Vorige week moest ik naar de tandarts voor het laten plaatsen van een kroon.
Mijn tandarts was vanaf de lagere school de heer J.C. Janssen, die zijn praktijk had aan de Burgemeester de Raadtsingel in Muiden. Maar helaas ging deze goede man in januari 2001 met pensioen en moest ik een andere tandarts zoeken. Dat valt niet mee in deze tijd. De meeste tandartsen nemen geen patiënten meer aan of hebben een wachtlijst.
Ik was dan ook dolblij dat mijn voormalige klasgenoot van de lagere school Duco Luitse, zoon van de overleden huisarts, op het laatste moment de praktijk van de heer Janssen wilde overnemen. Duco had al een praktijk in Amsterdam-Osdorp en deed de praktijk in Muiden er een tijdje bij in de ruimte van de heer Janssen. Helaas kon hij daar niet lang blijven, dus na een half jaar zat ik echt zonder tandarts. Vorig jaar kreeg ik kiespijn op vrijdagmiddag en kon nergens terecht, zodat ik bijna het hele weekend met kiespijn heb gelopen. Het plan van de gemeente Muiden om van het voormalige postkantoor in Muiden een gezondheidscentrum te maken schoot ook niet erg op. Ten einde raad ben ik toen maar op het aanbod van Duco Luitse ingegaan om zijn praktijk in Osdorp te bezoeken.
Ik werk in Diemen, waar ik dagelijks op de fiets naar toe ga. Vorige week woensdag stapte ik dus om één uur op mijn Batavus en reed via Diemen-Zuid en Duivendrecht naar Amsterdam-Zuid. Er stond een stevige oostenwind en de zon scheen, dus ik schoot lekker op. Langs het Amstelstation, over de Berlagebrug, de Vrijheidslaan af, rechts de Churchilllaan volgend tot deze overgaat in de Apollolaan, waar ik ooit nog een half jaar werkte als schrijver-a op de Sociale Verzekeringsbank, voorbij het Hiltonhotel, waar Herman Brood zijn dood tegemoet sprong, rechtsaf via het Valeriusplein, waaraan ik ook minder prettige herinneringen heb en over het Emmaplein naar het Vondelpark. Aan het eind van het park de Schinkelbrug over en door het Rembrandtpark, onder de Ringweg door naar stadsdeel Slotervaart.
En daar ging het fout. Dat kwam omdat ik min of meer op de automatische piloot reed en tegen mijn gewoonte in geen plattegrond van Amsterdam had meegenomen. Ik dacht dat ik het nog wel wist hoe ik moest fietsen, omdat ik in april ook bij Duco was langs geweest. Maar toen had hij mij met zijn auto opgepikt in Diemen Zuid. Ik was in de war met de route naar de IPABO, een opleidingsinstituut waar ik wel eens cursussen had gevolgd. Ik had zelfs geen adres bij me en reed veel te ver door naar het noorden. Uiteindelijk belandde ik in Geuzenveld en moest een grote bocht maken om de Sloterplas. Via Slotermeer, waar ik de weg vroeg en tot mijn verrassing lang Sportpark Ookmeer kwam, vond ik na een blik op een plattegrond aan de kant van de weg uiteindelijk de juiste route. Precies om twee uur was ik op het adres in de straat Tussenmeer. Opgelucht en bezweet van het harde fietsen plofte ik in een stoel.
Duco zelf was er niet, maar zijn vervanger hield me vijf kwartier gevangen in de ligstoel. Om half 4 fietste ik weer naar huis, waar ik om kwart over 5 uitgeput van het gevecht met de oostenwind aankwam. Je moet tegenwoordig heel wat voor over hebben voor een goed gebit.
