NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS Op hol geslagen kazernekeutels.
23-feb-2003
+ Het hapje en drankje na de raadsvergadering is geruisloos afgevoerd. Alleen de leden van de gemeenteraad waren hierover ingelicht. De bezoekers, geheel onkundig van het geheimpje van B&W en de raad, zaten hongerig en dorstig de rit op de publieke tribune uit. Er zat voor hen niets anders op dan zich in het spoor van de raadsleden na afloop naar de Mol te spoeden. Met de nodige euro's in de klamme hand, want Hans Paardekooper is Gerrie van Wijk niet. Bij Hans moet je betalen.
+ De raadsvergadering was snel gepiept. Dat kwam vooral omdat uitgerekend díe onderwerpen van de agenda waren afgevoerd, die gezien de eerdere behandeling in de commissie de nodige praatstof zouden hebben opgeleverd. Zo had de raad het advies van nestor Eric Hoetmer gevolgd om zich nog eens over het herdenkingsmonument in Muiderberg te buigen, en bleek de evaluatie over de trouwlocaties met maar liefst een jaar te zijn opgeschoven.
+ B&W had alvast besloten het Muider salonschip Pallas Athene als nieuwe locatie aan de lijst toe te voegen. Maar de in de commissie door de VIB aangezwengelde discussie om Muiden met zijn bijzondere trouwlocaties te 'verkopen' als het ideale decor voor huwelijkssluitingen blijft tot 2004 wachten.
+ Ambtenaren worden meestal door de raads- en commissieleden ontzien. Meestal is dat ook terecht, want de verantwoordelijkheid ligt nu eenmaal vrijwel altijd bij B&W. Maar soms dreigen ambtenaren heilige koeien te worden, en dat hoeft nu ook weer niet. Op bureaucratie en slechte communicatie mag best kritiek worden uitgeoefend, vond Dick Methorst en hij trok van leer in de commissievergadering. Politiechef district Vechtstreek Punter, die samen met de Muider teamleider en wijkagent Henk Jansen in de vergadering was komen opdraven, wist niet wat hem overkwam.
+ De kritiek van Methorst viel Punter koud op zijn dak, gewend als hij is de waarderende woorden te krijgen voor de inzet van zijn mannen en vrouwen. Dick Methorst had uit de cijfers van het jaaroverzicht van het district Vechtstreek een harde conclusie getrokken. Het aantal misdrijven in de gemeente Muiden was in vijf jaar met 46% toegenomen, terwijl het aantal verdachten in dezelfde periode van 34% naar 8% was gedaald.
+ Methorst wilde weten wat er aan de hand was. Of Muiden misschien minder aandacht van de politie kreeg dan Weesp, waarin in dezelfde periode het aantal misdrijven zakte en het aantal verdachten steeg. Zijn we soms buitengebied, zo vroeg hij zich af. Hij wilde graag daden in plaats van woorden van de politie. Punter werd behoorlijk pissig. Hij daagde Methorst uit te vertellen, wat voor daden dat dan wel zouden moeten zijn.
+ Dick antwoordde dat hij het soort daden verwachtte, waardoor het aantal verdachten zou stijgen in plaats van dalen. Punter kon voor een deel verklaren hoe de gewraakte cijfers tot stand waren gekomen. Zo waren er, omdat de verdachte gevonden was, in één keer vijftig inbraken opgelost. Alleen woonde die verdachte niet hier, maar elders in het land. En 'dus' was er geen verdachte bij de cijfers vermeld.
+ De politiechef gaf toe dat enige toelichting bij de cijfers wel zo verhelderend was geweest. Het was een zwaktebod, waarmee Hermandad in eigen vingers sneed. Ter vergoelijking zei Punter dat je je niet op de cijfers moet blindstaren, maar dat je naar de trend moest kijken. Aangezien de cijfers van de laatste maanden van 2002 nog niet beschikbaar waren (wat op zichzelf bevreemdend is) was op basis van de trend een prognose over vorig jaar gemaakt. Maar conclusies trekken uit de trend was nu juist precies wat Methorst had gedaan. Dick hief dan ook zijn handen in een gebaar van 'wat moet ik hier mee'.
+ Door een gelukkig toeval waren eerder in dezelfde commissievergadering twee brieven van Mar Britstra behandeld. Een brief ging over het slechte voorbeeld dat de politie gaf, door een politieauto pal voor de deur van het bureau te parkeren - en daarmee het voetpad geheel en het fietspad gedeeltelijk te blokkeren. In de tweede brief protesteerde Mar ertegen dat je van Muiden helemaal naar Huizen moet om, bijvoorbeeld, krukken bij de kruisvereniging te halen. Ik zeg nadrukkelijk dat het een gelukkig toeval was, dat deze brieven op de agenda stonden. Ze maakten iets los bij de commissieleden. De prikkelende humoristisch stijl sprak verschillende commissieleden zozeer aan, dat ze de gevestigde orde tot schuldbekentenissen dwong.
+ 'Wij kennen die mevrouw', zei burgemeester Smith, doelend op Mar Britstra. Hij vond het niet gepast dat ze het bureau een 'politietheehut' genoemd had. Wel, wij kennen meneer Smith ook. Hij vindt niets zo erg als beschadiging van het aanzien van het bevoegd gezag. Het doet er niet toe of respect wel verdiend is. Als men zich maar onderdanig toont. Kennelijk had de burgemeester politiechef Punter de kwetsende brief willen besparen. Deze zei althans dat het ongenoegen over het slechte voorbeeld van de fout parkerende politieman hem pas in deze vergadering ter ore kwam. Niet gepast van Smith, dat hij Punter niet eerder had ingelicht. Dan had Punter, die spontaan aankondigde zonodig zijn mensen op de vingers te tikken, eerder ingegrepen. Een burgervader is er immers om voor zijn burgers op te komen.
+ Aanzien en macht zijn verschillende zaken. Dat bleek toen de tweede brief van Mar - die over de krukken die in Huizen moesten worden opgehaald - ter sprake kwam. 'Het servicepunt, daar gaan we niet over', betoogde Smith. Hij bezwoer dat het gemeentebestuur er helemaal niets aan kan doen. De boodschap was duidelijk: we hoeven geen moment te verwachten dat het gemeentebestuur zelfs maar een poging zal doen zijn burgers te helpen, zodra iets buiten de eigen bevoegdheid ligt. Invloed aanwenden zou toch het minste zijn, zou je denken. Het was een pijnlijke demonstratie van machteloosheid. En het zou nog erger worden.
+ Politiechef Punter zag zijn kans om terug te slaan, toen de vernieling van de Rijver in Muiderberg ter sprake kwam. De mensen vertelden alles over de inbraak en vernielingen aan elkaar door, maar niemand waarschuwde meteen de politie. Dat gebeurt vaker, met 't gevolg dat de politie pas aan komt zetten als het te laat is.
+ Als u erbij was geweest, had u getuige kunnen zijn van een genante vertoning in de raadszaal. Anna Waanders van de VIB vroeg Smith waarom hij de Muider gemeenteraad het rapportcijfer vier had gegeven, zoals te lezen was in een artikel over dualisme in de Gooi – en Eemlander. 'Wat moet de bevolking daar nu wel van denken', vroeg ze zich af. Smith schrok even: hij was hier duidelijk niet op bedacht. Maar hij ontkende het niet: 'Ik herinner me een zes, of een vijf, of misschien wel een vier'. Ook zei hij zei dat hij het cijfer in vertrouwen had gegeven, en o ja: hij had natuurlijk niet de raad van Muiden als zodanig bedoeld, maar de manier waarop het dualisme in de raad werkte.
+ Vanwaar dit gedraai? Het is een publiek geheim dat Smith weinig vertrouwen heeft in het duale stelsel en geen hoge pet op heeft van de nieuwe raad. In een poging om het een beetje af te zwakken, maakte hij zich nog onmogelijker door te betogen dat het nieuwe systeem met name in een kleine gemeente als Muiden slecht van de grond komt. En alsof dit nog niet genoeg tegen het zere been was, onderbouwde de burgemeester het lage rapportcijfer door aan te voeren dat de fracties onverminderd samen met de wethouders van eigen kleur hun plan trekken – wat dus precies níet de bedoeling is van het duale stelsel.
+ Hij trok hiermee de integriteit van de raad en de wethouders in twijfel. Daar werd natuurlijk furieus op gereageerd. En toen kwam de aap uit de mouw: anders dan je in het duale stelsel zou mogen verwachten was Smith volgens eigen zeggen door nog geen enkele fractie als portefeuillehouder uitgenodigd. Tja, hoe zou dàt nou komen? Er viel een diepe stilte.
+ De burgemeester van Muiden geeft zijn eigen gemeenteraad het rapportcijfer vier. Aangezien hij er vast niet mee zal zitten zichzelf een tien te geven, kom je uit op vier plus tien is veertien. Gemiddeld een zeven, dus ruim voldoende wanneer je de raad en zijn voorzitter als één geheel ziet, waar alle reden toe is, want de kwaliteit van de raad heeft wel degelijk iets te maken met de kwaliteit van de voorzitter en dat is toevallig de burgemeester. Dat dit maar al te waar is, was in Muiden goed te merken toen de oud-burgemeester van Weesp, Over de Linden, tussen het vertrek van Bert Kuiper en de komst van Harry Smith een tijdje hier de voorzittershamer hanteerde. In deze overgangsperiode steeg de raad boven zichzelf uit. Zelfs Wiebe de Haan had zoveel respect voor Over de Linden dat hij zich koest hield. Muiden genoot korte tijd van een raad van ongekende kwaliteit. Goed voor een negen.
+ Smith had het tactischer mogen brengen, maar het duale stelsel in Muiden verdient, ook al is alle goede wil aanwezig, vooralsnog niet de schoonheidsprijs. Bijvoorbeeld: komt er voor de eerste keer een niet door B&W, maar geheel in de geest van het dualistisch stelsel, door de gemeenteraad zelf voorgebakken voorstel op de agenda: wordt dat voorstel zozeer onderuitgehaald door een burger, dat de raad het ijlings terugtrekt om er nog eens goed over na te denken. Je begrijpt dat Smith zich haastte te zeggen dat hij hier niets mee te maken had, ook al stond zijn naam er dan onder.
+ Ik heb het over het voorstel voor een verzetsmonument in Muiderberg, waartegen in het dorp nogal wat verzet is – een voortstel dat door Harry Mock genadeloos werd gekraakt (zie bij Oude Muiderberger). Gea Heijnen deed nog een poging de door de raad omarmde tekst voor op het monument te verdedigen, door aan te voeren dat mensen tegen wie ze deze regel aanhield, er koude rillingen van kregen. Nou, die kreeg ik ook.
+ De voorgestelde tekst luidde 'Stenen onthouden wat mensen wellicht vergeten'. Zelf bedacht ik ooit 'Bloemen houden van mensen' dus wat mij betreft kunnen stenen onthouden. Het zit 'm in dat woord 'wellicht'. Die armslag, dat is een soort voorzichtigheid, zoals je bij Huizers aantreft: 'Kaas van Visser zelden een misser'. Erger is, dat het (natuurlijk onbedoeld, maar toch) kwetsend kan overkomen bij mensen, van wie hun hele leven bepaald is door verlies en leed. Wellicht.
+ Het is zeker niet zo dat Gea Heijnen ongevoelig zou zijn voor waardigheid en afbreuk daarvan. Integendeel. Ze moest bijvoorbeeld niets hebben van de suggestie van Anna Waanders om een lantaarnpaal op de Brink tot monument te verheffen. Terecht. Maak een hond maar eens duidelijk dat een lantaarnpaal een herdenkingsmonument is.
+ Gedeputeerde Meijdam, die laatst in een zitting van Provinciale Staten met instemming van drie partijen wegens herhaaldelijk eigengereid optreden toegevoegd kreeg, dat hij zich als de onderkoning van Noord-Holland gedraagt, zegt dat het lariekoek is, dat hij als bemiddelaar op zou hebben getreden bij de poging die de KNSF ruim een jaar geleden deed om B&W van Muiden halsoverkop een intentieverklaring te laten tekenen om tot sluiting van de kruitfabriek te komen.
+ De uitkoopsom werd indertijd op honderd miljoen gulden geschat. Dit bedrag zou moeten worden opgebracht door het aantal woningen dat volgens het structuurplan op het kruitfabriekterrein zou komen, te verdubbelen tot duizend stuks. Als een van de wethouders zich hier niet fel tegen had verzet, was het misschien nog gebeurd ook. Geen wonder dat B&W van Muiden niet staat te dringen om met de waarheid op de proppen te komen. Wat is het verschil tussen toen, en nu - nu B&W alsnog door de bocht is? Lariekoek uit de koker van Meijdam.
+ De onderkoning van Noord-Holland mag zich verheugen in de overmatige belangstelling van de Gooi - en Eemlander. Terwijl de redactie geen of nauwelijks aandacht schenkt aan de andere kandidaten voor de komende Statenverkiezingen, staat Meijdam vrijwel elke dag in volle glorie in de krant. De Statenleden zijn er niet in geslaagd deze gedeputeerde een toontje lager te laten zingen. Dat zouden de kiezers op 11 maart kunnen doen. Maar de kiezers krijgen door al die publiciteit de indruk dat de man, die dwars tegen de zin van zijn eigen partijleden binnen deze contreien in, er een volgebouwde Bloemendalerpolder door heeft gedouwd, een even belangrijk als onaantastbaar personage is. Een handige donder is onze Henry wel, zoals-ie de pers inpakt.
+ Bij de nachtelijke stemming in de Provinciale Staten over het Streekplan Noord-Holland Zuid en daarmee over de Bloemendalerpolder, waren de VVD en het CDA voor een bebouwing met 5000 woningen, zeg maar Groot Muiden. De PvdA had een voorbehoud: er moest ook naar alternatieve mogelijkheden worden gekeken. Ook D66 ging mee, maar stemde tegen het aanwijzen van de Noordpolder als reserve waterreservoir (de Zuidpolder staat in het provincieblaadje – maar ze kunnen gerust zijn in Mariahoeve, dat moet een foutje zijn). Groen Links en de SP waren tegen.
+ Een lichtpuntje. De gemeenten zijn niet verplicht gebruik te maken van de mogelijkheden die het streekplan biedt. Ze kunnen het doen, maar ze moeten het niet. Een actie, zoals de geslaagde volksopstand om de Bovenkerkerpolder van massale bebouwing te redden, kan dus nog zeker zin hebben. Wie grijpt de strohalm?
+ Bij vier partijen van dezelfde kleur in Muiden was er in november 2000, tijdens de geheime raadsvergadering grote eenstemmigheid: het aquaduct moest er eerder komen, en voor de financiering zou grootschalige bouw in de Bloemendalerpolder nodig zijn. Inmiddels beginnen zich meer en meer verschillen binnen de raad af te tekenen als het om de toekomst van de polder gaat. Te laat? Niet dus. Het is in elk geval een verademing vast te stellen dat de nieuwe raad zich minder makkelijk door de Bloemendalerpolderwethouders laat piepelen dan de oude.
+ Hoewel burgemeester Smith buitenspel stond, toen de raad in 2000 stiekem voor Groot Muiden koos – hij was op vakantie in Nepal - staat hij, blijkens weer een ander artikel, dat zaterdag in de Gooi – en Eemlander stond , vierkant achter het besluit om op grote schaal te gaan bouwen in de Bloemendalerpolder. Hij is dan ook blij met het besluit van de provincie en hoopt dat Haarlem extra druk zal zetten op de aanleg van het aquaduct. Hoezo aquaduct? Daar hebben ze het in de nacht van het Streekplan helemaal niet over gehad.
+ Vanwaar de vreugde van de burgervader? Als je gemeente in één klap bijna twee keer zo groot wordt, ben je ook bijna twee keer zo belangrijk. Zou dat het zijn? Je zou het haast denken.
+ Burgemeester mevrouw Chris Hofkamp van Weesp reageert heel anders op het besluit van Provinciale Staten. Ze zegt in de krant: 'We willen wel bouwen in de Bloemendalerpolder. maar die polder volbouwen met 5000 woningen is veel te veel. Je krijgt zo twee stadjes die verdrinken in de nieuwbouw. Het betekent in feite dat je Muiden en Weesp aan Amsterdam toevoegt'. Ze kondigt dan ook aan dat Weesp zich tegen het volbouwen van de polder zal verzetten. Wie volgt?
+ De buren hebben een nieuwe burgemeester. Met ingang van 1 maart is mevrouw A.E. Koopmanschap benoemd in Diemen. Ze was sinds 1997 eerste burger van Zoeterwoude en daarvoor wethouder in Amsterdam. Koopmanschap. Dat is de meisjesnaam van raadslid Petra Nell. Als de nieuwe burgemeester familie is, komt ze uit een goed nest.
+ CDA-raadslid Dick Methorst houdt zich liever met Muiden bezig dan met politieke machtsspelletjes. Dat kan hem de kop kosten. Gerrit Ruiter stak ook zo in elkaar. Maar er zijn twee belangrijk verschillen: we leven in het tijdperk van het duale stelsel waarin volksvertegenwoordigers weer geacht worden het volk te vertegenwoordigen, en Dick Methorst is fractievoorzitter.
+ Er was veel aandacht in de commissie voor het Witte Kruisgebouw. Iedereen wilde graag sociale woningbouw, ook al omdat dit, zoals Flip de Groot vaststelde, zo goed is voor de doorstroming. Wethouder Leupen verwacht dat de woningen in principe aan Muiers zullen worden toegewezen. Betaalbaar voor senioren én doorstroming - wie wil dat niet? Maar er zit een addertje onder het gras. De grond van het Witte Kruisgebouw werd voor € 460 per m2 gekocht en die van het huis van Gertjan Rensenbrink voor 1200 euro per m2. Een bezoeker naast mij op de publieke tribune maakte een optelsom op de achterkant van de raadsagenda. Hij kwam op een bouwrijpe grondprijs uit van minstens een ton euro per woning.
+ Wethouder Leupen hield de boot af, toen hem door de VVD gevraagd werd te garanderen dat er betaalbare huur - en koopprijzen zouden komen. Dat zou je volgens de liberalen mogen verwachten als je voor een sociaal doel het gebouw voor een vriendenprijs van de hand hebt gedaan aan de woningbouwvereniging. Voor wat hoort wat. Maar voor Leupen was de kous af met 'we wilden er niet op verliezen'. Misschien was er iets te winnen geweest. Voor de modale senioren van Muiden.
+ Op de VVD fractie na ging de hele politiek met het voorstel akkoord. Geïmponeerd door de optelsom van mijn buurman op de publieke tribune vrees ik dat er een illusie nagejaagd wordt; dat het alle goede voornemens ten spijt stuk loopt op de grondprijs. Je kunt het wel willen – maar het moet ook kunnen.
+ Wethouder Dick Schulp zit altijd op de publieke tribune te trappelen van ongeduld, in afwachting van het moment dat 'zijn' commissie aan de beurt is, en hij achter de grote tafel naast de voorzitter mag plaatsnemen. Zodra er een inspreker is die zich niet met een kluitje in het riet laat sturen door de wethouder van de commissie ervoor, begint Dick te grommen, te grauwen en te blazen als een ouwe kater. Je hoort hem denken: 'hoe haalt die import het in zijn hoofd om zich met onze gemeentezaken te bemoeien'.
+ Dick Schulp is ook wel eens oneerbieding (niet door mij) vergeleken met een reu die op elke plaats in Muiden zijn plasje achterlaat om zijn territoor af te bakenen. Dat komt ervan als je overal opduikt als de wijze bemiddelaar: Singelstraat, Weesperstraat, Noordwest, Zuidwest. Nou ja, wat maakt het ook uit of je nu door de hond of de kat gebeten wordt?
+ Wanneer de voorzitters van de gemeenteraadsfracties de koppen bij elkaar steken, spreekt men van seniorenconvent. Het vaste ritueel van dit convent bestaat uit het roken van de vredespijp rond de doofpot. De rookgordijnen, die daarbij worden opgetrokken, zijn niet alleen bedoeld om de eigen bevolking in het ongewisse te laten over wat haar zoal boven het hoofd hangt, maar niet zelden ook de eigen fractieleden, de eigen besturen en de eigen achterban.
+ Ik zou wel eens willen weten of burgemeester en wethouders binnen het duale stelsel nu bestuurders zijn of uitvoerders. Wie licht mij en alle andere naar duidelijkheid hunkerende inwoners voor? Of hoeven we het niet te weten?
+ De grote miskleun van bestuurlijk Muiden is dat er met nauwelijks verholen minachting gereageerd wordt op probleempjes uit de directe omgeving die met name bij de rondvraag tijdens de commissievergaderingen naar boven komen. Er zijn ook volksvertegenwoordigers die zich realiseren dat het juist de kleine dingen zijn die het doen. Gelukkig maar. Het is veel beter te praten over 'pietluttige' zaken die de bevolking bezighouden - van witte kruisen op het wegdek tot gele strepen langs de trottoirbanden - dan wijsneuzig te gaan zitten doen over zaken waar je geen verstand van hebt, laat staan dat je er vat op hebt.
+ Opgetekend uit de mond van wethouder Schulp: 'Muiden is te klein voor een eigen paramedisch centrum. Daar kunnen we pas aan denken als er minstens duizend woningen bijgebouwd worden'. Dat is tweederde van het huidige stadje Muiden inclusief de buitenwijken. Ook een manier om het hier vol te krijgen. Blijft de vraag: zijn we echt te klein of was het bedrag aan huurpenningen dat de gemeente de benaderde therapeuten en tandartsen vroeg, te groot?
+ Een andere uitspraak, eveneens van Dick Schulp: 'Om de huur van de Singelkerk te kunnen betalen, moeten er subsidiekanalen worden gevonden. Lukt dat niet, dan moet er ook met de Singelkerk worden gestopt'. En zo zijn we terug bij af. Het accomodatiebeleid heeft alleen maar geld gekost. Het college heeft zich gouden bergen laten beloven. Dat komt er nou van als je kost wat kost Muiden op de kaart wilt krijgen. Adviesbureau Metafoor is er als een meteoor vandoor. Met een rinkelende stroom duiten in zijn spoor.
+ Adviesbureaus, projectontwikkelaars, gehaaide Haagse en Haarlemse bestuurders geven elkaar een knipoog als de naam Muiden valt. Cees en Dick, die twee die Muiden op de kaart willen zetten, vinden ze best vermakelijk. Maar nu weer aan het werk.