In principe is alle overheidsinformatie openbaar.

Het klinkt te mooi om waar te zijn. Dat is het ook, want er zijn flink wat uitzonderingen.

Handleiding Wet Openbaarheid Bestuur


In artikel 10 van de WOB staan de meest gangbare uitzonderingen bij elkaar. Het gaat daarbij het om twee soorten. In het eerste lid zijn de absolute uitzonderingsgronden te vinden, in het tweede lid de relatieve. 

Absoluut: Is een van de vier absolute gronden van toepassing is, dan kunt u geen beroep doen op de WOB.  De absolute gronden:
Het verstrekken van informatie ingevolge deze wet blijft achterwege voor zover dit:

Relatief: Bij de relatieve gronden, wordt een afweging gemaakt tussen het algemene belang van openbaarheid en de door de uitzonderingsgronden te beschermen belangen. 

De relatieve gronden:
Het verstrekken van informatie ingevolge deze wet blijft eveneens achterwege voor zover het belang daarvan niet opweegt tegen de volgende belangen:
Het tweede lid, aanhef en onder b, is van toepassing op het verstrekken van milieu-informatie voor zover deze handelingen betreft met een vertrouwelijk karakter.

Het tweede lid, aanhef onder g, is niet van toepassing op het verstrekken van milieu-informatie. Het verstrekken van deze informatie ingevolge deze wet kan achterwege blijven voor zover het gegevens betreft waarvan openbaarmaking aantasting van het milieu waarschijnlijker kan maken.

Let op:
Overheden gebruiken de uitzonderingsgronden graag. Wanneer uw verzoek afgewezen wordt, check ze dan op de volgende twee punten:
Nog twee uitzonderingen:
Artikel 11 van de WOB bepaalt dat bij een verzoek om informatie uit documenten opgesteld voor intern beraad, geen informatie wordt verstrekt over daarin opgenomen persoonlijke beleidsopvattingen. Het artikel was ooit bedoeld om te voorkomen dat ambtenaren in publieke discussies zouden belanden, maar is inmiddels behoorlijk opgerekt. Ook de persoonlijke opvattingen van bijvoorbeeld ministers en externe adviseurs mogen op deze manier buiten de openbaarheid worden gehouden.

En dan de laatste uitzondering. De WOB wijkt ook voor een bijzondere wettelijke openbaarmakingsregeling, zoals: de Wet politieregisters, Wet bescherming persoonsgegevens of wetgeving met betrekking tot het milieu.
(Bovenstaande is samengesteld uit cursusmateriaal van journalist/docent Arthur Maandag)

Nuttige wenken
Door gebruik van de WOB is door journalisten veel bereikt. Toch heeft deze wet ook een nadeel. Hij is heel tijdsintensief. Tijd, waarvan een journalist altijd te kort heeft. Gelukkig zijn er in de WOB-procedure allerlei binnendoor-weggetjes te volgen, en zijn er vele nuttige wenken om in ieder geval geen tijd te verspillen.   

Verzoek indienen
Wanneer u besloten heeft een WOB-verzoek in te dienen, zien de daaropvolgende stappen er zo uit.  Men neme pen en papier, of neme plaats achter de computer.
Een standaard WOB-verzoek ziet er zo uit:

"Geachte…
Hierbij verzoek ik om inzage in… 
Bestuurlijke aangelegenheid is:…  
Voor zover nodig beroep ik mij op de WOB. "


Vervolgens stuurt u het in naar de betreffende overheidsinstantie. Daarna zijn er verschillende mogelijkheden, hieronder opgenomen in een schema.

1)  U krijgt antwoord binnen de wettelijk verplichte twee weken, of de overheidsinstantie vraagt gemotiveerd om twee weken uitstel. En u krijgt daarna uw antwoord. 

2) Er gebeurt niets meer.  Wettelijk gezien heeft u als de overheid binnen twee weken niets laat weten al het recht om nu al een 'procedure wegens fictieve weigering' te starten. Het is echter aan te raden om eerst te bellen en alsnog een datum af te spreken, want zo'n procedure kost veel tijd.


3) U krijgt antwoord, maar het verzoek is (ten dele) afgewezen. U hebt zes weken om een gemotiveerd bezwaarschrift in te dienen bij de overheidsinstantie waar u ook uw WOB-verzoek heeft ingediend Er volgt nu een hoorzitting bij de instantie, waarbij uw verzoek opnieuw bekeken wordt. Vervolgens dient er een beslissing op het bezwaarschrift te worden genomen.
Download hier de Wet Openbaarheid Bestuur in pdf-format (17 kb)
sluit venster