Tweede verslag voet-/fietsreis Guus Kroon:
verstuurd op maandag 22-07-2002.
Vrijdag 12 juli 2002
's Avonds 'giros'(lamsvlees) op een terras gegeten in West-Terschelling. Een Weesper, die oorspronkelijk van Terschelling komt, gesproken. Daarna langs de haven gewandeld en tot mijn grote verrassing de bekende Muider schipper Willem "Trekkast" Grift tegen gekomen. Hij lag daar met zijn schip de Liberte' en was juist op weg naar paviljoen "De Walvis" om wat te gaan drinken. De Walvis ligt op de zuidpunt van Terschelling en biedt een schitterend uitzicht op de Noordvaarder, een enorme zandplaat, die bij eb reikt tot aan de horizon. We veroverden een plaatsje op de veranda en genoten van het weer, de sfeer en een drankje.
Zaterdag 13 juli 2002
Na een goede nachtrust in de jeugdherberg reed ik naar de fietsenmaker in West-Terschelling. Terwijl hij een nieuw zadel op mijn fiets zette deed ik wat boodschappen. Op de terugweg kwam ik bij de haven Willem G. opnieuw tegen. Hij ging koffie drinken bij een bekende. Ik dronk nog even wat bij De Walvis en beklom het vissersmonument, dat gebouwd is op een Duitse bunker. Daarna fietste ik in 7 uur het hele eiland in het rond. Eerst naar Midsland aan Zee, dan naar Formerum. In een duinpannetje picknickte ik uit de wind. Later maakte ik een wandeling langs de vloedlijn, at een ijsje en maakte een gedicht. De man van de friteskraam was zo enthousiast over de tekst dat hij het wilde kopieren en ophangen in de zaak. Voor geïnteresseerden is de tekst op te vragen via een e-mailtje naar ham.muiden@planet.nl In de buurt van Hoorn reed ik de voormalige Muidense Jolien met haar kinderen achterop. Ze zat in een kampeerboerderij. Bij de Boschplaat nog even een kijkje op het enorm brede strand en dan door de regen langs de waddenkust 15 km terug. Avondeten uit de snackbar deze keer.
Zondag 14 juli 2002
De kamer gedeeld met de Schotse studente Fiona en haar moeder, een verlegen Italiaan en een stugge Friese zeiler. 's Morgens ansichtkaarten geschreven en een eerste verslag voor Muiden info gemaakt. Geen internet-cafe te vinden, dus dan maar gewoon op de post. De zon scheen fel en ik verbrandde op het strand omdat ik niet genoeg zonnebrandcreme had meegenomen. Zelfs een duik in de golven bracht maar korte tijd verkoeling. Gelezen in "De zomer van 1823 – Lopen met Van Lennep" een boek van Geert Mak over een voettocht van twee jongeman-nen door Nederland in de 19e eeuw. Fascinerende lectuur, vooral als je zelf lopend in dezelfde plaatsen bent geweest (Hoorn, Enkhuizen e.a.) Na weer een ijsje bij de gedichtenliefhebber (zie 13/7; het gedicht hangt nu in paviljoen De Branding bij Midsland) via de dorpjes Oosterend, Hoorn en Lies terug naar de jeugdherberg. Diner met een Duits gezin; gezellig.
Maandag 15 juli 2002
West-Terschelling lag in de mist, maar de zon brak al gauw weer door. Mijn weerzien met Terschelling na 23 jaar was goed bevallen. De veerboot naar Harlingen vertrok precies om 11 uur. Aan boord kwam ik opnieuw bekenden tegen: Louis Bleeker en zijn vrouw uit Muiden.
Na een bezoek aan het postkantoor in Harlingen, fietste ik naar Franeker, waar ik het planetarium van Eise Eisinga bezocht. De "eenvoudige wolkammer" bouwde dit ingenieuze raderwerk in zijn woonhuis om de mensen in zijn tijd (+- 1780) gerust te stellen dat er geen rampen zouden gebeuren bij de samenstand van enkele planeten. Het is nog steeds indruk-wekkend om te zien. Via een mooie route door de polders reed ik naar Bolsward, waar ik een kamer boekte in pension het "Allemanshus." Ik kreeg de 'kuierkamer.'
Dinsdag 16 juli 2002
Aan het ontbijt een discussie gehad met een meneer die lid was van 'De club van tien miljoen'
Op mijn vraag hoe hij de Nederlandse bevolking wilde terugbrengen van 16 naar 10 miljoen had hij geen antwoord en verwees slechts naar de website. Met wind mee fietste ik in een uurtje naar Workum. Het Jopie Huismanmuseum stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Ik bewonderde zijn realistische schilderijen en zag in een aparte ruimte ook de originele voorwerpen. De volgende halte was het monument op het 'Rode Klif' voor de slag bij Warns, in 1345. De Friezen leerden de Hollanders toen een lesje. Ik werd gebeten door een teek, er lag een dood poesje op de weg en ik bezocht het Koeienmuseum bij Nijemirdum. Met zadelpijn en dorst arriveerde ik in Lemmer. Het verwarde VVV- meisje rekende 3 euro voor de bemiddeling, maar pension 't Lytse Knipke (De Kleine Beurs) was de moeite waard.
Woensdag 17 juli 2002
Het was 23 km naar Urk langs de dijk van de Nooroostpolder. Ik hobbelde over stalen platen, door kuilen, over basaltblokken, straatsteentjes en asfalt, maar het was een onvergetelijke tocht. Geen mens te zien, maar aalscholvers des te meer: Honderden, zoniet duizenden zwarte vogels vlogen op van de stenen langs de waterkant en in lange rijen vlogen ze naar het noord-westen. Bij Urk moest ik mijn fiets en mezelf over een gesloten hek tillen. Het terras bij de vuurtoren was nog dicht, maar de vuurtoren zelf niet. Ik keek toe hoe een houten zeilscheepje bijna aan de grond liep en door de vuurtorenwachter op het laatste moment werd gewaar-schuwd. De rit naar Schokland door het akkerland was daarna even een omschakeling. Het voormalige eilandje Schokland is uitgeroepen tot 'Werelderfgoed' en terecht. De bewoners moesten het bedreigde eilandje in 1859 verlaten. Je kunt nu zien hoe de kerk en de voormalige haven afsteken tegen de omgeving. Toen ik Kampen kwam was de VVV net dicht. Te lang voor de brug bij Ramspol gewacht. Gelukkig vond ik toch nog een kamer bij een jong stel.
Donderdag 18 juli 2002
Eerst even schrijven in het (vakantie-) dagboek en dan op weg naar Harderwijk. Per ongeluk de route langs de 'overkant' van het Drontermeer genomen, maar bij Elburg weer de brug over gegaan. en in de kazematten en de Vischpoort gekeken. Het stuk naar Harderwijk was erg kronkelig en schoot niet op. Aan de waterkant mijn brood opgegeten. De ANWB/VVV hielp me aan een particulier adres om te overnachten. Een eenpersoonskamer bij een middelbaar wandelechtpaar. Bij mijn oude kazerne (de WGF) gekeken. Het is nu een opleidings-centrum voor de wegenbouw. Met een boekje in de hand gewandeld langs de oude stadsmuur en heerlijk gegeten in grand cafe-restaurant Hertog Karel. Tot besluit nog naar de bioscoop, waar Spiderman tot half 12 zijn onwaarschijnlijke avonturen beleefde.
Vrijdag 19 juli 2002
Het Zuiderzeepad volgend kwam ik vanmorgen terecht in de Arkemheenpolder, tussen Nijkerk en Bunschoten. Misschien wel de laatste verkavelde en ongerepte Hollandse polder. Met daar middenin het nog werkzame stoomgemaal Hertog Reynout, dat bij hoge waterstan-den nog goede diensten bewijst. Ik bezocht het bezoekerscentrum en reed daarna op de dijk door naar Spakenburg. Een tankversperring met de rails er nog in verwelkomde mij. Ondanks de misselijkmakende stank van groene algen at ik mijn brood op bij de passantenhaven. De echte haven bleek om de hoek te zijn, evenals de winkels en terrassen. De VVV verschafte mij onderdak in het voormalige gemeentehuis van Bunschoten, dat tot hotel verbouwd is.
Vriendelijke mensen leidden mij rond in het Klederdracht- en Visserijmuseum. Zo 'n 500 vrouwen in de plaats dragen nog de traditionele dracht. Er zijn nog 2 vissersschepen over.
In 't Smulhuus teveel pannekoeken gegeten; de grootste heette dan ook: "Aarug veul."
Zaterdag 20 juli 2002
De laatste overnachting was meteen ook de duurste: 50 euro voor logies en ontbijt, inclusief 0,50 ec touristenbelasting. De rit door de Eemnesser polder, na de oversteek met het pontje, viel wat tegen. Ook hier hebben mais en bebouwing de horizon vervuild. Bij het strand van Huizen was alles nog gesloten om 11 uur 's morgens. Gelukkig scheen de zon en was er weinig wind. Nostalgische gevoelens kwamen boven bij een stop te Oud-Valkeveen. Veel te snel al was ik bij Naarden-vesting. Ik reed door het Naarderbos en at mijn meegebrachte etenswaren op aan het strand van Muiderberg. Nog een ritje door de Noordpolder langs de dijk en de cirkel was gesloten. Ik liet een bezoeker van het Muiderslot de laatste foto van me-zelf maken onder het bordje "Zuiderzeepad 400 km" aan het eind van de Ton Kootsingel. Een rondje Ijsselmeer over en langs de dijken. De eerste drie dagen lopend en de overige 10 dagen op de fiets. Met een uitstapje naar Terschelling, zeer beslist de moeite waard. De voormalige Zuiderzee heeft de reiziger veel te bieden: Voortdurende afwisseling; wind, water en cultuur-landschap met historie. GK
