"Gastkeutels" aflevering 1: Over de brug (en andere wetenswaardigheden.)
+ Ouwe Muier is koud weg of er gebeurt al weer van alles in Muiden. De Sluisbrug is afgesloten en de noodbrug is geopend. Op maandagmorgen 8 november werden de hekken verwijderd en uw Middelbare Muier kon als een van de eersten over de noodbrug rijden. Een vreemde sensatie om zo midden over de Groote Zeesluis te fietsen en de brug vanaf deze kant dichtbij te zien. Het was bijna dertig jaar gelden voor het laatst mogelijk.
+ De dikke balken die al een tijdje over de twee kolken lagen zijn in het weekend van 6 en 7 november aaneengesmeed en uitgebreid tot een veilig en comfortabel geheel. Op de balken werden platen gelegd en deze werden bedekt met een soort asfaltpapier. Er werden leuningen aangebracht en de verlichting op de middelste kolk werd aangelegd. De op- en afritten werden zo gemaakt dat je soepel en zonder veel hinder de brug op en af kunt rijden aan de oost- en westzijde van de Vecht, bij de Doelen en Ome Ko.
+ Wat wel direct opviel is dat de grote bouwkeet ten noorden van de noodbrug het uitzicht op het verkeer om de hoek ontneemt. Je moet een haakse bocht nemen als je vanaf de Herengracht-Noord de brug op wilt rijden. Het is te hopen dat men niet al te hard fietst over de brug, zodat er geen aanrijdingen zullen plaatsvinden.
+ De damwand werd afgelopen zaterdag ingetrild ter hoogte van de westkolk en de middelste kolk. De bewoners van de Herengracht konden meegenieten van het doordringende geluid. Om een uur of elf waren de heren van de aannemer klaar en zij voeren met hun kraanschip dwars door het parcours van de sloepenrace Muiden-Pampus-Muiden naar huis. Gelukkig ging alles goed. De sloepen hoefden niet gesleept te worden, want ze kwamen in volle vaart aangeroeid.
+ Zo'n duizend bezoekers genoten samen met de inwoners van het kleurrijke en sportieve schouwspel in de haven en op het IJmeer. Vele Muidenaren keken vanaf de Westbatterij naar de sloepen. Een kleinere groep stond aan het begin van de west-pier en een enkeling waagde zich naar het eind van de strekdam. Als het COF of de SC Muiden nog eens een survivaltocht willen houden, raad ik hen aan om een wandeling over de pier te maken.
+ Het eerste stuk is begroeid met enorme braamstruiken, die een stapel dukdalven aan het gezicht onttrekken. Heb je je langs de doorns geworsteld en ben je niet uitgegleden op het glibberige paadje (je kunt bij laag water ook langs de waterkant, links) dan kom je in een dicht met riet begroeid gedeelte. Bij iedere stap moet je maar afwachten of er een steen ligt of dat je voet onder het plantendek in een gat verdwijnt, met alle risico's van dien.
+ Daarna maakt de begroeiing plaats voor een wat meer open gedeelte, waar uitgedroogde skeletten liggen van reuze Berenklauwen en al gauw wordt de weg versperd door de eerste grote wilgenstruik. Je kunt er bij laag water misschien onderlangs, maar pas op want de stenen zijn glibberig en begroeid met wier. Wie dat te lastig vindt kan ook proberen dwars door de struik te klimmen. In het najaar en de winter, als de bladeren weg zijn, lukt dat wellicht wel. Er staan 7 á 8 van zulke wilgen op de pier en ze worden steeds groter. Daarbij komen dan ook nog eens een stuk of 6 essen, maar die zijn wat kleiner.
+ Als het winterpeil laag genoeg is heb je geen last van de grote gaten in de pier, die bij wat hoger water vollopen. Wel moet je altijd alert blijven op wiebelende stenen. Pas op dat je aandacht niet verslapt als je in de buurt komt van de rij palen links van de pier, want dan zie je waarschijnlijk wel een of meer aalscholvers zitten. Het laatste stuk is als vanouds nog goed begaanbaar. Een verademing na de moeilijke tocht.
+ Het baken aan het eind is tegenwoordig voorzien van een zonnepaneel dat zorgt voor oneindige energie. Dat was vroeger wel anders. Mijn overgrootvader Klaas Pauw voer in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw dagelijks met zijn zeilbootje heen en weer naar het eind van de pier om de olielampen bij te vullen en zonodig aan te steken. Staand op de Herengracht keek hij zelfs na zijn pensionering nog geregeld bezorgd of het baken wel brandde. Er was in die tijd maar één baken, want de oostpier is pas in de laatste jaren opgehoogd en voorzien van een gelijksoortig baken.
+ De sloepen van de dames kwamen net binnen toen ik zondagmiddag op de pier stond. De "Gravinnen van Muiden" vielen in de prijzen met hun goede tijd. De heren startten een half uur later. De hele vloot reddingsboten, begeleidingsboten, kijkers en supporters voer voor hen uit. Het was goed weer. Een matig windje en niet koud. Enkele Britten roeiden traditiegetrouw in hun blote bast. De zogenaamde "gigs"waren het laatst weg en als een van de eersten terug. 's Avonds werd er door de roeiers en hun aanhang volop feest gevierd in de tent op het parkeerterrein bij de "Koninklijke" (KNZ&RV) en in de café's van Muiden. De volgende dag was het echt stil in de stad.
+ Inmiddels is de Sluisbrug zelf ook verwijderd. Op dinsdag 9 november werd hij opgetild en weggesleept. In de week van 13 t/m 17 december, over ruim een maand dus, komt hij geheel gereviseerd weer terug. Ook de damwand is verder uitgebreid. Binnen enkele dagen zal de sluis drooggepompt worden zodat de werkzaamheden kunnen beginnen.
+ Terwijl ik hier achter mijn computer zit, kijk ik met één oog naar de crematieplechtigheid van Theo van Gogh. Een week geleden werd hij vermoord. (Zie ook "De Digitale Sluiz", nr. 103 Extremisme) "It's such a perfect day" van Lou Reed doet menig traantje wegpinken bij de mensen die op de Nieuwe Oosterbegraafplaats de crematie bijwonen.
+ Hoe zouden de naar schatting 100 moslims in Muiden deze dag beleven? Volgens het burgerjaarverslag over 2003 woonden er vorig jaar in Muiden 53 Marokkanen, 23 Turken, 8 Tunesiërs, 4 Afghanen, 4 Bosniërs, 3 Indonesiërs, 3 Surinamers, 2 Egyptenaren en 1 inwoner van Bangladesh, 1 uit Irak en 1 uit Singapore. Ook is er een familie uit Eritrea. Bij mijn weten zijn er nooit problemen geweest met de integratie in onze woonplaats. Goed, er hangen wel eens jongeren rond die rottigheid uit halen, maar daar zijn net zo goed autochtone jongeren bij betrokken. Nee, in Muiden speelde het geloof of de etnische afkomst een ondergeschikte rol. Zou dat nu veranderd zijn? Ik weet het niet.
+ Volgens de Gooi- en Eemlander van vandaag, 9 november 2004 dus, wil 90 % van de Nederlanders een grotere vrijheid voor optreden van politie en justitie en tachtig procent wil een harder integratiebeleid. De twee meisjes met een hoofddoekje die ik zaterdag bij de Maxis in de bushalte zag zitten en gedag zei zullen daar niet blij mee zijn. Of juist wel? Want ook gematigde moslims willen een harde aanpak van het moslim-extremisme.
+ Er is in Nederland net als in Muiden een noodbrug nodig om de kloof te dichten tussen de moslims en de overige bevolking. De gematigde moslims zullen hun trots even moeten inslikken en duidelijk laten blijken aan wiens kant ze staan. Daarvan zijn al vele voorbeelden gegeven. De overige Nederlanders zullen bij zichzelf te raden moeten gaan of ze aan de overkant willen blijven staan of dat ze over de brug komen en de moslims tegemoet lopen. Het mooiste is natuurlijk als ze elkaar in het midden zouden ontmoeten.
