terug naar de inhoudsopgavemuideninfo.nl ingezonden stukken:
Hoe is een zinnige discussie mogelijk als je moet zwijgen?In anderhalve maand komt als een aangeklede duvel uit de cadeaukist de oplossing te voorschijn: op onze kosten2 september 2014
Ach Webmaster, zat ik vorige week met mijn achterban van twee mede-Muiers de openbaarheid van bestuur te verdedigen tegenover drie juristen van de onafhankelijke Bezwaarschriften-commissie van onze gemeente. Mijn betoog, al zeg ik het zelf, klonk als een heldere klok. Wat heeft de gemeente te verbergen als dat zo zware financiële consequenties heeft voor haar inwoners? En wat bewoog de gemeente om de grond van de tuinders in het geheim door te sluizen aan een private partij? De juristen hoorden het beleefd aan, zo ook het verweer van de vriendelijke secretaris van het college. Eerlijk gezegd kreeg ik enigszins met haar te doen. Zij richtte zich in eerste instantie tot mij in plaats van tot de leden van de commissie, maar haar argumentatie was, voorzichtig uitgedrukt, niet sterk. Als de eindcijfers van de onderhandelingen bekend en verwerkt zijn in de begrotingscijfers, wat doen de onderliggende details er dan nog toe. Ja, zo kan je bakstenen eetbaar maken. Mij blijven ze toch wat zwaar op de maag liggen, ook gezien het hele proces dat eraan voorafging. Bijna 10 jaar onenigheid over vrijwel alles met bijbehorend gechicaneer van een private partij om het proces naar de eigen hand te zetten en dan in anderhalve maand komt als een aangeklede duvel uit de cadeaukist de oplossing te voorschijn op onze kosten. Dat vergt toch enige transparantie zoals dat tegenwoordig heet. Of ik dan geen vertrouwen had in de raadsleden die wel op de hoogte waren van de geheime details, wilden de juristen weten. Ik zou dat misschien wel willen, maar in de eerste plaats waren er ook vier tegenstemmers in de raad en hoe is er een zinnige discussie te voeren als men zich eerst zwijgplicht laat opleggen. Tot slot bleef de vraag nog open in hoeverre de Wet Openbaarheid van Bestuur de Gemeentewet die geheimhouding mogelijk maakt, overstijgt. Een leuke klus voor de professionele jurist. Ik heb de commissie van wat onderliggend materiaal kunnen voorzien zodat ze zich goed kunnen inleven in onze Muider tragedies. Benieuwd dus naar de uitspraak over zoveel weken. Na afloop heb ik de vriendelijke secretaris van het college proberen te overtuigen dat mijn pleidooi eigenlijk bedoeld was om hun positie te versterken. Zou ik de enige zijn die de indruk heeft dat ons bestuur, college en raad, onder grote pressie tot dit complexe compromis zijn gekomen? En dan moet er ook nog vóór het eind van het jaar een definitief Bestemmingsplan worden geleverd. Als dat maar goed gaat. Van raadsleden die zich niet meer hoeven te verantwoorden valt weinig meer te verwachten, maar hoe zit dat met onze mede-Muiers die, als ik het Weesper Nieuws mag geloven, een nog steviger verhoging van de OZB-aanslag mogen verwachten dan eerder reeds aangekondigd. En dat in ruil voor een OZB-correctie van luttele miljoenen over de jaren 2007 tot 2016 t.b.v. van onze intelligente en charmante grondheer. De ingewikkelde en ondoorzichtige constructie daaromheen, die wilde ik kunnen begrijpen aan de hand van de onderliggende cijfers om te kunnen beoordelen of onze raadsleden hun openbaar budgetrecht hadden weggegeven en of er publiek geld, ons geld, naar een private partij werd doorgesluisd. En voor dat laatste hebben we Europa om dat te kunnen beoordelen en te beletten. In de commissie met een nieuwe naam, Bestuur en Middelen, komt het op 9 september wederom aan de orde, maar nog steeds onder zwijgplicht, want zo snel werkt de Bezwaarschriften-commissie natuurlijk niet. En voordat je het weet is het 31 december en dreigt weer de gang naar de Parnassusweg. Democratie is niet voor bange mensen, webmaster, maar onder druk is het lastig oordelen en maakt men snel fouten. Vooral als het ook nog in de duisternis moet gebeuren. met een vriendelijke groet, Jacob Veenhuysen terug naar de inhoudsopgave |
