Donderdag 18 augustus 2005
Gisteren vanuit Gdansk vertrokken naar Ketryzn, in het oosten van Polen.
Treinreis van 4 uur. Om 20.15 uur een taxi genomen naar de Wolfsschanse, het
voormalige hoofdkwartier van Hitler in Rastenburg, Oost/Pruisen. Overnacht in het
officiershotel van de nazi,s. De hele volgende dag besteed aan het bekijken van
de soms 7 a 8 meter hoge bunkers van Hitler en zijn staf. Hier pleegde Von
Stauffenberg zijn mislukte bomaanslag op Hitler, op 20 juli 1944. Indrukwekkende
ruines, want ze zijn aan het eind van de oorlog door de Duitsers zelf opgeblazen.
Het bos is hier erg dicht er er zijn veel muggen ook. 's Avonds in het
restaurant gegeten en een praatje gemaakt met Ola, de receptioniste. Later op de
avond kennisgemaakt met Ewalina, Agatha en Monica uit Warschau. Poolbiljart met
de Polen gespeeld. Zowaar een kleine romance.
Vrijdag 19 augustus 2005
Om 12 uur vertrokken uit Ketrzyn, Rastenburg. Meegereden met de meisjes uit
Warschau naar het station. Nog net op tijd voor de bus naar Suwalki. Daar om drie
uur aangekomen. Geen trein naar Vilnius, Litauen meer vandaag. Ook geen bus, dus
dan maar een taxi naar Marijampole, als ik maar over de grens ben. Daar aangekomen
geld gewisseld en net te laat voor de laatste trein naar Kaunas. Dan maar weer
een taxi. Anderhalf uur rijden. De chauffeur sprak geen Engels, maar we kwamen er
toch. Vlug een kaartje kopen op het station en dan op de trein naar Vilnius, de
hoofdstad van Litauen. Daar kwam ik dan om 21.00 uur aan. Doodmoe, een vreemde
stad en geen bed. Gelukkig heb ik de Lonely Planetreisgids bij me. Ik krijg een
kamer in een jeugdherberg, tussen meisjes uit Duitsland, jongens uit Denemarken
en een maffe Japanner, Aki. We gaan nog wat drinken in een kroeg en het wordt zo
gezellig dat ik pas om half drie in bed lig. Nou ja, bed. Een uitschuifbare stoel
met een paar lakens erop!
Op straat wordt de hele nacht doorgewerkt aan de reparatie van de trambaan,
maar ik slaap.
Zaterdag 20 augustus 2005
Om 8 uur al weer op, gedoucht en ontbeten voordat de rest wakker was. Om 10 uur
naar het station. Eerst mijn rugzak in een kluis. Problemen met het slot. Dan
informatie vragen over treinen naar Kalinigrad. Geen visa. Dan naar het
busstation om een kaartje te kopen voor de bus naar Riga. Ik heb nog een paar uur
over voor een bezoekje aan de voormalige KGB/ gevangenis in het Genocidemuseum.
Luguber sfeertje in de ondergrondse cellen, waar duizenden mensen gemarteld en
vermoord zijn. Ook een tentoonstelling over de massamoord op de Armeniers door de
Turken in 1915. Dan weer terug naar het station. Geen tijd meer voor het oude
centrum. Dat doe ik wel op de terugweg. De zon schijnt warm op mijn bezwete
hoofd, maar ik haal het op tijd. De bus vertrekt om 13.30 uur naar Riga. Veel
oponthoud door opgebroken wegen. Ik lees in =Eine Frau in Berlin= en schrijf af
en toe, als we stil zistaan in dit dagboek. Om 18.00 uur aankomst in Riga. Geld
wisselen. Ze hebben hier geen zlotys, geen !
Litas maar Latus. Via een jongen een hostel gevonden in een wijk achter het
station. Even douchen, eten en bijkomen. Morgen ga ik de stad verkennen. Maandag
wil ik naar Tallin, Estland. Dan weer terug, via Warschau naar Berlijn en dan
naar Amsterdam. Tot zover dit bericht. Groeten van Guus.
