De ene week loop je langs de pier omdat de storm het water heeft weggeblazen, de andere week sta je aan het eind van diezelfde pier de roeiers van Muider sloepen aan te moedigen die een rondje Pampus gaan varen.
Elf jaar geleden was de belangstelling in ons stadje minimaal, toen Ad van der Vliet en de KNZRV de eerste roeisloepenrace organiseerden. Met een handjevol of minder belangstellenden kon je toen nog gratis en zonder pasje op de schans bij het Muiderslot de start gadeslaan. Inmiddels is het eerste weekend in november, evenals het laatste weekend van oktober (de Hardzeildagen) een begrip geworden in Muiden en ver daarbuiten. Zo'n 1100 deelnemers en vele honderden belangstellenden bevolken de talloze schepen in de monding van de Vecht. Het evenement heeft de "Bruine vloot" en de "Koninklijke" nader tot elkaar gebracht. Een groot deel van de gasten uit binnen en buitenland brengt namelijk de nacht door op de oude zeilschepen, die broederlijk afgemeerd liggen naast de polyesterjachten in de jachthaven. Mannen en vrouwen uit Amsterdam, Rotterdam, Friesland, de Waddeneilanden, Muiden en andere plaatsen in Nederland en Groot Brittannië, strijden om de eer. Wie op zaterdagochtend om 10 uur boodschappen gaat doen hoort plotseling vanaf het water de commando's "1-2-3-4, haal aan en ga door!" Allerlei kleurige sloepen, groot en klein, hoog en laag, met 4, 6, 8, of meer roeiers en een stuurman (m/v) zijn zich aan het warmroeien tussen het Muiderslot en de sluis. De start bij het havengebouw gaat gepaard met kanonschoten. Elke Muider sloep wordt begroet met de stoomfluit door de grote sleeper bij de pier. Het staat vol mensen bij het clubgebouw en op de dijk bij het fort. Het is prachtig weer; zonnig en weinig wind. Een man loopt de pier op. Het eerste stuk is begroeid met riet en taaie planten. Je moet een stuk door de modder en je dan een weg banen door de begroeiing. Dankzij de lage waterstand kun je onderlangs de wilgenstruiken kruipen die midden op de pier groeien zonder natte voeten te krijgen. Sommige stukken zijn goed begaanbaar, op andere plaatsen zijn grote gaten. Je moet oppassen voor gladde en losliggende basaltblokken. Zonder kleerscheuren bereikt de man het eind van de pier en begroet daar een jonge Muidenaar, die vlak voor hem aankwam. Hij is er sinds de winter van 1996 niet meer lopend naar toen geweest. Toen lag er ijs en kon je naar Pampus schaatsen. Nu komen er sloepen voorbij met daarin jonge gespierde dames in shorts en losse bovenstukjes, zwetend en zwoegend op weg naar het eiland aan de horizon. Ze buigen af naar het westen en passeren Pampus met de klok mee. De "Saffier " uit Muiden komt vlakbij de pier liggen met aan boord een aantal Muidenaren en andere gasten. De man herkent Pim van Wees en Frank van Wijngaarden. Allerlei schepen varen af en aan: Razendsnelle rubberboten van de waterpolitie en de reddingsbrigade, al dan niet gevuld met mooie jonge dames, grote en kleine vaartuigen met supporters, de Pallas Athene op weg naar de volgende party, de Navigator met aan boord oa burgemeester Smith. Aan de horizon duiken de eerste sloepen weer op ten oosten van Pampus. Al gauw komen de snelsten voorbij, volgeplakt met reclame. Sommigen soepel als een machine, anderen duidelijk vermoeid, met rode hoofden en verbeten trekken op hun gezicht. Om 5 voor half 4 komen de laatste dames de haven van Muiden binnen. Vijf minuten later starten de heren. Een team vindt het zo warm dat ze met ontbloot bovenlijf roeit. De Muider sloepen worden met luid gejuich begroet als ze de supportersschepen passeren. De man en de jonge Muider houden het voor gezien en beginnen aan de terugweg. Hij maakt nog een paar foto's ter herinnering aan deze dag pierewaaien.
