Uit de Nieuwe Weesper van 14 februari 1991
Soms ga ik zo op in een boek dat ik die telefoon vervloek als hij weer eens rinkelt
MUIDEN - Het Kruitpad is dikbesneeuwd. Het is duidelijk dat er maar weinig verkeer kiest voor de route Muiden Chemie. Het is dan ook een doodlopende weg. Er is meer beweging naar de andere kant:
vorige week passeerde een konvooi van zes vrachtwagens de poort van de kruitfabriek. Elk gevuld met zo'n 20 ton kruit, bestemd voor Eurometaal, aldus een zegsman. En hij kan het weten. Portier Jelle Braaksma zorgt voor de kruitfabriek als een kapitein voor een zinkend schip.
Braaksma zit over een weekblad gebogen in de goed verwarmde portiersloge. De koffie is bruin en de paar keer dat de telefoon de bijna weldadige rust verstoord is te verwaarlozen. De kilometers lange file op de Al lost zich langzaam op. Een waterig zonnetje breekt door. Als je de fabriek met zijn discutabele inhoud op de achtergrond vergeet Is het een idyllisch plekje. "Het is hier best uit te houden zo", zegt Braaksma, met een peinzende blik op de
sneeuwvelden. "Maar af en toe is het zo stil dat ik in mezelf ga zitten praten. Ik ben blij dat ik goed van lezen ben. Soms zit ik zo verdiept in een boek dat ik die telefoon vervloek als hij weer eens rinkelt".
Braaksma is samen met de bewakingsploeg van negen mensen in wisseldienst, een van de weinigen die tot het allerlaatste moment verzekerd is van zijn baan. Deze week is weer een groep personeelsleden vertrokken. De afdeling personeelszaken is opgeheven en ook de boekhouder en de transportcoördinator zijn naar buis gestuurd. De curator laat zich alleen nog maar zien wanneer er besprekingen zijn en de enige beweging op het terrein, afgelopen dinsdagmorgen, is die van een sneeuwschuiver van de gemeente die onverhoopt en zoals op de terugweg blijkt tevergeefs, het Kruitpad komt vegen.
Potentiële kopers
Dan glijdt er een grote zwarte auto de poort binnen. Het is verkoopleider Schipper, belast met het 'aan de man' brengen van de laatste restjes van de kruitvoorraad. In de auto zitten nog drie andere personen. Potentiële kopers, volgens Braaksma. Voor een leek is het moeilijk te begrijpen hoe ze de aangeboden waar keuren. Er klinken geen knallen op het terrein, dus zal er ongetwijfeld alleen mondeling en als het Schipper even meezit, op papier worden onderhandeld.
Portier Braaksma filosofeert intussen over een, wat hem betreft denkbeeldige toekomst voor de kruitfabriek, "De tijd dat ik in sprookjes geloofde ligt al ver achter me". Hij vervolgt: "Stel je nou eens voor dat ze het al voor elkaar zouden krijgen om de fabriek weer op gang te krijgen. Wie moet dan de machines bedienen? Veel van de oudgedienden hebben al een andere baan, maar hoe dan ook, ze zullen harde garanties eisen. Niemand wil nog eens in de val lopen die Muiden Chemie heet".
En rancuneus richting de KNSF:
"Ik hoop eigenlijk dat ze met een heleboel troep blijven zitten. Hoe meer problemen er zijn, des te sneller zal de overheid een oplossing moeten bieden. Maar voor elke oplossing zal de KNSF moeten betalen.
De begroting van de overheid is één grote gatenkaas. Dus mogen die aandeelhouders zelf dokken. Dat zal hun op den duur zelfs de kop kosten. Is er eindelijk gerechtigheid. Die mensen weten helemaal niet waar ze aan begonnen zijn. Het is duidelijk dat ze meer verstand hebben van aandelen, dan van kruit. Tja, wie het eerst lacht, betaalt de rekening. Net als met pokeren".
Braaksma bedient 21 jaar de slagbomen van Muiden Chemie. Hij is 52 jaar. "Er zit dus niemand meer op te wachten, dus wat dat aangaat…. Maar ik zit hier nog wel voorlopig. Voor dit probleem is opgelost zijn we al weer een heel stuk verder". Intussen staande leidingen in de fabriek ongetwijfeld bol van het ijs. Normaal wordt met hete stoom de zaak stromend gehouden. Nu gebeurt er niets om bevriezing te voorkomen. "Alles is kapotgevroren in de leegstaande gebouwen. Alleen al het repareren van die schade zal een goede cent kosten", denkt de portier.
Er komt weer een sneeuwschuiver de hoek om glijden. Bovenop de tractor zit een van de oudste werknemers van de kruitfabriek: Hamminga. Hij is officieel nog in dienst van Muiden Chemie omdat hij met zijn grote hoeveelheid aan dienstjaren nog dertien weken opzegtermijn heeft vol te maken. Officieel wordt Hamminga met ingang van 1 april werkloos. Hij komt zich opwarmen in de portiersloge en geeft wat anekdotes weg over zijn pogingen nieuw werk te krijgen bij het arbeidsbureau.
Vorige week was hij nog een van de werknemers die hielp bij het inladen van de lading kruit voor Eurometaal. Bij het arbeidsbureau liet hij zich inschrijven als doodgraver.