"Windstoten met orkaankracht legden in de loop van de dag het openbare leven volledig stil."
"Wegen moesten worden afgesloten, en het openbaar vervoer raakte in het hele land volledig ontwricht. Duizenden treinpassagiers strandden op stations. In de Jaarbeurs in Utrecht en in het Academische Medisch Centrum in Amsterdam brachten duizenden reizigers de nacht door. In Rotterdam kon in slaaptreinen worden overnacht. Wie zich tijdens de storm op straat begaf, deed dit met gevaar voor eigen leven. Bomen werden ontworteld, takken braken af. Vallende dakpannen en rondvliegende bouwmaterialen zorgden voor levensgevaarlijke situaties. Kerktorens werden omver geblazen alsof het luciferhoutjes waren. Glastuinders leden voor tientallen miljoenen schade. De bossen boden na de storm een troosteloze aanblik."
Nee, dit ging niet over de storm van afgelopen donderdag 18 januari 2007, maar over de storm van 25 januari 1990. Zeventien jaar geleden kwamen er negentien mensen om door de storm en er vielen honderden gewonden. Zo'n storm maakt op het moment dat je erin zit een overweldigende indruk, maar vreemd genoeg vervaagt de herinnering blijkbaar toch ook snel. Er komen nieuwe stormen en er zijn weer andere zaken waar men zich druk over kan maken.
Toch zijn de sporen, afgezien van de littekens die het noodweer heeft achtergelaten in de levens van vele mensen, nog jarenlang te zien in onze omgeving. In Muiden liet de storm van 1990 ook een spoor van vernieling achter. Op het Kruitpad, dat net als nu ook weer, de volle kracht van de zuidwesterstorm heeft opgevangen, sneuvelden vele bomen. Bij de bejaardenwoningen aan de Prinses Irenestraat brak een boom dwars doormidden. Bij de ingang van het SC Muidencomplex vielen twee enorme wilgen om. Hun val veroorzaakte een groot gat aan de slootkant bij de oude keet, want de wortels namen een metersbrede kluit aarde mee. Gelukkig deden zich geen persoonlijke ongelukken voor.
Op het plantsoen aan de Burg. de Raadtsingel, bij de houten woning, lag een enorme populier omver. Hij had het hoekhuis rakelings gemist, maar wel een schuurtje verpletterd. De vooroorlogse kolos was in de Hongerwinter gespaard gebleven voor de bijl van de kleumende Muidenaren, vanwege de aanwezigheid van politieman Hillebrand, die op een steenworp afstand woonde, maar overleefde de orkaankracht van deze storm niet. Ook daar vlakbij, rond de voormalige molen De Spiering, sneuvelden er diverse bomen.
Op 28 mei 2000 viel een groot stuk van de kust bij Muiden en Muiderberg droog. De zuidwestenwind blies het water vele tientallen meters ver weg, zodat je kon wadlopen in de voormalige Zuiderzee.
Een andere storm deed zich vijf jaar geleden voor, op zondag 27 oktober 2002. Windstoten tot 140 km per uur teisterden Nederland. Een groot voordeel was dat het weekend was, zodat de overlast beperkt bleef. Ook toen sneuvelden er een aantal bomen langs het Kruitpad. De brandweer was druk bezig met het verwijderen van alle omgevallen en afgebroken bomen. Tegen alle adviezen in toog uw fotograaf er op uit om deze taferelen vast te leggen voor het nageslacht. GK
