Aflevering 16 van 13 november 2002 met gastkeutels
Nog een paar nachtjes slapen en hij is er weer.
Nee, niet die man uit Spanje maar Ouwe Muier. De man die sneller schrijven kan dan menigeen kan lezen. Nog even geduld dus.
Tot zolang zult u het nog met deze plaatsvervangende nieuwtjes moeten doen.
+ Bijvoorbeeld het bericht dat de gemeente Muiden bezig is met een onderzoek naar een "meeromvattend probleem" zodat er op dit moment nog niets gedaan kan worden aan de toestand van de houten trap naar de schans op de Ton Kootsingel. Een aanwonende burger stuurde op 26 augustus j.l. een reparatiebon in en vroeg om maatregelen, want de trap verkeert in verregaande staat van ontbinding en levert gevaar op voor de gebruikers.
+ De trap van bielzen werd in de jaren zeventig aangelegd, samen met diverse andere trappen bij de vestingwallen in Muiden en bijvoorbeeld de houten plantenbakken en straatnaamborden in de toen nog nieuwe wijk Mariahoeve. De Nederlandse Spoorwegen schakelden over op betonnen bielsen en de voorraad oude houten bielsen werd verkocht aan tuincentra en andere doe-het-zelfinstellingen.
+ Inmiddels zijn de straatnaamborden en de plantenbakken allang vervangen door moderne exemplaren. Ook de houten trappen bij het Ravelijnspad en aan het begin van de schans bij de Noordpolderbrug zijn al enige tijd geleden vervangen door stevige betonnen exemplaren. Alleen de trap bij gebouw G (dat ook nog steeds niet opgeknapt is) is nog van hout en verrot. Juist deze trap wordt veelvuldig gebruikt door bezoekers van het Muiderslot. Er ontbreken enkele treden en de bielsen zijn versleten en glad.
+ Ten overvloede meldt de gemeente in de antwoordbrief dat de reparatie nog enige tijd op zich kan laten wachten in verband met de bestelling van materiaal en de daaraan verbonden levertijd. Wij wachten af.
+ Als het net zo lang gaat duren als het repareren van de kapotte lantaarnpaal in de Weeshuissteeg, tussen Herengracht 10 en Herengracht 16, dan valt het ergste te vrezen. Zoals reeds te lezen viel in de vorige afleveringen van deze rubriek wachten de bewoners van deze steeg al enkele maanden op licht in de duisternis.
+ Begin september 2002 stuurde men een reparatiebon in met de melding dat de lantaarn in de donkere en smalle steeg het niet deed. Men wachtte af maar er gebeurde niets. In de Vondelstraat en op andere plaatsen in Muiden werden kapotte lantaarns gerepareerd, maar niet in de Weeshuissteeg. De bewoners voelden zich opnieuw bevestigd in hun vermoeden dat zij als "weeskinderen" stiefmoederlijk behandeld werden door de gemeente.
+ Al eerder moesten zij vele jaren lang wachten op een straatnaambordje met de aanduiding Herengracht 11 t/m 15. Zij hadden hierom gevraagd omdat hun rijtje woningen nogal moeilijk te vinden is voor onbekenden. Dit vanwege het feit dat hun huizen gelegen zijn achter de woningen van de Herengracht en eigenlijk meer aan de Ton Kootsingel liggen.
+ Maar aangezien de Ton Kootsingel pas in het begin van de jaren zeventig is aangelegd en de huizen er al veel langer stonden (hoewel ze begin jaren tachtig werden gerenoveerd), zijn ze ingedeeld bij de Herengracht. De steeg liep immers vroeger dood op de schans.
+ Het was misschien handig geweest om de woningen in 1981 meteen bij de Ton Kootsingel te voegen voor wat hun adres betreft. Er woont nu slecht 1 persoon legaal en officieel op de Ton Kootsingel. Hoe dan ook; er was een ongeluk voor nodig om er voor te zorgen dat er door de gemeente Muiden een officieel bordje geplaatst werd. De bewoners van Herengracht 11 t/m 15 hadden zelf al in 1991 een klein bordje op de hoek van de steeg gehangen, aan de kant van de Herengracht en hun steeg omgedoopt in de "Weeshuissteeg" vanwege het vroegere nabijgelegen weeshuis en het gevoel in de steek gelaten te worden.
+ Enkele jaren later hingen twee bewoners van de steeg ook nog eens een zelf bekostigd fraai houten naambordje op hun gevel aan de kant van de Ton Kootsingel, maar dat verdween al snel onder een dikke laag klimop en hielp dus ook niet echt.
+ Bij collectes overgeslagen worden is niet zo erg natuurlijk, behalve als jezelf het doel graag wilt steunen. Vervelender was het echter dat ook de post en de (gratis) kranten vaak niet of verkeerd bezorgd werden. Ook bezoek moest lang zoeken naar het juiste adres. De in Muiden geboren en getogen brandweercommandant Henk Nauta bekende bij een gelegenheid toen hij eens op Herengracht 14 moest zijn, dat hij geen idee had waar de bewoner te vinden was. Prettig als er brand uitbreekt.
+ Klap op de vuurpijl was de hartaanval die een oudere bewoonster in het rijtje achteraf-huizen kreeg in december 1999. De ambulance zocht zich gek en kwam tenslotte met veel vertraging aan op de aan één kant afgesloten Herengracht. Met een brancard haastte het personeel zich naar het opgegeven adres. Gelukkig liep alles nog goed af. Daarna is er door de wethouder die zelf op de hoek van de steeg woonde voor gezorgd dat er twee bordjes kwamen met de juiste aanduiding: Eén op de Ton Kootsingel en een op de Herengracht, zodat je nu normaal gesproken snel en eenvoudig de opgegeven adressen zou moeten kunnen vinden.
+ Waarom de Nuon dan nog steeds niets aan de kapotte lantaarnpaal gedaan heeft is een raadsel. Een verklaring zou kunnen zijn dat men langs de Ton Kootsingel is gereden en alleen gekeken heeft naar de lantaarnpaal die voor de huizen staat en niet naar de lamp in de steeg aan de kant van de Herengracht. Wellicht ook kon men met de uitschuifbare arm vanaf de straat hier niet bij komen. Een eenvoudig laddertje zou uitkomst bieden, maar ja, kom daar maar eens op.
+ Wie het gemeentehuis belt met het verzoek om iemand van Openbare Werken te spreken te krijgen, wordt door de dienstdoende receptioniste eerst ondervraagd 'waar het om gaat'. Als je dan zegt dat het om de straatverlichting gaat, krijg je standaard het antwoord dat de staatverlichting eens per maand rond de 25e wordt nagezien. De ongeduldige bewoner van de Herengracht die al twee maanden de 25e voorbij heeft zien gaan zonder resultaat, vraagt dus om de heer Rolf, die hem op 18 oktober, tijdens een bezoek aan het gemeentehuis persoonlijk verzekerd heeft dat hij er voor zou zorgen dat de verlichting gemaakt zou worden. Na enig aandringen wordt hij met de man doorverbonden, tenminste; dat is de bedoeling. Na een tijdje wachten klinkt weer de stem van de receptioniste.
+ De heer Rolf blijkt niet aanwezig te zijn, maar zij kan wel zijn 06- nummer geven. Vooruit dan maar. Je bent een dief van je eigen portemonnee als je belt, maar je wilt toch je boodschap doorgeven. De brave burger belt de dienstdoende ambtenaar, maar die heeft zijn telefoon niet aanstaan. Je krijgt dan de voice-mail. De boodschap wordt nogmaals verteld aan een pieptoon en dan hang je op in de hoop dat er snel iets gebeurt.
+ Tenslotte nog dit: Hoeveel mensen moeten er een brief sturen voordat er nu echt iets aan dit probleem wordt gedaan? De afstand tussen de burger en de politiek (=de gemeente) is nu al te groot om snel tot zaken te komen. En dan ging de VVD op 28 oktober ook nog eens praten over de stelling: "Moet Muiden samengaan met Weesp om te overleven?"
+ De bijeenkomst in de Kazerne werd bezocht door elf personen + de spreekster, mw. Mary Huisman, wethouder van de nieuwe fusiegemeente Wijdemeren. Naast enkele VVD- (raads)-leden was ook PvdA-wethouder Cees Leupen aanwezig. Bij de discussie die volgde op het betoog van de wethouder van Wijdemeren voerde hij de boventoon, samen met Bertus Hoefakker, gemeenteambtenaar in Muiden.
+ Leupen pleitte voor meer Gewestelijke samenwerking tussen de gemeenten, zodat men zelfstandig maar toch samen de problemen van deze tijd aan kan pakken. Hoefakker was net als de meeste aanwezigen voorstander van een 'federatiegemeente' waarbij een stukje zelfstandigheid wordt opgeofferd ten gunste van een beter resultaat. Ondergetekende gaf als zijn mening bij de rondvraag te kennen dat hij Muiden ziet als een 'vitale bejaarde" van (bijna) 1050 jaar oud, die zolang mogelijk voor zichzelf moet blijven zorgen en in noodgevallen eventueel hulp van de buren kan inroepen.
+ Daar waren alle aanwezigen het in principe mee eens. Henk Bökenkamp en Frits van Rossum gaven tot slot te kennen dat als het toch moest zij liever samen gingen met Naarden en Bussum dan met Weesp.
+ De Gooi- en Eemlander was vroeger een zelfstandige streekkrant, met correspondenten in elke plaats, die het nieuws aanleverden en de vinger aan de pols hielden. De plaatselijke correspondent in Muiden is sinds lang verdwenen. In Weesp werd de redactie op de Nieuwstraat in de jaren tachtig opgeheven en naar Bussum verplaatst. Nu zijn ook de regiokantoren aan de Veldweg in Bussum en de Voorbaan in Huizen opgeheven per 16 oktober en verhuisd naar het hoofdkantoor in Hilversum.
+ Verder zal de G. en E. binnenkort veranderen van een avondblad in een ochtendblad. De schaalvergroting die enkele jaren gelden is ingezet na de overname door het Telegraaf-concern resulteert in de opheffing van Het Dagblad van Almere en het samenvoegen van diverse redacties. Volgens de (eigen) berichten zal het streeknieuws er niet onder te lijden hebben, maar nu al is duidelijk dat steeds minder mensen steeds meer moeten schrijven over een steeds groter gebied. Jammer, er stond de laatste tijd juist wat meer over Muiden in de krant, dankzij de inzet en het enthousiasme van journaliste Tamar de Vries.
+ De provincie Noord-Holland heeft een cd-rom uitgegeven met daarop de geselecteerde monumenten uit de periode 1850-1940 in dit gebied die zijn voorgedragen voor rijksbescherming. Volgens de betreffende gemeenten en de provincie zijn deze monumenten van nationaal belang. De cd-rom hoeft niet geladen te worden en kan direct gebruikt worden. Je kunt per gemeente en per onderwerp ("functie")zoeken naar de monumenten die je wilt bekijken.
+ Muiden komt er op het eerste gezicht wat bekaaid af. Op het overzicht per gemeente zijn er slechts 2 monumenten geselecteerd: Herengracht 82 (de pastorie) en Weesperbinnen-weg 7 (Batterij Muiden west), de bunkers achter de proefboerderij. In Muiderberg zijn er op dit zelfde overzicht maar liefst 11 (elf) monumenten geselecteerd, waaronder het Echo-bos, het Rechthuis, de Joodse begraafplaats en villa Flevorama. Zoek je verder op functie dan blijken er onder het kopje "Militaire gebouwen" bij het trefwoord 'kazemat' nog diverse bunkers (oa Batterij Muiden oost, aan de Zuidpolderweg) en versperringen (oa de versperring op de Oostzeedijk, foutief als Dijkweg geadresseerd) geselecteerd te zijn.
+ De cd-rom is zeer gebruikersvriendelijk. Hij kost 5 Euro + 1,88 verzendkosten en kan besteld worden via tel. 023. 514 of bij de provincie Noord-Holland postbus 123 , 2000 MD Haarlem. Een aanrader voor iedereen die in dit onderwerp ge-interesseerd is!
+ Heeft u nog wat geld over dan kunt misschien ook het fraaie18-delige porseleinen servies bestellen met afbeeldingen van het oude Muiden, dat deze week als reclamefolder in de bus viel. De kopjes, schotels en taartschotels hebben allemaal een gouden bies en zijn oa voorzien van tekeningen van het Muiderslot, de Hervormde Kerk, de Sluisbrug en andere monumentale zaken in Muiden. Kosten: 136,00 Euro. Voor de liefhebber.
+ Vandaag, dinsdag 13 november 2002 om 11.45 uur, is Jan van Tilborg, ook wel bekend als 'Jan Tak' maar beter bekend als "Jan Kroket" in de aula van de Nieuwe Ooster begraafplaats in Amsterdam onder grote belangstelling gecremeerd.
+ Jan werd op 3 november j.l. 76 jaar en overleed drie dagen later aan een ernstige ziekte. Vele Muidenaren en Muiderbergers kwamen afscheid van hem nemen en de familie condoleren. Bij de uitvaart klonk oa het lied "Daar bij dat kleine café aan de haven" gespeeld door een accordeon. Jan van Tilborg werd op 3 november 1926 geboren in Zuilichem, in de Bommelerwaard. Op jonge leeftijd verhuisde hij naar Muiderberg, waar hij oa triomfen vierde als midvoor in het voetbalelftal van Muiderberg. Later verhuisde hij met zijn gezin naar de Hellingstraat in Muiden. In het begin van de jaren tachtig kreeg Jan grote lokale bekendheid toen hij een patattentje opende bij de Naarderpoort. Zijn handelsnaam "Jan Kroket" werd een begrip in Muiden en omstreken.
+ Midden jaren negentig nam Eric Hoetmer de zaak van hem over en bouwde daarna de moderne kwalitaria De Loper op dezelfde plek. Jan genoot van zijn oude dag en verhuisde enkele jaren geleden naar een kleinere woning aan de Irenestraat, die uitkijkt op het voetbalveld en de trekvaart.
+ In augustus 2001, na de brand op de Kruitfabriek, verklaarde het echtpaar Van Tilborg aan de verslaggeefster van de Gooi- en Eemlander: "Eng vinden we het niet om hier te wonen. We zijn echte Muiders en hebben alle ploffen meegemaakt. 'Tuurlijk, echt prettig is het niet om bij zo'n soort fabriek te wonen, maar overal kan wat gebeuren."
+ Dat laatste bleek inderdaad het geval te zijn op zaterdag 2 november, toen er brand uitbrak bij chemiebedrijf Quest in Naarden. Het laboratorium brandde helemaal uit, maar de opslag van gevaarlijke stoffen bleef gelukkig gespaard. Een ramp kon worden afgewend.
+ Volgens redacteur Bert-Jan Klein van de Gooi- en Eemlander, in een artikel over gevaarlijke industrieën in de regio, is het gevaar bij Muiden Chemie in 1985 definitief afgenomen toen de Kruitfabriek uit eigen beweging de productie beperkte, wat grotendeels tot ontmanteling leidde, waarna de catastrofes tot het verleden behoren.
+ Dat Muiden Chemie nog in 1987 illegaal 1,7 miljoen kilo kruit leverde aan Iran en daarvoor 3 miljoen gulden boete kreeg, (waarvan 2,1 miljoen voorwaardelijk) is hem blijkbaar ontgaan, evenals het feit dat er nu nog ongeveer een miljoen kilo giftige, brandbare, ontplofbare of anderszins gevaarlijke stoffen aanwezig is op het terrein van Muiden Chemie International. Je kunt ook niet alles weten.
+ Het laatste nieuws is goed nieuws: Op dinsdag 12 november om 17.00 uur brandde de lantaarnpaal in de Weeshuissteeg! Eind goed, al goed.
+ Hè hè! Wat een eind. Ik lijk Ouwe Muier wel. Het wordt tijd dat hij terug komt, want voor je het weet heb je twee Ouwe Muiers en dat is er één teveel.
