terug naar de inhoudsopgave
muideninfo.nl ingezonden stukken:
Begrip en Waardering
Anders dan Ouwe Muier ben ik van mening dat je geen grapjes kunt maken over een zo belangrijke en serieuze zaak als de pogingen van Muiden om een aquaduct in de Vecht te krijgen in plaats van twee bruggen er over heen (de zogeheten benuttingsvariant van Rijkswaterstaat).
Begin november vorig jaar vond een besloten raadsvergadering plaats, waarin de raadsleden akkoord gingen met het voorstel van B&W om fl 50,000,- uit te trekken voor een studie naar de haalbaarheid van het alom gewenste aquaduct bij Muiden. Adviesbureau Kolpron kreeg de opdracht om uit te zoeken of de al jaren geleden in het vooruitzicht gestelde droom voor Muiden niet veel eerder uit kon komen.
Hoewel er nog steeds begripsverwarring is (het gaat niet om een tunnel die van Muiden een stiltegebied in een groen landschap zal maken, maar om een betonnen goot waar het verkeer onderdoor rijdt) bleek er in brede kringen waardering te zijn voor het initiatief. De gemeente had dan ook een ijzersterk argument. Bij bruggen komt het wegverkeer van tijd tot tijd tot stilstand, omdat het scheepvaartverkeer er door moet, terwijl bij een aquaduct het wegverkeer ongehinderd kan doorstromen, wat filevorming voorkomt.
Gezien de reacties had menigeen het heel wat moeilijker met de manier waarop het gemeentebestuur de droom wilde verwezenlijken. Dat bleek al meteen tijdens de presentatie van de plannen aan de bevolking.
Het beter bereikbaar maken van de randstad via een aquaduct is een zaak van nationaal belang. Dat dit punt nauwelijks aandacht kreeg ontlokte dan ook de nodige kritiek. De consequentie is immers dat het niet meer dan redelijk is dat het Rijk voor de kosten zou moeten opdraaien en niet de gemeente Muiden. Het getuigde van realiteitszin dat het gemeentebestuur weinig hoop had financiering door de Rijksoverheid voor elkaar te krijgen, want de minister zou zich echt niet van het tweebruggenplan van Rijkswaterstaat af laten houden omdat Muiden daarom vraagt.
En Rijkswaterstaat zelf 'om' krijgen is onbegonnen werk. Rijkswaterstaat is een olifant die zich een weg baant door de Randstad en het muisje Muiden op zijn pad vindt. Het was dan ook te verwachten dat het dappere gebrul van dit muisje allerminst indruk zou maken op deze gigant.
Dat Muiden toch niet bij de pakken neer ging zitten en een plan bedacht om het aquaduct er tóch door te krijgen is zonder meer te waarderen. Ik zal dan ook zeker niet de enige zijn die het initiatief en vooral ook de vasthoudendheid van wethouder Dick Schulp bewondert.
Des te meer betreur ik het dat Muiden mooie kansen liet liggen. Allereerst was het natuurlijk kortzichtig en nogal hooghartig om de bevolking niet bij het plan van aanpak te betrekken. Muiden is een forensengemeente. Het wemelt hier van de specialisten op allerlei gebied. Velen vinden het zo fijn om hier te wonen dat ze graag bereid zijn mee te denken over hoe je Muiden zo lang mogelijke leefbaar kunt houden.
Ons stadje (en ons dorp Muiderberg niet te vergeten) is zo klein, dat een telefonisch rondje al voldoende geweest zou zijn om de bal aan het rollen te krijgen. Muiden als hobby spreekt meer mensen aan dan je zou vermoeden. Het is niet echt moeilijk om enthousiaste mensen van diverse pluimage bij elkaar te krijgen. Dat lukte twintig jaar geleden al heel goed bij de Stichting Stad Muiden met haar babbelblad De Spiering. Het was de aanzet om van Muiden een Schat van een Stad te maken in plaats van een Gat van een Stad, zoals het er toen voorstond: Muiden was in die tijd minstens zo verwaarloosd als Muiderberg zich momenteel voelt. Belangrijk is ook dat er de nodige lobby voor Muiden vanuit de bevolking kan komen. Een aantal ingezetenen heeft contacten tot in het holst van Den Haag.
Wat ik hiermee wil zeggen is dit: als B&W eerst eens links en rechts geïnformeerd had, al was het maar bij de eigen raadsleden, dan was het college misschien niet met het twee-vliegen-in-één-klap-plan op de proppen gekomen, waarmee het de raad zo overrompelde. U begrijpt dat ik het heb over het plan om het aquaduct te bekostigen met een gigantisch kantoor - en woonpark aan beide oevers van de Vecht. Tot op dit moment wil het er bij mij niet in hoe de raad dit plan heeft kunnen omarmen. Overigens ben ik blij dat men het inmiddels kennelijk heeft laten vallen, want ik hoor geen raadslid er meer over. De schade van dit onstuimige en ondoordachte plan is tot nog toe beperkt gebleven tot een verzwakte positie bij de onderhandelingen over de toekomst van de Bloemendalerpolder.
Let wel: ik heb er alle begrip en waardering voor dat er naar een creatieve oplossing gezocht is, maar ik vind dat men had kunnen bedenken, dat de bevolking niet van zo'n grootstedelijke aanpak gecharmeerd zou zijn, en ook dat je er absoluut niet mee langs de provincie zou kunnen komen.
De enige mogelijkheid om het aquaduct er over afzienbare tijd te krijgen is dat de minister letterlijk over de burg komt, nadat zij zich heeft laten overtuigen van de noodzaak hiervan voor de bereikbaarheid van de Randstad. Het argument van het terugdringen van files is het enige steekhoudende argument. Hameren op het ongemak voor Muiden vanwege de twee bruggen over de Vecht als de benuttigingsvariant doorgaat is volstrekt zinloos.
Wie bedacht heeft dat je door een zwaar overdreven voorstelling van zaken en een grote persconferentie Muiden op de kaart kon krijgen en het aquaduct binnen zou kunnen halen: ik weet het niet, en ik wil het niet weten. Wel weet ik hoe dat tegenwoordig gaat bij kranten. Als het er officieel uitziet en er staat 'persbericht' boven dan wordt een boodschap al gauw serieus genomen en maakt het alle kans om de kolommen te halen. Dat is dan ook gebeurd na de aquaduct persconferentie, maar je kunt moeilijk zeggen dat Muiden hierdoor in het brandpunt van de belangstelling heeft gestaan. Naast een berichtje in de grote media, waren het alleen de regionale pers, het Algemeen Dagblad en Cobouw (het blad van bouwend Nederland) die meer dan gebruikelijke aandacht aan de droom van Muiden besteedden. Tekenend was dat het Cobouw artikel als gevolg had dat prompt de projectontwikkelaars op de stoep van het gemeentehuis stonden.
Het gemeentebestuur suggereert keer op keer dat het initiatief van Muiden als een bom is ingeslagen, maar dat is gewoonweg niet waar, zoals er helaas nog meer niet waar bleek te zijn.
(Tussen haakjes: het was een goede zaak dat de wethouders Schulp en Leupen zich in Den Haag lieten zien en horen. Maar jammer genoeg kun je daar niet al te veel waarde aan hechten. Je maakt Muiden er niet groter door. Muiden blijft een muis).
Echt goed fout zit het met de tekening van de benuttingsvariant, die breeduit voor zowel de raad als de pers en het publiek werd uitgevouwen bij de respectieve presentaties. Die tekening gaf niet het actuele tweebruggenplan van Rijkswaterstaat weer, zoals onlangs aan het licht kwam. Het was natuurlijk heel begrijpelijk dat de verantwoordelijke wethouder eromheen draaide toen de fout aan het licht kwam – wie gaat er graag met de billen bloot – maar het was ronduit dom van hem zijn collega-raadsleden die op geruchten afgaand de waarheid ontdekten, te verwijten dat ze bij Rijkswaterstaat aan het verkeerde adres waren geweest. Ze hadden bij hém te rade moeten gaan, betoogde hij, want hij had hen al in december kunnen vertellen dat de verkeerde tekening ingezet was en wel toevallig net de tekening die aantoonde hoe rampzalig voor Muiden het Rijkswaterstaatplan wel was. Ook was het niet slim van de wethouder om zich af te zetten tegen Rijkswaterstaat, en dat nog wel ruim voor hij vragen in de raad over dit Rijkswaterstaatraadsel moest beantwoorden. Maar weer in hem te waarderen valt dat de wethouder zich, vooral nadat nestor Wiebe de Haan hem stevig attaqueerde, realiseerde dat hij de raad eerder had moeten inlichten. Schulp zat gewoon fout, maar de raad viel er hem niet hard om. De aquaductplannen, waar iedereen achter staat, waren er immers niet door beschadigd. Ook het fiat van de raad in de raadsvergadering van donderdag jongstleden om gewoon met Kolpron verder te gaan was een uiting van waardering aan het adres van de wethouder. De raad vond dat hij andere dingen nu juist heel goed had gedaan. Zo 'bedelde' Schulp bij de andere belanghebbende partijen ruim een ton voor verder onderzoek naar de haalbaarheid van het aquaduct bij elkaar. Hij kreeg dit bedrag los, door onder meer grote buurgemeenten, zoals Amsterdam te bestoken. Ook de provincie deed een duit in het zakje, niet ten teken dan men de Muider plannen bijviel, dat was bepaald niet het geval, maar omdat men zoals gebruikelijk een greep deed uit het potje, dat bestemd is om de provinciale waardering voor gemeentelijke initiatieven te tonen.
Kenmerkend voor de middelpuntgerichte instelling van de Muider raad was dat men er zo blij mee was dat die ton van buiten kwam. Muiden zelf hoefde immers niet te betalen en hoe zou je daar op tegen kunnen zijn? Ik weet een goede reden: het gaat om gemeenschapsgeld, ook al komt het niet uit de Muider gemeenschap.
De hamvraag van donderdag was: wat is er nu toch met die tekening aan de hand? Waar kwam die verkeerde tekening vandaan? Uit het archief van Rijkswaterstaat? We zullen wel nooit het fijne van de zaak te weten komen, tenzij er een krant induikt, maar de pers heeft het totnogtoe om wat voor reden dan ook af laten weten. Er was alleen aandacht in de krant voor de misprijzende uitlatingen van Schulp over Rijkswaterstaat (al zullen die heren daar zelf hooguit hartelijk om hebben gelachen). Kennelijk was het voor de krant minder interessant te weten wat de aanleiding was van zijn niet zo handige uitlatingen (je zal Rijkswaterstaat misschien nog wel eens nodig kunnen hebben voor Muiden). Hoe het zij: B&W komen er goed mee weg dat de media geen aandacht aan deze merkwaardige zaak besteden, zo goed als wethouder Schulp zich gelukkig mocht prijzen dat nestor Wiebe de Haan hem een reddende hand toestak. Eerst had Schulp nog niet in de gaten waar de Haan heen wilde, maar toen hij dat door had greep hij de kans gretig aan.
Wat de Haan betoogde kwam erop neer dat het eigenlijk niet ter zake doet of deed of tekeningen nu goed of fout waren. Het was, aldus de Haan helemaal niet van belang of ze aangaven of je nu wel of niet een heel eind zou moeten omrijden. Wel had de Haan zich verbaasd over de nadrukkelijkheid waarmee de (achteraf dus verkeerde) tekening in het gemeentelijk informatieblad had gestaan. Afzetten tegen de Rijkswaterstaatplannen was helemaal niet nodig geweest zei hij , want het gaat er alleen maar om dat Muiden zijn aquaduct krijgt. Dáárnaar en naar niets anders moet alle aandacht uitgaan. Ook de Haan kan rekenen op mijn waardering en begrip, maar toch: zoals de raadsleden vragen hadden voor Schulp heb ik ze voor de nestor van de raad. De Haan gaf onlangs in een openbare vergadering als zijn (partij?)mening dat Den Haag het aquaduct moet betalen en dat de plannen voor de massale kantoorbouw langs de Vecht er verder niet toe deden. Liet hij die plannen op dat moment vallen? Het leek er sprekend op. En liet hij in de laatste vergadering de tactiek om door overdrijven aandacht voor het aquaduct te krijgen eveneens vallen? Dat moet wel het geval geweest zijn, want De Haan was toch echt heel zeker en beslist een van de dertien raadsleden die akkoord gingen met de door B&W voorgestelde aanpak in de besloten raadsvergadering. Het was een unaniem besluit over het complete plan inclusief dus 'Groot Muiden'. Althans, dat heb ik me laten vertellen. Ingezetenen mochten niet bij die vergadering zijn, zoals u hopelijk nog wel weet. Ook zijn er nog steeds geen notulen van naar buiten gekomen, wat trouwens wel een keer moet gebeuren volgens de wet.
Maar, zeker nu er geen landelijk schandaal van is gekomen, kan de draad weer worden opgepakt. Het is nog niet te laat. Het kan nog steeds goed aflopen. Aan de inwoners van Muiden en Muiderberg zal het niet liggen. Ik beveel het gemeentebestuur van harte aan alsnog gebruik te maken van zowel de waardering en het begrip, als de kennis en ervaring van de bevolking in plaats van nog dieper in elkaar te duiken als vermeend slachtoffer. Mijn plaats is langs de zijlijn, maar als ik raadslid zou zijn, ging ik op de uitnodiging van burgemeester Smith in om de vredespijp te roken. Alleen niet rond de doofpot.
Otto Holzhaus, Muiden.
terug naar de inhoudsopgave
U kunt uw bijdrage zenden of opmerkingen kwijt door op de onderstaande envelop te klikken
U belandt dan op ons reactie formulier: