Volgens het woordenboek is een extremist iemand die tot het uiterste gaat.
Extremisme is dus doordrijving tot het uiterste. Mohammed B. zou je een extremist kunnen noemen, maar Theo van Gogh ook. Mohammed B. is een extreme moslimfundamentalist, die een mensenleven op een gruwelijke manier beëindigt, omdat hij vindt dat hij in zijn recht staat. Theo van Gogh was een extremist in het beledigen van alle mogelijke mensen, die ook vond dat hij in zijn recht stond; het recht van vrije meningsuiting. Extremisme heeft nog nooit iemand gelukkig gemaakt. Het is dan ook niet de bedoeling van extremisten om mensen gelukkig te maken. Integendeel; extremisten zijn ongelukkig en willen dat anderen dat ook zijn, zodat ze zich dan minder ellendig voelen. Desnoods gebruiken ze grof geweld.
We moeten ons in Nederland niet gek laten maken door extremisten van welke zijde dan ook. De kracht van de Nederlandse samenleving is juist dat we tot nu toe tamelijk gematigd zijn geweest in onze opvattingen. Tolerant naar andersdenkenden, leven en laten leven. Dat wil niet zeggen dat we alles maar over onze kant moeten laten gaan, maar wel dat we fatsoenlijk met elkaar moeten omgaan. Luisteren naar elkaar en niet meteen ons eigen gelijk willen halen. Op basis van argumenten elkaar bestrijden is veruit te prefereren boven elkaar te vuur en te zwaard te lijf gaan. Op het moment dat men niet meer vatbaar is voor redelijke argumenten maar over gaat tot het gebruik van geweld is de dialoog ten einde. Als er moskeeën in de brand gestoken worden en aanslagen gepleegd worden op islamitische basisscholen zijn we heel ver van huis. De daders van deze aanslagen zaaien alleen maar nog meer haat over en weer. Haat en angst. Angst is een slechte raadgever die weer leidt tot haat en zo kom je in een negatieve spiraal waar je niet meer uitkomt.
Gelukkig hebben mensen uit alle lagen van de bevolking laten blijken dat zij het niet eens zijn met de extremistische ideeën. Door demonstraties en manifestaties heeft men massaal blijk gegeven van de afkeer van het geweld. In talloze televisieprogramma's en in artikelen worden mensen opgeroepen om zich te verzetten tegen de haatdragende beledigingen van bevolkingsgroepen en het elkaar zwart maken. Het is te hopen dat we met ons allen de samenleving in stand kunnen houden. Er is al veel ten kwade veranderd, maar er is ook nog veel om voor te vechten. We moeten dapper en onverbiddellijk zijn tegen elke extremisme en duidelijk laten blijken dat we het niet pikken als er iets in die richting wordt gezegd of gedaan. Alleen dan hebben we een kans om dit kwaad te overwinnen, want elk extremisme bestaat alleen maar bij de gratie van een groep die zwijgend instemt. Als we die groep over kunnen halen zich weer bij de gematigden aan te sluiten, dan pas kunnen we het extremisme zijn voedingsbodem ontnemen. Zonder voedingsbodem zal ook dit extremisme uiteindelijk vanzelf verdwijnen. Geweld lost niets op, integendeel. Het extremisme zal er juist door groeien, want geweld maakt altijd onschuldige slachtoffers, die dan als martelaren geëerd worden door de extremisten. We moeten dus om het extremisme te keren weer leren elkaar met fatsoen en respect te behandelen. Daar heeft het wel aan ontbroken de laatste jaren. En de onverzoenlijken dan die niet meer tot rede zijn te brengen? Daar moet de Staat ons tegen beschermen, dat is de plicht van de overheid en daar moeten we ook op kunnen rekenen. Of ze nu Theo van G. heten of Mohammed B. dat maakt niets uit. GK
