft het FD. In 2009 trad hij af. De Rijksrecherche verdenkt hem van corruptie in vastgoed. De schade voor de overheid – wij allemaal dus, u ook – die opgelopen is met betrokkenheid van Hooijmaijers wordt nu al geschat op zo'n 200 miljoen euro – 78 miljoen door Icesave, 50 miljoen door Berkhout, 40 miljoen door de Bloemendalerpolder en waarschijnlijk een soortgelijk bedrag voor het KNSF-terrein: Hooijmaijers ging er immers prat op dat ook hier afspraken gemaakt waren dat zo belangrijk waren, dat de democratie daarvoor moest wijken.
Destijds werd dat gebruikt als argument door wethouder Eric Mackay – om maar akkoord te gaan met de aanvullende intentieverklaring. Hij zei op 19 januari 2005 in de Klankbordgroep: “naast de intentieoverkomst hebben de heren van de provincie, VROM, de gemeentes en de KNSF afspraken met elkaar gemaakt dat ze er gezamenlijk voor gaan om het plan zoals door de KNSF gemaakt er door te drukken. Deze afspraak is veel sterker dan welk argument dan ook, en daarom staat de KNSF ook absoluut niet open voor welk voorstel dan ook.”
4 juli 2011
Akkoord over ontwikkeling Bloemendalerpolder
Geen woningen in Brediusdriehoek
De stuurgroep Bloemendalerpolder laat weten dat publieke en private partijen op 1 juli een akkoord hebben bereikt over de verdere ontwikkeling van de Bloemendalerpolder. Kern van de overeenkomst is dat er tussen partijen op een nieuwe wijze wordt samengewerkt. Hierbij stellen de provincie Noord-Holland, de gemeente Weesp, het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht en het Rijk
- vertegenwoordigd door het Rijksvastgoed- en ontwikkelingsbedrijf (RVOB) - de kwaliteitseisen voor de gebiedsontwikkeling en nemen de private partijen de ontwikkeling en exploitatie van de Bloemendalerpolder voor hun rekening.
Ondanks dat de Bloemendalerpolder voor het overgrote deel binnen de gemeente Muiden ligt, neemt Muiden uit onvrede met de voorgestelde plannen sinds begin 2009 niet deel aan deze samenwerking. De gemeente uitte haar onvrede in een brief aan de provincie op 28 november 2008.
Door de gewijzigde marktomstandigheden kwam de financiële haalbaarheid van het Masterplan Bloemendalerpolder het afgelopen jaar onder druk te staan. Daarom zijn vanaf begin 2011 de mogelijkheden onderzocht om ook in de huidige economische situatie tot een goed en financieel haalbaar plan voor de gebiedsontwikkeling te komen. Het nu gesloten akkoord is hiervan het resultaat.
Nieuw hierbij is de gekozen samenwerkingsvorm tussen de publieke en private partijen. Hierin is gekozen voor een gewijzigde verdeling van de verantwoordelijkheden.
De publieke partijen formuleren vooraf de kaderstellende afspraken voor de gebiedsontwikkeling. Het gaat dan om bijvoorbeeld ruimtelijke kwaliteitseisen, de fasering van de ontwikkeling en afspraken over de invulling van het woningprogramma. De private partijen ontwikkelen en exploiteren vervolgens het gebied. Hiermee kunnen ze dus mogelijke kansen benutten, maar dragen ze ook de eventuele risico's.
Muideninfo vindt dit een niet meer dan logische taakverdeling. Impliciet beweert de stuurgroep dus dat in een eerdere opzet onze overheid risico's gelopen heeft. Dat was een andere reden waarom Muiden niet wilde meewerken.
Ook over de invulling van het gebied is een aantal nieuwe afspraken gemaakt. In de gebiedsontwikkeling is plaats voor maximaal 2.750 woningen. Eerder werd maximaal 2350 woningen afgesproken, de uitbreiding van dit aantal is slechts één van de breekpunten voor de gemeente Muiden. De woningen zullen zo ver als mogelijk van de te verleggen A1 worden gebouwd. Op deze wijze is de nieuwe woonlocatie ook meer georiënteerd op Weesp.
Aan de noordzijde van de bebouwing - aan beide zijden van de A1 - ontstaat zo een robuuste groenstructuur. Dit betekent dat nog altijd 2/3 deel van het plangebied wordt ingericht als aantrekkelijk recreatief groengebied, maar niet dat de Bloemendalerpolder voor tweederde groen blijft: het plangebied omvat ook de Gemeenschapspolder.
Belangrijke afspraken zijn verder dat op de Vechtoever en de Bredius-locatie geen woningen gebouwd worden en dat een deel van de woningen in de Bloemendalerpolder bereikbaar zal zijn voor lagere inkomens. Met het afzien van woningen in de Brediusdriehoek is een wens van de gemeente Muiden verwezenlijkt.
De publieke en private partijen, die samenwerken in de Stuurgroep Bloemendalerpolder, zijn tevreden over het onderhandelingsresultaat. Het is een belangrijke eerste stap op weg naar de realisatie van de plannen. De Stuurgroep zal het bereikte akkoord ook voorleggen aan de gemeente Muiden met de vraag of ook zij hiermee kunnen instemmen.
De Stuurgroep streeft ernaar begin 2012 een gezamenlijke overeenkomst te sluiten. Hierna kan er gewerkt worden aan een bestemmingsplan en een MER (milieueffectrapportage).