terug naar de inhoudsopgavemuideninfo.nl ingezonden stukken:
Monumentstatus Kruitpad bij Raad van State28 maart 2013
Wees ons College van B&W in 2009 het Kruitpad volgens de juiste procedure aan als eerste Gemeentelijke Monument en verwierp zij terecht de bezwaren van de huiseigenaren hiertegen? Ach webmaster, afgelopen weken twee maal mijn geboortestad bezocht om een Muider belang te bepleiten en te verdedigen. Het ging over ons mooie Kruitpad, de achthonderd meter lange oprijlaan tot ons industrieel kasteel, de tegenhanger van dat andere slot voor schoolreizen en partijen. U kunt er uw hond uitlaten, langs de oude woningen voor portiers, kruitbazen en dergelijke wandelen, peinzend tussen de platanen en kastanjebomen in de Muidertrekvaart staren. Om voorbij nummer 12 op het hek te stuiten en in de verte te zien hoe mooi het gerestaureerde ketelhuis en de machinehal erbij liggen. En u dan de vraag stellen wat is een monument, wie bepaalt dat en wat is daarvan de consequentie? Als juristen daarover debatteren - en daar ging het om, ik stond samen met de gemeente voor ons hoogste bestuurlijk rechtscollege, de Raad van State - haken eenvoudige burgers snel af. De vraag was: wees ons College van B&W in 2009 het Kruitpad volgens de juiste procedure aan als eerste Gemeentelijke Monument en verwierp zij terecht de bezwaren van de huiseigenaren hiertegen? Deze hadden zich voorzien van meerdere advocaten en deskundigen. De Rechtbank te Amsterdam oordeelde eerder dat B&W in haar recht stond en correct had gehandeld. Dus nu was aan de orde of de Rechtbank dat correct had beoordeeld, een lekker kluifje voor de ruim aanwezige juristen. Maar op de achtergrond rommelde natuurlijk ook zachtjes het drama vanaf 2003 rond de herontwikkeling van het terrein van de voormalige kruitfabriek. En daarbij hoorden ook de juridische interpretaties en speculaties over de bedoelingen van het college. Het hoge college was daar streng in. Als je stelt dat jouw plan opzettelijk gefrustreerd werd - zoals eigenaar Vlaanderen in de eerste zitting deed - dan moet je dat kunnen aantonen met een echt koopcontract met daarin de overeengekomen prijs en een redelijk perspectief op het vervolg waarop de overeenkomst is afgesloten. Daar ging Vlaanderen de mist in, want als de voorzitster constateert dat het overgelegde niet-gepasseerde koopcontract haar aan plak- en knipwerk deed denken dan weet zelfs een niet-jurist als ik met wat onderwijs ervaring dat ze een onvoldoende uitdeelt. Dat was kort samengevat mijn indruk van de eerste zitting. Mijn eigen bijdrage bleef wat in de lucht hangen, omdat ik geen juridische, maar vooral emotionele argumenten aanvoerde onder verwijzing naar de botsende meningen van de erfgoeddeskundigen. Trouwens waar de voorzitster en jurist van Zanten van de gemeente natuurlijk ook niet van hielden was het op het laatste moment aanvullen van het dossier. Dat maakt een zwakke indruk die ook bij de tweede zitting werd gemaakt. Het is alsof je zelf ook de indruk hebt niet stevig genoeg te staan. Beide keren - de tweede zitting afgelopen maandag stond onder leiding van een andere voorzitter - verliep de procedure strikt en formeel, maar zeker niet onwelwillend. Ook nu weer werd de procedure langs gelopen, maar nu kwam toch ook de vraag op tafel wat is een monument en wie bepaalt dat? En werd de aanwijzing benut om plannen te frustreren, zoals de eigenaren steeds maar weer probeerden te bewijzen of past het binnen modern erfgoedbeleid zoals ook ik wilde aantonen. Tot dat doel had ik mij voorzien van een mooie winterse foto van het Kruitpad gemaakt door Dick Rozendaal. Een plaatje maakt nu eenmaal meer indruk dan welk briljant betoog dan ook. Over de uitkomst durf ik niets te zeggen, zoal u weet is Vrouwe Justitia geblinddoekt, maar we - Gemeente + Stichting - hebben ons in den Haag op dit hoogste niveau goed verweerd. Eerder, - denk aan de kapvergunning -, stonden we nog tegenover elkaar. Alleen vraagt je je wel eens af waarom juristen zo’n goede boterham in Muiden hebben. Dat het democratisch proces in Muiden stroef verloopt, ik beklaag me er regelmatig over. Maar daardoor ontstaat er ook ruimte voor financieel sterke partijen om te infiltreren en om eigen belang ten koste van algemeen belang te verdedigen. Ik noemde dat eerder Italiaanse toestanden. Misschien nog het meest opmerkelijk vond ik dat de erfgoeddeskundige, de hooggeleerde Asselbergs, nauwelijks op de hoogte bleek van deze achtergronden. Zijn eerste contact met KNSF Vastgoed - hij moest er even over nadenken - verliep via Ferry Holzhaus als eigenaar van het geheel. Dat nu de echte baas aanwezig was en dat Holzhaus was afgevoerd na verdwaald te zijn in het Muider labyrint kon ik hem in de toiletten nog uitleggen. Maar hij maakte toch een wat ontredderde indruk na deze informatie. Als we de financiële middelen zouden hebben zou ik hem graag om een andere rapport vragen aansluitend op het rapport van Miranda Reitsma om het gehele gebied alsnog de status van Rijksmonument te geven. En dan een plan te maken met een directe relatie met onze stad, dus naar Muider Maat! Toch maar eens met de charmante heer Visser in gesprek zien te geraken? Ach webmaster, misschien heeft hij nog wel wat over voor uw rijke archief over onze kruitfabriek, maar pas op voor zijn juristen en hun streken of is het toch omgekeerd wat betreft die streken? Met een vriendelijk groet, Jacob Veenhuysen terug naar de inhoudsopgave |
