NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS Keutels smaken het best met een korrel zout.
18-juli-2003
+ Net als alle voorgaande jaren laaide in de kroeg de discussie op, toen buiten drie, vier man, plus een meisje van de firma De Boer uit Muiderberg druk in de weer waren met het binnenhalen van het hooi van de bulten op en achter het Muizenfort. Ook dit jaar weer was De Boer met groot materieel uitgerukt. Op het Vestingplein stond naast een transportwagen met werkkraan een in Weesp gehuurde hoge hijskraan, waaraan een heel geval bungelde dat nog het meest op een groot ijzeren hek leek. Het bleek de bodem te zijn voor de vrachten hooi, die over de gracht van het fort getild werden. Het was een spectaculair gezicht.
+ Alle koffiedrinkers waren het er over eens dat op deze manier het gemeenschapsgeld (de gemeente is opdrachtgever) met bakken vol in de gracht gegooid werd. Over een betere oplossing waren de meningen echter verdeeld. Zo werd er gespeculeerd over het overvaren van het hooi in een roeibootje, maar het schijnt dat de firma De Boer goede redenen heeft gehad om hier vanaf te zien. De meesten vonden het dé oplossing als er schapen op het Muizenfort zouden grazen. Dat is een leuk gezicht, die beesten hebben lekker te eten, en het belangrijkste: er hoeft niet gemaaid te worden. De schapen houden het gras immers kort.
+ Niet maaien zou aardig wat geld besparen, temeer omdat er op het Muizenfort meer bij komt kijken dan bij het gebruikelijke maaiwerk. Hoewel er natuurlijk ook op het fort maaimachines worden ingezet – de zeis is voorgoed opgeborgen - komt er nog veel handenarbeid aan te pas. Zo moeten de machines met mankracht worden verplaatst, omdat er geen trekker op het forteiland kan rondrijden. Ook moet het harken bij gebrek aan een trekker op de ouderwetse manier gebeuren.
+ Voor voorbijgangers is dit allemaal leuk om te zien, maar dat zijn schapen ook en schapen zijn heel wat goedkopere arbeidskrachten. Zoals het nu gaat, kost de jaarlijkse grootscheepse operatie om het hooi binnen te halen en alles wat daaraan vooraf gaat, een kapitaal. Maar het hooi zal toch ook wel iets ópleveren? Vergeet het maar. Normaal doet een flinke rolbaal hooi al gauw zo'n € 20. Alleen wordt het hooi, dat van de Kazerne en het Muizenfort af komt, niet als veevoer gebruikt. Het wordt bij Fokker in Muiderberg versnipperd tot compost.
+ Volgens een neo Muier zouden alleen berggeiten de bult op het Muizenfort kunnen bedwingen. Wat de man niet wist, en niet weten kon, is dat in het verleden twaalf jaar lang schapen van Cor Smolders zich op het Muizenfort te goed hebben gedaan aan het malse gras. En waarom zou dat niet weer kunnen? Misschien heeft het iets met de goede zorg van ons aller overheid te maken. Niet lang geleden waren de geleerden het erover eens dat bermgras - en kennelijk ook ander gras dat dicht bij de weg staat, zoals op de Kazerne en het Muizenfort - door de vervuiling ongeschikt zou als veevoer. Mogelijk was dat toentertijd ook het geval, maar inmiddels is dit taboe doorbroken. Het vee laat zich het hooi van de bermen goed smaken. En de overheid kijkt met instemming toe. Maar blijkbaar nog niet in Muiden.
+ Er kan nog een andere reden zijn, waarom de schapen van de bult worden geweerd. Hoewel er een laag grond van wel drie meter boven op beide vestingwerken schijnt te liggen, leefde bij de gemeente de vrees, dat schapen het dak zouden kunnen beschadigen, waardoor lekkages zouden kunnen ontstaan, terwijl alles nu juist zo fraai gerestaureerd was. Hoezeer Smolders ook betoogde dat zijn schapen grazers zijn en geen gravers, het mocht niet baten: Cor kon het schudden. Nu schudt hij alleen nog maar met zijn hoofd over zoveel onbegrip en geldwegsmijterij. 'Ze hadden al een half aquaduct van dat geld kunnen bouwen', verzucht hij.
+ IJs en weder dienende krijgt Muiden deze zomer alsnog een VVV - vestiging. Deze zal worden ondergebracht in het pand op de hoek van de Naarderstraat en de Kazernestraat, waarin sinds een paar maanden het verhuurkantoor annex scheepssnuisterijenwinkel van Zeilschepen Verhuur Muiden zit. Wethouder Dick Schulp is akkoord en de heer Schüler, directeur VVV Hollands Midden gaat er persoonlijk achteraan om Muiden zo snel mogelijk weer aan een eigen VVV - stek te helpen. Volgens eigenaar Ruurd Kleuver is het wachten alleen nog op de inschrijving van zijn recreatiebedrijf als lid van de VVV en op een standaard of molen met folders over Muiden en de regio. Hij gokt erop dat er nog ergens een staat, zodat hij die kan overnemen.
+ 'Waar keutels niet goed voor zijn!' mailt Ruurd, die indertijd de Anna van Rooie Gerrit overnam. Hij doelt op de keutels, waarin uw chroniqueur zijn ongenoegen uitte het ontbreken van een VVV - vestiging in Muiden, zodat onze bezoekers het zonder enige informatie over ons stadje moeten stellen. Ouwe Muier vroeg zich af of dit ernstige gebrek aan gastvrijheid niet te ondervangen zou zijn door een digitale infozuil, zoals er een aantal in de Gooi – en Vechtstreek staan, te plaatsen in een Muider winkel of openbaar gebouw. Zo'n interactieve zuil zit er niet in, maar met een standaard of molen vol folders, plus de babbel van Ruurd en zijn maten wordt het gat in de markt prima gevuld.
+ Voor Ruurd Kleuver was er alle aanleiding om bij VVV Hollands Midden te informeren naar eventuele mogelijkheden. Hij wil niet langer met zijn mond vol tanden staan, bijvoorbeeld als er weer bezoekers het kantoor van Zeilschepen Verhuur binnenkomen voor informatie over wandelroutes. Hun aantal groeit met de dag. Totnogtoe konden ze niet verder geholpen worden. Er werden wandelingen genoemd waar de schippers nog nooit van gehoord hadden. Het voordeel was wel dat ze er steeds nieuwe namen bij leerden. Dat komt straks, als ze de routes erbij kunnen leveren, goed van pas.
+ Je kunt niet zeggen dat de groene glasbakken en kledingcontainers in Muiden schoon zijn. Hou het er maar op dat ze stinkend smerig zijn, en dan vooral die bij de Amsterdamsepoort. In navolging van zijn stadgenoten die Muiden graag een beetje schoner willen hebben dan vandaag de dag het geval is, belde Ouwe Muier met respectievelijk Kotrac milieu BV van de glasbakken, en de ophaaldienst van het Leger des Heils die de kledingcontainers op gezette tijden komt leeghalen.
+ Het Leger meldde, dat de containers regelmatig worden schoongemaakt, alleen momenteel wat minder, omdat het vakantietijd is. 'Dus ze zijn vóór de vakantie nog schoongemaakt?' vroeg Ouwe Muier verbaasd. De heilssoldate aan de telefoon vond dat een juiste conclusie. Maar ze protesteerde niet, toen Ouwe Muier opperde, dat dit dan toch voor de zomervakantie van vorig jaar moet zijn geweest. Ze beloofde beterschap. Ze dacht zeker dat hij van de gemeente was.
+ Met Kotrac Milieu BV verliep het minder voorspoedig. Dit bedrijf dat milieuvriendelijke afvalcontainers exploiteert, won in 1984 de Ondernemersprijs van Rotterdam. Waarschijnlijk werden in dat jaar de glasbakken voor het laatst schoongemaakt. De instructieteksten zijn nauwelijks meer te lezen. Groen bij groen? Bruin bij bruin? Wit bij wit? Goor bij goor, zul je bedoelen. Hoewel de bak te vies is om aan te raken, blijft iedereen zich keurig aan de voorschriften houden.
+ De glasbak heeft een ingebouwde batterijenbak. Of juister: hàd. Sinds de lieverdjes het deksel met de opening voor de batterijen molden, is de batterijenbak spoorloos verdwenen. Je kijkt in een gapend gat als je het deksel wegdraait, wat geen moeite kost, want de slotjes zijn kapot. Wie zijn lege batterijen door het gapende gat naar binnen gooit, hoort het geluid van rinkelend glas. Dat klopt: de batterijen vallen boven op de stapel flessen, potten en scherven onder de noemer 'Groen bij groen'.
+ Benieuwd hoe een batterijenbak eruit ziet, loerde Ouwe Muier naar binnen bij de andere glasbak, die op het Vestingplein. Krijg nou wat: geen batterijenbak te zien! Ook hier vallen de batterijen boven op het groene glas. Terwijl het deksel toch goed verankerd is. Ra, ra hoe kan dat? Ouwe Muier vroeg het aan Piet Logchies, die beroepshalve verstand van batterijen heeft. Piet haalde een doosje met lege batterijen te voorschijn en zei: 'Voel eens hoe zwaar'. Het was inderdaad loodzwaar. 'Kun je nagaan hoe zwaar een volle batterijenbak is' vervolgde hij. Volgens hem hebben de bakkenlegers als ze de inhoud van de glasbak in de transportauto overhevelen, de volle batterijenbak er niet eerst uitgehaald. Met als gevolg dat deze nauwelijks te tillen bakken op een kwade dag zowel in Muiden Oost als in Muiden West bij de rand afbraken.
+ Alles tot je dienst, maar waar moet Muiden nu met zijn lege batterijen naar toe? Voor een groeiend aantal stadsgenoten is dat geen vraag. Ze doen hetzelfde als Ben Hagens, die met een handvol uitgewerkte batterijen bij Piet Logchies aan kwam zetten, toen deze zijn wetenschappelijke theorieën ontvouwde over de volle lege batterijenbakken. Alles wat je moet doen is je lege batterijen aan Piet Logchies geven. En Piet verkoopt ze weer gewoon door, maar niet heus. Piet neemt ze milieubewust in ontvangst, wacht tot de chemokar komt – eens in de maand – en geeft ze dan mee aan Tijmen Vos. Als Piet de batterijen zelf brengt, wordt hij teruggestuurd. Hij moet er namelijk voor betalen, omdat hij een bedrijf heeft – en dat is hem net iets te gortig: gestraft worden voor je goede daden.
+ Verschillende pogingen om de glasbakken schoongeboend, en de batterijenbakken terug op hun plaats te krijgen, faalden. Ook wanneer de gemeente op verzoek van de bewoners weer eens aan het bellen sloeg, haalde dit niets uit. Ouwe Muier heeft een vermoeden hoe het komt. Hij noteerde het telefoonnummer van Kortac Milieu BV, dat op de bak staat en belde op. Tot twee keer toe kreeg hij de automatische telefoonbeantwoorder van de familie Vismans aan de lijn. Tja, zo róók het wel. Nog maar eens naar de bak gestapt en goed gekeken. Ja hoor: het nummer klopte. Teruggekeerd bracht Ouwe Muier het niet meer op om bij de familie Vismans in te spreken. Hij kreeg de slappe lach.
+ Een Muier wachtte op de halte Amsterdamsepoortbrug vergeefs op de 136. Het duurde vijf minuten, het duurde een kwartier, het duurde een half uur. Zijn geduld was op. Toen de bus tenslotte bij de halte arriveerde, stapte hij grommend in. 'Ik heb een half uur staan wachten', snauwde hij tegen de buschauffeur. Die had een verrassend milde reactie. 'Als u hoort hoe het komt, moet u zó lachen, dat u meteen niet boos meer bent' zei hij, en hij vervolgde: 'Ík ben niet te laat, ik ben op tijd. Mijn collega van de bus waarop u op heeft staan wachten is te laat. Dit is de volgende bus'.
+ Het bleek dat zijn collega, die al eerder door de gezamenlijke buschauffeurs was uitgeroepen tot de grootste oen van Connexxion, een half uur voor de gesloten slagboom van de oprit naar de A1 bij Mariahoeve had gestaan. De boom ging niet automatisch omhoog en hij wist niet wat hem te doen stond. Hij kwam niet op het idee om het met de hand te proberen of om op te bellen en advies of hulp te vragen. Hij bleef domweg staan wachten, met een handvol passagiers, een half uur lang – tot de bus arriveerde met de collega achter het stuur, die wèl van wanten wist.
+ De kordate collega stuurde hem meteen door de grote weg op, regelrecht naar Amsterdam. Niks via Muiden, Maxis en Diemen. Verstand op nul, blik op oneindig en karren maar. Het was de enige manier om iets van de verloren tijd in te halen, en aan de woede van de wachtende passagiers te ontkomen. 'Zo is het gekomen', zei de buschauffeur met een brede grijns tegen de Muier: 'mooi verhaal of niet?' De Muier moest het toegeven. Het was een mooi verhaal.
+ U vraagt zich af wat die sleepboot en de grote ponton met werkkraan van De Vries Werkendam maandag in de haven deed? In opdracht van de gemeente Muiden werd een lange, clandestien geheide paal uit de bodem getrokken en afgevoerd. Deze illegale paal stond er al sinds het voorjaar. Hij was geplaatst als steuntje voor een loopplank om het passagiers makkelijker te maken aan boord te komen. Het is de bedoeling dat alle kosten op de overtreder worden verhaald. Alleen: wie is de overtreder? Niemand in Muiden die daar ook maar enig idee van heeft. Wel lag er een Grieks visitekaartje.
+ De sluiswachtster kon roepen en gebaren wat zij wilde: de drie mannetjesputters die uit de speedboot stapten, nadat ze deze hadden afgemeerd op de wachtplaats voor de sluis, wat helemaal niet mag, hadden geen enkele boodschap aan haar. Ze vertikten het op een andere plaats aan te leggen. Een grote bek kon ze krijgen, en die kreeg ze ook. Terwijl de heren zich behaaglijk op het terras van Ome Ko nestelden, kwam een politieboot aanvaren, die vóór de speedboot afmeerde. De drie mannen volgden het tafereel vanuit hun ooghoeken. De politieagenten verdwenen samen met de sluiswachtster in het sluiswachtershuisje en kwamen even later weer te voorschijn met in hun handen grote hamers en bacosleutels. Het zag er grimmig uit.
+ Dat vonden de mannetjesputters op het terras ook. Eerst draaiden ze alleen nog gedrieën met hun hoofden mee toen de politiemannen met de sluiswachtster naar de wachtplaats liepen, maar al gauw schoten ze overeind. Ze lieten hun pilsjes in de steek en renden de politie tegemoet. Ze bezwoeren dat ze hun speedboot subiet op een andere plaats zouden leggen en smeekten de agenten om toch alsjeblieft geen bekeuring te geven. Maar dat waren ze helemaal niet van plan. Ze hadden alleen maar wat gereedschap geleend om een mankement in hun eigen politieboot te lijf te gaan. De sluiswachtster stond erbij, keek ernaar - en genoot.
+ Het informatienummer van Connexxion wordt regelmatig gebeld door mensen uit het hele land, die willen weten of je vanaf het NS station in Weesp met de bus naar het Muiderslot kunt, en welke bus je dan moet nemen. De dames van de informatie hebben meestal geen idee waar Muiden ligt. Dat is ook niet nodig. Ze hoeven alleen maar door te geven, dat je op bus 153 moet stappen. Helaas weten de informatrices niet dat dit geen gewone lijnbus is, maar een bestelbusje, met zitplaatsen voor niet meer dan acht passagiers.
+ Het gevolg laat zich raden. In Weesp proberen groepen van soms wel twaalf of meer mensen zich in het busje te wurmen. Dat mag natuurlijk niet. Als er meer dan acht passagiers binnen zijn, rijdt de chauffeur niet weg. Het gebeurt dan ook regelmatig dat één of meer personen in Weesp achter moeten blijven of een treintaxi moeten nemen. Niet elke groep wil zich opsplitsen, temeer omdat het op bepaalde tijden twee uur duurt eer het busje weer terug is. Die klanten loopt het Muiderslot dus mis.
+ Laatst vond een chauffeur het zo sneu dat een aantal Muiderslotgangers de volgende ronde moest afwachten, dat hij een deel van zijn lunchpauze opofferde, en twee keer achter elkaar naar Muiden reed. Heel aardig van hem, maar er kon nog geen dankjewel van af. Het was de eerste en meteen de laatste keer.
+ Waar wachten we in hier Muiden nog op? Hopelijk op het moment dat de kruitfabriek geen vergunning meer van Den Haag krijgt om door te gaan met produceren, aangezien er niet aan de veiligheidsvoorschriften wordt voldaan. Dat is dan einde verhaal, want MCI zal zeker niet miljoenen euro's in de vereiste veiligheidsvoorzieningen steken. Investeren is nooit de sterkste kant van de fabriek geweest. In de dertien jaar dat de Engelsen hier zitten, is alleen een nieuwe waterzuiveringsinstallatie aangelegd, omdat daar niet onderuit viel te komen. + Zodra MCI genoodzaakt is op te stappen, staat Muiden sterk. Dan is het uitverkoop. Wie weet kunnen we dan, dankzij het recht van eerste keus, een mooi stukje niet of nauwelijks vervuilde, dus niet zo dure grond claimen voor een wijk met huurwoningen en betaalbare koopwoningen. Gewoon een kwestie van toeslaan op het juiste moment. Dat doet de projectontwikkelaar ook. De kunst is om hem vóór te zijn. Dat kan, tenzij je je al hebt laten inpakken. Dan wordt het een moeilijk verhaal naar de raad en de bevolking. Ach ja, zaken doen is niet iedereen gegeven.
+ 'Waarom gaan de keutels zo vaak over dezelfde mensen?' wordt me meer dan eens gevraagd. Nu kan ik me er wel van afmaken door te antwoorden dat er nu eenmaal weinig mensen in Muiden wonen, maar het verwijt is natuurlijk terecht. Inderdaad kom je in de keutels vaak dezelfde namen tegen. Meestal zijn het Muiers, die regelmatig aan de weg timmeren. Stadgenoten, die minder in het oog springen, komen ook minder aan de beurt.
+ Ik wil met genoegen meer Muiers opvoeren, maar moet ik eerst weten wat er door of over hen te vertellen valt. En dat moet dan natuurlijk ook nog iets zijn waar ik een keutel van kan maken. Een gebeurtenis, gedachte, opmerking, grap of een treffende waarneming. Sommige Muiers hebben een feilloos keutelgevoel. Bijna elke keer als ze er weer met een aan komen zetten is het raak. Maar er zijn ook mensen, die niet goed begrijpen waar ik mee bezig ben. Speciaal voor hen hierbij mijn credo.
+ Ik wil via het uitleven van mijn hobby, het schrijven van piepkleine stukjes, de Muiers informeren en vermaken. De keutels zijn míjn manier om een bijdrage te leveren aan de levendigheid en leefbaarheid van onze kleine woongemeenschap. Bijvoorbeeld door er keer op keer voor te waarschuwen dat het voortbestaan van Muiden zoals we het kennen en koesteren, bedreigd wordt door gemeentelijke plannen voor massale woningbouw, eerst in de Bloemendalerpolder en nu weer op het KNSF terrein.
+ Wie de keutels onbevooroordeeld leest, en Muiden en de Muiers kent, moet het opvallen dat Ouwe Muier roddels uit de weg gaat, nou ja, op een enkele na, maar alleen als-ie grappig is. Moet kunnen, zolang er niemand beschadigd wordt. Je zou je kunnen afvragen of het op de vingers tikken van publieke figuren, die denken zich alles in het openbaar te kunnen veroorloven, niet óók beschadigen is. Verschillende 'slachtoffers' en hun aanhang vinden van wel. Ze hebben het over negatief en destructief. Onzin natuurlijk. Misstanden zijn er om aan de kaak te worden gesteld – zonder aanzien des persoons. Men is er hier alleen niet gewend, sterker nog: ze weten niet wat hen overkomt. Jarenlang hebben ze hun gang kunnen gaan. Bij gebrek aan een luis in de pels werd alles kritiekloos geslikt.
+ Misstanden aan de kaak stellen, situaties uitvergroten en er de spot mee drijven, steken onder water uitdelen, boutades afsteken, de boel op stang jagen en een beetje dollen: ik doe het van harte en - zeker vergeleken met hetzelfde soort uitingen in grotere plaatsen, laat staan met satirische voorbeelden als Freek de Jonge en Joep van 't Hek - op een gemoedelijke manier, en zeker subtieler. Het is dan ook allemaal voor een goed doel. Dat kan iedereen weten, die niet al te dom is en een beetje gevoel voor humor heeft – en die zelf buiten schot blijft natuurlijk, want voor wie de hoon over zich afroept, ligt het moeilijker. Ik hoor nogal eens van keutellezers: 'Doorgaan Ouwe Muier, dat houdt ze scherp'. Daar troost ik me dan maar mee. Maar ik besef heel goed dat dit voor sommige stadgenoten, met name diverse politici, een schrale troost is.
+ 'Zeg nu ook eens iets áárdigs over Leupen' vragen dezelfde lezers, die er op aandringen dat Ouwe Muier het stadsbestuur scherp houdt. Gaan we: Wethouder Leupen blijft altijd aardig in de omgang. Hij zegt je altijd vriendelijk en zelfs hartelijk goedendag. Mocht je je verbeelden, dat je erin geslaagd bent hem te raken – wat niet waarschijnlijk is, want hij leest de keutels niet, heb ik me laten vertellen - dan weet hij dit altijd meesterlijk te verbergen. Hoewel, altijd…maar daar zou ik het even niet over hebben.
+ Woensdag verging je van de strontlucht in Muiden Oost. Geïnformeerd bij de gemeente. Het kwam niet uit het riool. Misschien gierende boeren? Als de wind jouw kant uitwaait kan dat danig stinken. Van de andere kant: het duurde maar een uurtje. En het was niet waarschijnlijk dat binnen die tijd de wind gedraaid was. Ineens diende zich een oplossing aan. Vermoedelijk was de oorzaak een giertank, die werd schoongespoten. Daar was een melding van binnengekomen op het gemeentehuis. Daar zijn boeren toe verplicht.
+ Alsof er niets aan de hand is komt vrijdag de 25ste juli het gloednieuwe Statenjacht De Utrecht in volle glorie over de Vecht naar Muiden, waar zoals bekend, deze nieuwe aanwinst voor de Muider haven haar vaste ligplaats nabij het Muiderslot inneemt. Alsof er niets aan de hand is, schrijf ik, want dat de glorieuze binnenkomst gewoon doorgaat wil nog niet zeggen dat het zeilschip helemaal klaar is. Het zal nog een keer terug moeten naar Utrecht voor de laatste loodjes.
+ Denk je dat je alles gehoord hebt over die beruchte nacht, waarin een horde jongeren een spoor van vernielingen en bevuilingen in Muiden achterliet, lees je in de krant dat ook de kabels van de verkeerslichten op de sluis werden doorgesneden. Erg genoeg is het niet bij deze ene nacht gebleven. De afgelopen week reed een technicus in totaal driemaal van Ochten in Gelderland naar Muiden om de verkeerslichten hier te repareren. Dit betekent, dat de apparatuur binnen zes dagen tot drie keer toe vernield werd. Omdat de tijdklok kapot was en moest worden afgekoppeld, bleven de stoplichten vrijdag na de spits nog tot diep in de middag werken – tot ergernis van de automobilisten. Opvallend was trouwens, dat heel anders dan 's morgens, niemand door rood reed.
+ Dankzij de ingreep van een medewerker van de gemeente, die in arren moede zelf maar aan het begin en het eind van de ochtendspits de installatie met de hand aan – uitzet, knippert inmiddels buiten de spitsuren het oranje waarschuwingslicht. Het staat overigens niet vast dat de vernielingen moeten worden toegeschreven aan puur vandalisme. Het zou ook kunnen dat inwoners, die tegen de verkeerslichten bij de sluisbrug zijn, uit protest de apparatuur mollen.
+ In het afgelopen weekend werd bij wijze van spreken voor de ogen van de politie op de Weesperweg een politieauto in brand gestoken. De schade bleef beperkt tot de achterkant van de auto. In dezelfde nacht werd in Weesp een politieauto door brand verwoest, samen met twee auto's die er naast stonden. Het kan niet missen of de brandstichtingen zijn bedoeld als een uitdaging aan het adres van de politie: pak me dan als je kan. Ook al kun je natuurlijk geen goed woord over hebben voor zo'n provocatie; dat de politie nu zelf de dupe is geworden, heeft ook een positieve kant. Het kan geen kwaad om eens door te maken wat ieder slachtoffer van een misdrijf doormaakt. Het is een prikkel om er als politieman of –vrouw eens extra tegenaan te gaan, zodra een medemens iets naars overkomt.
+ Dat de politie niet scheutig is met het uitschrijven van bekeuringen voor overtreding van artikel 2.4.7 van de APV van Muiden (€ 50 boete) laat zich raden, als je er getuige van bent dat de politie zèlf met draaiende motor voor de gesloten slagbomen van de sluisbrug staat te ronken en te stinken. Het gebeurt. Niet altijd, maar een enkele keer. Maar elke keer is één keer teveel.
+ Toen wethouder Van der Steen nog geen wethouder, maar slechts een eenvoudig raadslid was (hoewel: hij was al opgeklommen naar het fractievoorzitterschap) werd op het gemeentehuis overwogen om zijn geesteskind, de halfpipe voor onzichtbare skaters in de bumper van Mariahoeve, op te doeken – bijvoorbeeld door 'm terug te verkopen aan de leverancier. Nu wethouder Van der Steen wethouder is, hoor je daar niets meer over. Dus nooit beweren dat een derde wethouder geen nut heeft.
+ Er zijn wel eens geruchten, die een wethouder graag hoort. Deze bijvoorbeeld: hoewel er aan één stuk door iets mankeert aan de doseerinstallatie bij de Hakkelaarsbrug, en dit Rijkswaterstaat die de installatie onderhoudt, handenvol geld kost, schijnt dezelfde Rijkswaterstaat teruggekomen te zijn op het recente voornemen om alsnog de gemeente Muiden zelf op te laten draaien voor de twee nog te plaatsen doseerinstallaties ten oosten van Muiderberg. De afspraak zou indertijd geweest zijn dat Rijkswaterstaat, zoals dit trouwens ook hoort, zowel de aanleg als het onderhoud van deze installaties zou gaan betalen. Dat gaat nu dus tóch door. Als je het maar lang genoeg voor jezelf herhaalt, ga je er in geloven.
+ Het is nog niet zover, maar zal Gea Heijnen aan de ketting moeten wanneer ze als waarnemend voorzitter van de gemeenteraad burgemeester Smith moet vervangen?
+ Een opgewekte middenstander staat in korte broek in het gat van zijn winkeldeur genoeglijk met een stadgenoot te keutelen. Komt er een vreemde vrachtauto voorbij. Draait de chauffeur het raampje open en roept: 'In Muiden hoeven ze maar weinig te doen om geld te verdienen'. Hoe kan zo'n man dat weten?
+ Bij Ome Ko is naast de deur een bordje aangebracht met: 'Honden aan de lijn. Na 17 uur alle dieren verboden.' Je zal toch vlooien hebben. Kom je er niet in.
+ Tip voor Ruurd Kleuver: als er straks bezoekers voor VVV- informatie over Muiden in zijn kantoor staan en ze willen weten welke boot ze het beste kunnen huren voor een dagje ouderwets zeilen op het IJsselmeer, moet hij niet vergeten de Anna te noemen.
+ 'Wat dreun ik lekker' dacht webmaster Jan Bovenlander, terwijl hij zijn rondjes liep in het Muiderbos. Toen hij even later stond uit te hijgen, ontdekte hij dat het de brug in de A1 was die dreunde.
+ Waar gaat de prijs voor de smerigste plek van Muiden heen? Naar de kledingcontainers, de glasbakken, de ANWB paal op het Vestingplein of het geldhok voor de Rabobank? Lang leve de hygiëne.
+ Menig Muier zal bereid zijn te geloven dat onze wethouders de beste bedoelingen hebben. Het is alleen niet duidelijk met wíe.
NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS