terug naar het overzicht
'DE DIGITALE SLUIZ'

Een mammoettanker in de Sluiz


aflevering 73 van 19 november 2003

gastkeutels

Een goedbedoelde e-mail van Ad van der Vliet aan het Historisch Archief Muiden over de plannen voor het voormalige Schoutenterrein bevatte zoveel gegevens aan tekst en afbeeldingen dat het binnenhalen bijna een half uur in beslag nam. Prompt liep daarna de bejaarde laptop van het HAM helemaal vast vanwege het gebrek aan geheugenruimte. Openen lukte niet, versturen naar een andere computer ook niet en zelfs 'deleten' was onmogelijk.
+ Er was geen andere mogelijkheid om van dit monster af te komen dan door te proberen ruimte op de harde schijf vrij te maken, zodat het bericht alsnog geopend en/of verwijderd kon worden. Eindeloos traag reagerend ratelde de computer voort. Uw redacteur delete (vt) het ene na het andere document, maar het zette geen zoden aan de dijk. De mammoettanker van Schouten bleef muurvast liggen op de rotsen van de digitale klippen voor de Sluiz.
+ Ten einde raad viel het besluit om dan in vredesnaam maar eens een grote opruiming te houden in het programmabestand. Rigoureus werd alles verwijderd dat onbekend of nutteloos voorkwam, slechts af en toe onderbroken door de waarschuwing dat iets een "system file" of ander onmisbaar element was. Vanzelfsprekend werd dat niet in de prullenbak gegooid. Het schoot aardig op en de hoop groeide dat er zodoende genoeg schijfruimte zou vrijkomen voor de grote operatie. Net toen er een nieuwe poging ondernomen zou worden verscheen er een berucht grijs balkje in beeld.
+ "You have performed an illegal operation. Your program will be shut down!" Gehoorzaam werd de instructie opgevolgd en de computer afgesloten. Bij het herstarten bleek er iets mis te zijn bij de 'set up': Er ontbraken essentiele gegevens en de computer wilde niet meer verder. Drie uur lang probeerde uw redacteur van alles en nog wat om het apparaat weer aan de gang te krijgen. Alles tevergeefs. Geheel uitgeput en ontmoedigd heeft hij tenslotte de stekker er uit getrokken en de laptop in een koffertje gedaan. Hier was deskundige hulp geboden. Wellicht kon de systeembeheerder van de school uitkomst brengen. Dat werd wachten tot dinsdag, de 18 e.
+ Deze aflevering van de Digitale Sluiz is dus niet thuis maar op school gemaakt. Het HAM had namelijk zulke mooie plannen voor deze week dat het zonde zou zijn als alles in het water viel. Het regende zondag de hele dag en er waren eens geen festiviteiten georganiseerd. Tijd genoeg dus om een nieuwe aflevering van de Sluiz te maken, de nieuwe Kalenda in elkaar te zetten en ook nog een Digitale Sluiz te laten verschijnen. Helaas, niets van dat alles kan zonder computer gedaan worden tegenwoordig. Op school werkte de schrijver van dit stuk zijn aantekeningen uit en mailde het aan de webmaster van Muideninfo.
+ Om een uur of drie zondagmiddag wandelde er een man langs de Loper en zag door de kieren in het zeil de omtrekken van het 'Muiden 1050 monument' in wording. Een grijze stenen plaat met in het midden een gebogen pijpje. Gezien het bord dat er naast hing met de naam "SCUTIGLIANI" en de omschrijving van de uit te voeren werkzaamheden (Terrazzo, diverso wasbakken, litho's marmer en mozaiek) was hier een professionele kunstenaar aan het werk. Op zaterdag 22 november aanstaande weten we meer, want dan wordt het kunstwerk onthuld.
+ Wandelend over de Vechtbrug viel het een Muidenaar op dat er piketpaaltjes stonden achter het houten gebouwtje op de RK-begraafplaats. Opeens herinnerde hij zich de advertentie van bouwaanvragen in het Vechtjournaal. Er komt voor het eerst sinds de aanleg van de begraafplaats, ongeveer honderd jaar geleden, een nieuw gebouwtje, achter het huidige houten onderkomen. Voor wie er meer van wil weten liggen de stukken op het gemeentehuis ter inzage.
+ Onder aan de trap van westkant van het viaduct lag een rubberen spatlap met het opschrift: "Carosseriebedrijf Jos Mulder uit Bunnik". Enorme bandensporen getuigden van een grote oplegger die hier blijkbaar kortgeleden had gestaan. De kale stenen glooiing onder 't viaduct riep bij de eenzame voorbijganger allerlei herinneringen op. Als kind gleed hij hier met zijn vriendjes naar beneden of klom tot in de donkere hoekjes bovenaan. Op een dag reed er een kraanwagen tegen de pui en kwam klem te zitten onder het beton van de brug. Het duurde uren voor hij los was.
+ In het bos liep een man met afschuw over het asfalt tot aan de open plek. Asfalt in een bos, dat hoort niet. Het vertrouwde grind knarste gelukkig nog tot aan de ingang van de begraafplaats en het vernieuwde hek piepte zoals het hoort. De graven waren voor een groot deel bedekt met bladeren en de namen kon je moeilijk lezen. De man wist echter de weg en liep naar de verse graven langs het pad. Daar bleef hij een poos stil staan kijken. Tenslotte nam hij twee foto's en liep naar de andere kant. Hij bekeek de graven van zijn grootouders, overgrootouders en andere bekenden. De schemering kwam vroeg vanwege het donkere weer. De man draaide zich om en ging naar huis.
+ Ayla Blüm is weer terug uit Australië. Ze bezocht daar haar zuster en genoot van het mooie weer. Na 22 uur reizen was ze thuis. Haar biologische klok was danig in de war. Het eerste dat haar opviel was de enorme hoeveelheid bladeren op de Herengracht. Ze was net te laat terug om nog de lezing van de Historische Kring Stad Muiden mee te maken. Deze was op donderdag 13 november in een zaaltje van Stadscafé Vanouds Gieling. De knusse, "dorpse" sfeer, werd al gauw verstoord door de geluidsoverlast die vanuit de naburige restaurantruimte klonk. De gammele schuifdeur gaf geen beschutting en was zelf een bron van onrust door de vele telaatkomers.
+ Niet dat deze veel misten want het bestuurlijk gedeelte was nog korter dan anders. Voorzitter Siem Rozendaal droeg de voorzittershamer over aan Joop Lahnstein, Jan van der Heyden was afwezig wegens een sterfgeval in de familie en Jack Hartong maakt voortaan ook deel uit van het bestuur. Dat was het ongeveer. O ja, de huur van het Muizenfort werd de komende tijd iets verhoogd, maar dat hoorde men later wel. Het woord was aan Yvonne Molenaar.
+ De conservatrice van het Muiderslot stak daarop een helder en interessant betoog af over de 125 jarige geschiedenis van Rijksmuseum het Muiderslot. De invloed van PC Hooft was lange tijd van doorslaggevende betekenis. Pas aan het begin van de twintigste eeuw kwam er ook wat aandacht voor Floris V en de Middeleeuwen. Nog later besefte men dat het slot ook een rol speelde in de geschiedenis van de vestingwerken en de Waterlinie. Het gebouw dreigde lange tijd voor een deel gesloopt te worden. Uiteindelijk is men nu tot de conclusie gekomen dat alle aspecten een plaats moeten krijgen, in en om het kasteel.
+ Met een bewonderenswaardige rust en veel geduld weerstond jonkvrouw Molenaar het rumoer van de buren en dat leverde haar een welverdiend applaus op. Voor Nick Mol, die voor het eerst in vele jaren weer hier aanwezig was met zijn zoon en schoondochter, was het bezoek aan taveerne De Mol nog mooier dan de lezing. Enthousiast vertelde hij over vroeger toen zijn moeder het café beheerde. Even vergat hij dat hij al tachtig jaar was en vroeg naar allerlei oude bekenden. Helaas leven de meesten niet meer. Bij leven en welzijn zal hij in het voorjaar weer langskomen, op de ledenvergadering van de HKSM. Ouwe Muiers, u bent gewaarschuwd!
+ Over Ouwe Muiers gesproken; u moet de groeten hebben.

Het Geweten van Muiden


terug naar het overzicht

U kunt uw bijdrage zenden of opmerkingen kwijt door op de onderstaande envelop te klikken
U belandt dan op ons reactie formulier: