muideninfo.nl ingezonden stukken:

Jacob spreekt in op raadszitting

18 december 2003

Geachte raadsleden, geacht college, mijnheer de voorzitter,

Nogmaals een rondje inspraak, ik hoor het college al denken wat hebben ze nu nog te melden en ook u, voorzitter, lijkt eerder geinteresseerd in de tijdsspanne die wij insprekers in beslag nemen dan in wat er wordt gezegd. Maar dit terzijde, ik wilde nog wel wat naar voren brengen.
In de krant lees ik dat wethouder Leupen meent vanavond een makkie te hebben gezien de discussie in de laatste commissievergadering. Ik krijg de indruk dat hij een andere com-missievergadering heeft bijgewoond dan ik. M.i. was er daar over en weer sprake van een geirriteerde stemming zowel over de geboden informatie rond de zgn Open begroting als over invulling en status van de struktuurvisie. Zitten we nu wel of niet op een rijdende trein. in welke richting rijdt die trein en wie bepaalt wat? En wat is er nu eigenlijk veranderd in de hele situatie sinds de raadszitting van 18 september j.l. toen we hier met zo’n driehonderd Muidenaren kwamen melden dat het college op het verkeerde spoor zat?
Maar terzake: de kernvraag die mij en vele inwoners van Muiden nog steeds bezighoudt blijft: wat beweegt het college toch om een plan met betrekking tot het KNSF-terrein, - want daar praten we toch eigenlijk steeds uitsluitend over -, zo star en drammerig overeind te houden. Ik stel de vraag nogmaals zonder veel hoop op een bevredigend antwoord, omdat ik het ernstig vermoeden heb dat de handen van het college gebonden zijn.
Want waarom werd er na bedrijfsongelukken zoals na de oorlog in 1947, 48, 63, 66, 72, 74, 75, 76, 81 en 2x in 1983 nooit serieus onderhandeld over het stoppen met wat nu heet “een vanuit maatschappelijk oogpunt onwenselijke activiteit” en waarom gebeurde dat wel na een faillissement van het moederbedrijf en een doorstart als grondeigenaar en project-ontwikkelaar, na het instorten van de kruitmarkt nav het einde van de Koude Oorlog, na het niet voor elkaar krijgen van een sluitend veiligheidsplan en na de ver-plichting om bij voortzetting van de bedrijfsvoering de bodem met steun van het rijk te saneren.
En dan blijken plotseling een aantal zaken in elkaar te passen. Begin van dit jaar sloten minister Kamp van VROM, Gedeputeerde Meydam van N.Holland en de heer Visser, die zelfs 2 keer tekende, namelijk voor de moeder-maatschappij KNSF NV en de volledige dochter daarvan KNSF Vastgoed BV. een intentie-verklaring. Zij deden dat niet in het openbaar, maar bij de notaris. Volgens mij is dat stuk de moeder van alle ellende!
Ik ga ervanuit dat u inmiddels allemaal dit stuk kent. Het gaat namelijk over het KNSF-project in de Noord- of Rietpolder te Muiden. Alle betrokkenen willen van de kruitfabiek af en draaien om de hete brij, de kosten van sluiting, ontmanteling, sanering en sociaal plan, heen. De KNSF heeft haast, dat is te begrijpen, na beëndiging van het huurcontract in mei 2004 beginnen daar de kosten te lopen. De overheden hebben wel door dat de zgn., ik citeer, “lokale gevoeligheid van het KNSF-project” op zijn minst vertraging kan veroorzaken, door inspraak-, bezwaar - en beroepsprocedures.

( de voorzitter interruppeert met het verzoek om af te ronden en geeft nog een minuut; ik kan uitsluitend nog de drie punten noemen waarmee ministerie en provincie geen verantwoordelijkheid nemen voor eventuele schade of niet-doorgaan van het project.)

Dus overleg tussen KNSF en gemeente Muiden moet leiden tot nog een intentie-verklaring over, ik citeer weer, “ de inspanningsverplichtingen voor medewerking van de gemeente bij het traject van structuurvisie naar bestemmingsplan en exploitatiemogelijkheden”. Daar komt dus voor het eerst ter sprake dat er het een en ander van de gemeente wordt verwacht. We weten inmiddels hoe het college dat heeft aangepakt. Echter: afgezien van de geheimzinnigheid rond deze oorspronkelijke intentie-verklaring, - men belooft elkaar geheimhouding met betrekking tot de inhoud -, dekken de overheden zich ook in tegen vertraging en zelfs tegen niet-doorgaan.

Ik citeer:
1. “Indien het KNSF-Project geen doorgang kan vinden, zullen partijen met elkaar in overleg treden omtrent alternatieven voor het KNSF - Project”.
2. “De minister is op geen enkele wijze aansprakelijk jegens KNSF voor kosten of schade die samenhangen met of voortvloeien uit niet-doorgaan van deze intentie”.
3. “GS behouden zich het recht voor hun zienswijzen en handelen te veranderen, naar aanleiding van voortschrijdend inzicht met betrekking tot het algemeen belang en belangen van derden en is ook op geen enkele wijze aansprakelijk voor kosten of schade.:

(Het volgende is niet uitgesproken door de heer Veenhuysen)

Gekozen Raad van de stad Muiden, de voorzitter kijkt al op zijn horloge en dringt aan op afronding, maar moet ik verdergaan met dit verhaal. Hoe is het mogelijk dat u zich zou laten ringeloren door een college dat zich beroept op dwingende afspraken en verplich-tingen jegens KNSF, terwijl hogere overheden dat nooit hebben toegezegd.
Nog een enkele opmerking om aan te geven dat die rijdende trein gestopt moet worden:
• Misschien kunt u mij geruststellen, maar de volgende zin uit het voorstel verontrust mij zeer: “voorbereidende uitvoerende werkzaamheden, bv. voorbelasten van een deel van de gronden, zijn mogelijk zodra het voorontwerp van de structuurvisie gereed is of zoveel eerder als nodig is voor de haalbaarheid van de start, cq. realisatie, conform het stroomschema.” Wanneer kan men beginnen met kappen, zand storten ed.??
• En verder: als de KNSF dreigt, na sluiting van de bedrijfsvoering, niets te doen als zij haar zin niet krijgt, dan kan ik geen andere omschrijving bedenken dan dat “chantage” te noemen.
• En mocht u met instemming van de raad op deze weg voortgaan en de hele voor- lichting en communicatie met betrekking tot het KNSF-project laten betalen door KNSF dan kan ik dat niet anders noemen dan: corruptie en zal u daar ook op aan- spreken.

College en Raadsleden, laten wij met elkaar de discussie aangaan over wat er, na sluiting van de Kruitfabriek, echt moet gebeuren in en met de Noord- of Rietpolder, in en met de Bloemendalerpolder en wel in het licht van de toekomst van deze stad, van de plaatse-lijke woonbehoefte in ruime zin, van wensen en verlangens van de huidige bewoners, met name die in Noord-West en langs het Kruitpad als direct betrokkenen en voorts van al die activiteiten die al zo lang daar gevestigd zijn, zoals die van de volkstuinders, van de zeeverkenners en van de sporters.

Jacob Veenhuysen

terug naar de inhoudsopgave

U kunt uw bijdrage zenden of opmerkingen kwijt door op de onderstaande envelop te klikken
U belandt dan op ons reactie formulier: