NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS Keutelen mag, zelfs op zondag.
18-jun-2002
+ Altijd gedacht dat de Veluwe in Weesp begon, maar sinds donderdag herzie ik mijn mening. Gezien de raadsmeerderheid voor de zondagsheiliging hou ik het erop dat Muiden en Spakenburg elkaar weinig ontlopen. Eerlijk gezegd had ik van het CDA wel verwacht dat men teugen burgerlijke huwelijksvoltrekkingen op zondag zou zijn, want voor je het weet hoor je de kerkklokken niet meer als de bruidegom de bruid kust. Maar dat ook Eric Hoetmer teugen trouwen op zondag zou zijn, terwijl zijn snackbar met de toepasselijke naam 'De Rode Loper' nota bene als mogelijke trouwlocatie genoemd werd, verbaasde me zeer.
+ Minstens evenveel keek ik op van het betuttelende teugen van Flip de Groot en Sandra Deuling, die het namens D66 ook nog eens zeer nadrukkelijk hadden over zondagen en 'christelijke' feestdagen - daarmee Joodse, Islamitische en Boeddhistische feestdagen uitsluitend. Pim zou het zo gewild hebben.
+ Ik weiger te geloven dat de drijfveer voor 'nooit op zondag' onverdraagzaamheid is, want zo zijn de teugenstemmers niet. Maar wat was het dan wèl? Ook al omdat niemand onderbouwde, waaróm men nu wel teugen was, denk ik dat er helemaal geen drijfveer is, of je zou benepenheid als zodanig moeten beschouwen. Ik begrijp het niet. Ik kan er inkomen als iemand zegt 'voor mij hoeft het niet', maar dat mag toch geen reden zijn om anderen je wil op te leggen?
+ Het was allemaal onverwacht en merkwaardig, temeer omdat B&W, toch een afspiegeling van de machtsverhoudingen in de raad, een allerminst bedilzuchtig standpunt innam. Vrijheid, blijheid: als er mensen zijn die op die dag willen trouwen en als de trouwambtenaar wil komen opdraven, waarom zou je ze dan tegenhouden? Bovendien levert het extra munten op voor de gemeentekas.
+ Als enige vertegenwoordiger van de coalitiepartijen was Jan Hylkema het met B&W eens. Geen nóóit op zondag, maar óók op zondag. De oppositie, bestaande uit de VVD en de VIB, stond zelfs als één man achter het college: het moet kunnen. Maar het mag niet. Als om het goed te maken vertelde de burgemeester dat er absoluut geen vraag is naar trouwen op zondag. Het bleek dus een storm in een glas IJsselmeerwater te zijn. Geen trouwlustige die wakker zal liggen van het verbod.
+ Hoorden de raadsleden op van het gebrek aan animo voor trouwen op zondag – het was de dames en heren heel goed bekend dat er geen enkele vraag naar andere trouwlocaties is, dan die in het voorstel van B&W genoemd worden. Dat zijn de traditionele schepen (door de burgemeester consequent historiserende schepen genoemd), het Muiderslot en Pampus. Veel bruidsparen willen elkaar dolgraag op een van deze plaatsen eeuwige trouw beloven. Maar de burgemeester slaagde er niet in de raad mee te krijgen met de uitgesproken voorkeuren van het volk. Verschillende raadsleden wilden méér keus, ook al omdat er geen locaties in Muiderberg waren voorgesteld. Het moet gezegd dat ze met goeie argumenten op de proppen kwamen.
+ Na enig olijk gedoe over trouwen voor de Echomuur, wat voor de VIB, ondanks hun ludieke betoog een serieuze optie voor de zomertijd is – de grond is 's winters te hard voor een galmend 'ja' – passeerden diverse ideeën voor trouwen in horecalocaties en sportkantines de revue. Het werd een levendige discussie. Smith probeerde vergeefs zich er met grappen en grollen uit te redden. Zijn betoog dat een horeca-etablissement moeilijk als een waardig 'huis der gemeente' kan worden beschouwd, zoals volgens het boekje zou moeten, liep stuk op de constatering van Jan Hylkema, dat dit dan kennelijk niet gold voor het Kurhaus en het Okurahotel, waar immers wèl getrouwd kan worden. Het sterkte de Muiderbergse partijen in hun wens 't Lagerhuys als trouwlokatie aangewezen te krijgen.
+ Dat de traditionele schepen geen drijvende horecabedrijven zouden zijn, kon Smith niet overtuigend waarmaken. Bovendien stond hij met zijn mond vol tanden toen 'De Scheepskameel' op Pampus, een van de keuzes van B&W, ter sprake kwam. Wist hij niet hoe dit geval heette of wist hij niet wat het wàs? Het is een restaurant, burgemeester. Smith beloofde de 'horeca als mogelijke trouwlokatie' nader te bestuderen, als er nu maar alvast met de negen schepen, plus het Muiderslot en Pampus van start kon worden gegaan. Wat mocht van de raad.
+ Geef mij maar een raadsvergadering nieuwe stijl, een vergadering volgens het duale stelsel! De drie wethouders zaten donderdag bijeengepakt aan een tafeltje schuin achter de grote vergadertafel te knarsetanden van ellende. Na wat gekibbel over wie waar moest zitten, had Schulp uiterst links veroverd, Van der Steen had voor rechts geclaimd en Leupen zat als de deugd in het midden. Het was net het bekende rijtje met de drie aapjes: horen, zien en zwijgen.
+ Vooral het zwijgen moet frustrerend voor de heren geweest zijn. Niet één keer vond de raad het nodig een van de drie het woord te geven. Dat kwam, even toevallig als opvallend, omdat alles wat aan onderwerpen ter tafel kwam, het pakkie-an van de burgemeester was. Die zat als een vorst op zijn praatstoel. Smith had de avond van zijn leven, want de nieuwe raadsleden zijn doetjes vergeleken met gehaaide oude rotten als de Haan en Vlaanderen. En dat terwijl hij het duale stelsel eigenlijk maar niks vindt!
+ Goed zo: een koekje van eigen deeg, dan weten jullie ook eens hoe het voor ons op de publieke tribune is, dacht Ouwe Muier, toen hij zag hoe Dick Schulp wanhopig zat te gebaren dat hij geen woord van het gesprokene kon verstaan. Met name zijn eigen Gea Heijnen was niet te volgen. Het zullen vast en zeker stichtelijke woorden geweest zijn die zij sprak, maar ik had graag, net als hij, geweten waar het over ging.
+ De raad stond uitvoerig stil bij de seksindustrie in onze contreien. In Hilversum was een sekscabine in een seksshop over het hoofd gezien. Met als gevolg dat het CDA danig van streek was. Het toegestane kwantum seksinrichtingen binnen onze regio zou overschreden zijn. Hoe ze ook optelden en aftrokken, ze kwamen er niet uit. De burgemeester deed daarom nog maar weer eens uit de doeken hoe de vork aan de steel stak. De verwarring was ontstaan door de telfout in Hilversum, maar ook omdat er een bordeel was afgevallen en daar een 'drijvend bedrijf' in Nederhorst voor in de plaats was gekomen. Smith zijn inbreng bleek bevredigend.
+ Klachten, opmerkingen, gezeur, meningsverschillen, escalerende conflicten, ambtenaren die voor rotte vis worden uitgemaakt. Het kwam allemaal langs tijdens een voor niet-ingewijden volstrekt ondoorgrondelijke discussie over opvang en verwerking van klachten over ambtenaren. Jaap Meijer, die zelf geruime tijd ambtenaar is geweest, wist precies waar hij het over had toen hij het opnam voor ingezetenen, die niet weten waar ze met hun klacht moeten zijn. 'Als ik er bij kom wordt het nog erger', sprak de burgemeester, en ook: 'je weet nooit wat zich onder water afspeelt'. En dat op het vriendelijkste gemeentehuis van Nederland!
+ Wat wil de provincie nou eigenlijk? In het pas verschenen ontwerp streekplan voor Noord-Holland Zuid wordt betoogd dat 'Haarlem' zich inzet 'voor behoud, ontwikkeling en beheer van de blauwgroene structuur van Noord – en Zuid-Holland en het veiligstellen van de natuurwaarden van het nationaal landschap Het Groene Hart'. Laat de Bloemendalerpolder nu deel van uitmaken van dat Groene Hart. Je denkt dus: het zit wel goed, maar ineens duikt in het streekplan het aantal van 5000 woningen op in dezelfde Bloemendalerpolder – exact hetzelfde aantal waarvan Leupen heeft gezegd dat het een aanvaardbare optie voor Muiden zou zijn. Gelukkig dat ook het aquaduct in het streekplan wordt opgevoerd: het staat gepland als toegevoegde maatregel. Voor het jaar 2030, dat wel.
+ Uit de lijst met vestigingen die TPG Post (geen tikfout, zo heet de PTT tegenwoordig) huis aan huis heeft verspreid, blijkt dat Muiderberg een postkantoor heeft en Muiden een post servicepunt. Hetzelfde geldt voor Klein Muiden in Nigtevecht: ook een post servicepunt. Als ze de servicepunten van Muiden en Klein Muiden hadden samengevoegd, dan waren we hier groot genoeg geweest voor een postkantoor.
+ Muiden is naarstig op zoek naar extra inkomsten. Zo moet er straks voor het plaatsen van containers bij verbouwingen consequent betaald worden voor het gebruik van de gemeentegrond. Ook wil B&W de burgers laten delen in de sterk gestegen kosten voor brandweer en rampenbestrijding. In het kader van de brandveiligheid zullen tal van openbaar toegankelijke gebouwen over een zogeheten gebruiksvergunning moeten beschikken. Dat levert pittige bedragen aan leges op.
+ Je wordt wel even aan het schrikken gemaakt. Wat een bedragen, die landelijk geadviseerde legesheffingen voor gebruiksvergunningen! € 615 voor kerken en winkels is nog het minste. Hoewel, voor de winkels kan het oplopen tot € 3.615. Kinderdagverblijven, peuterspeelzalen en kantoren mogen een heffing van € 750 verwachten – oplopend voor kantoren tot € 2.245. Horecabedrijven moeten € 1.155 tot € 1.595 neerleggen, bejaardenoorden € 2.315 en scholen en buurthuizen € 815. Voor een bouwsel, dat niet langer dan 30 dagen staat, zoals een feesttent, moet € 100 aan leges worden betaald. Om maar wat te noemen.
+ Alle bedragen mogen dan eenmalig zijn, toch zal menigeen zich angstig afvragen wat het kan betekenen voor zijn kantoortje aan huis. Antwoord: helemaal niks. Je hebt daar geen vergunning voor nodig, het hoeft zelfs niet voor een gewoon kantoor. De vergunningen gelden in principe uitsluitend voor de plusminus zeventig openbaar toegankelijke gebouwen, die indertijd naar aanleiding van de rampen in Volendam en Enschede, een zogeheten quick-scan kregen. Criteria voor een gebruiksvergunning zijn onder meer brandgevaarlijkheid en gelijktijdige aanwezigheid van 50 of meer mensen. De gemeente zegt de leges niet als een melkkoetje te beschouwen, maar als een redelijke vergoeding van de kosten die voor het verlenen van de vergunningen moeten worden gemaakt.
+ B&W voelt er veel voor dat er een speciale gemeentelijke handhavingambtenaar m/v voor een periode van vier jaar wordt aangesteld. Kosten € 275.000. In zijn dienstenpakket zitten niet alleen clandestien bouwen, maar ook onder meer brandveiligheid, milieu, drank – en horecawet, clandestien afmeren en de APV – waaronder obstakels op de weg. Hij krijgt het er zo druk mee dat er geen ruimte meer is voor de handhaving van de verkeersregels, waaronder het uitschrijven van bekeuringen. Dat doet de politie. Tenminste: als de politie tijd heeft.
+ Bij Ome Ko werkt dit seizoen een groepje van vijf, zes Marokkaanse jongens in de terrasbediening. Ze zijn vriendelijk, ze zijn ijverig en ze spreken vlot Nederlands. Niets mis mee dus. Toch krijgen ze soms misselijke opmerkingen naar hun hoofd. Nu zijn ze zelf heel goed in staat die te pareren, maar als iemand het al te grof maakt, zoals een enkele keer gebeurt, komt Alma er even bij. Ze verzoekt de gast zich gedeisd te houden. Als Alma zoiets vraagt kun je moeilijk weigeren. Laatst was een omaatje, die een kopje thee zat te drinken, haar vóór. Toen er weer iemand vervelend bezig was, merkte ze fijntjes op: 'waarom wordt u toch zo nerveus van jonge jongens? U lijkt me een rare man!' De man wist niet hoe snel hij zich uit de voeten moest maken. Het terras smulde.
+ De nieuwe raads - en commissieleden zijn goed van start gegaan door te doen wat de kiezers van hen verwachten. Dat is: zich op de problemen en probleempjes in onze directe woonomgeving storten. Het zijn de kleine dingen die het doen. Hopelijk vervallen ze niet in de gewichtigdoenerij waar de oude hap toe geneigd is. De Muider wethouders willen nogal eens een te grote broek aantrekken als 'bewakers van de grote lijnen'.
+ Natuurlijk is het waar dat de toekomst van Muiden bepaald wordt door Haarlem en Den Haag. Een kleine gemeente mag bij belangrijke zaken hooguit voor spek en bonen meedoen. Hoe kleiner je bent, hoe minder vat je op de ontwikkelingen hebt. Je kunt als lokale bestuurder je energie dan ook beter steken in de dingen om je heen. Dingen die je kunt overzien. Oud raadslid Gerrit Ruiter bijvoorbeeld vertikte het zijn neus op te halen voor narigheidjes van alledag zoals zwerfvuil, hondenpoep, losliggende tegels, overhangend groen en ontsieringen van het landschap. Hij vond dat belangrijker dan de locale machtspolitiek – en verdween na één raadsperiode van de verkiezingslijst.
+ Enig idee wat wij als Muiden nu werkelijk te betekenen hebben in de ogen van de grote jongens? Een bevriende architect vertelde me waarom Muiden indertijd niet uitgenodigd werd om mee te praten in een belangrijke vergadering over de invulling van de zogeheten Diemerscheg, waar de Bloemendalerpolder en de Gemeenschapspolder deel van uitmaken. Dit was niet omdat men Muiden er niet bij wilde hebben. Muiden kreeg geen uitnodiging omdat de organisatoren domweg niet wisten dat beide polders Muider grondgebied zijn. Amsterdam had ons groen alvast ingevuld met eigen woningbouw. Ze wisten trouwens wèl dat Muiden bestond. Van de files.
+ De onderwerpen waarmee het snelst gescoord kan worden, staan bovenaan op het lijstje van wat er de komende jaren in Muiden moet gebeuren. Andere, niet minder belangrijke punten op dit door B&W opgestelde verlanglijstje, zijn op een laag pitje gezet. Zoals de groenvoorziening, voorlichting en communicatie, het havenbeleid, kunst en cultuur en, jawel de sfeerverlichting, waarmee eerst zo gedweept werd. Om de raad vóór te zijn laat B&W weten dat er niets meer bij kan. Er kunnen alleen maar onderwerpen af.
+ Het sociaal-economisch onderzoek, waarover zoveel te doen is geweest, bungelt ergens onderaan de lijst. Dat komt, zegt B&W, omdat Muiden een tekort aan ambtenaren heeft. Hierdoor blijft de herziening van de bestemmingsplannen liggen. En zonder nieuwe bestemmingsplannen kun je geen kant uit wanneer je de kwaliteit van de voorzieningen structureel wilt verbeteren.
+ Het is vast niet komisch bedoeld, maar het laat onverlet dat het komisch overkomt. Ik doel op het allerlaatste punt van het lijstje met wat er in Muiden gebeuren moet. Er staat: 'brug open, motor af'. Direct daarna lees je: 'met de huidige ambtelijke capaciteit zal het een enorme krachtsinspanning vergen om bovengenoemde werkzaamheden – naast de normale dagelijkse werkzaamheden – gerealiseerd te krijgen'. Met andere woorden: als het niet zo'n enorme krachtsinspanning zou zijn om het al jaren geleden beloofde bordje met knipperlicht te realiseren, was dit allang gebeurd. Nog een paar jaartjes de adem ingehouden Muiden, nog even de vingers in de oren en nog even de blik op scherp.
+ Burgemeester Harry Smith noemde in de raadsvergadering de schepen van de bruine vloot keer op keer 'historiserende schepen'. Dat klonk heel intellectueel, maar waarschijnlijk heeft hij 'gehistoriseerde schepen' bedoeld. De schippers zullen er niet blij mee zijn. Het staat voor: 'historisch voorstellen of aankleden, een historisch tintje geven'. Nep dus. En dat over onze trotse, zorgvuldig gerestaureerde, soms wel een eeuw oude platbodems!
+ Hoewel er vanaf heden op de oude schepen mag worden getrouwd, heerst er trouwens toch al geen juichstemming aan boord. Na de inspectie door burgemeester Smith, die in hoogsteigen persoon bepaalde of de verschillende vaartuigen wel geschikt zouden zijn als trouwlokatie, hebben de schippers taal noch teken van het gemeentehuis ontvangen. Ze moesten uit de pers vernemen dat hun schepen waren 'goedgekeurd'.
+ Deze gang van zaken zit de schippers dwars. Om te beginnen vinden ze dat hun gasten zelf mans genoeg zijn om te bepalen of een omgeving voldoet aan de eisen die ze eraan stellen. Maar nu meneer Smith dit gedaan heeft, hadden ze graag een bevestiging van geschiktheid gekregen. Die hadden ze dan als een soort vergunning kunnen ophangen in het ruim, om opstappers op een idee te brengen: trouwen aan boord, ja gezellig. Zonder aantoonbaar bewijs als erkende huwelijksboot, durven ze het niet aan de burgemeester te vragen hun locatie officieel als zodanig te openen. Ze zijn bang dat hun gasten denken dat ze in de maling worden genomen, dat het een nepvertoning is, met een schertsburgemeester.
+ Ome Ko had donderdagmorgen een belangrijk aandeel in de eerste huwelijksvoltrekking aan boord van een schip in de haven van Muiden. Het was illegale trouwplechtigheid, en wel om twee redenen: 1. het raadsbesluit om te kunnen trouwen op schepen was nog niet genomen – dat gebeurde dezelfde avond pas, en 2: het was geen erkend Muider schip maar een boot uit Nigtevecht. Het aandeel van Café Ome Ko – dat zelf ook graag een officiële trouwlocatie zou willen zijn – bestond uit het ter beschikking stellen van de kroeg als startpunt voor de opnamen van een trouwscène op het water voor de bekende soap 'Onderweg naar morgen'. Akelig vroeg, om zeven uur, verdrongen de bekende Nederlanders zich al om de kaptafel.
+ Nu het toch nog even over de trouwlocaties gaat: opvallend dat geen van de raadsleden gedacht heeft aan de mogelijkheid om jonge mensen thuis te laten trouwen, zoals in verschillende buitenlanden gebeurt. Leuk toch, het jawoord geven in het huis van je ouders, of in je eigen net ingerichte huis. Het 'huis der gemeente' is maar één stap verwijderd van 'het huis der gemeenschap'. B&W moesten dit ideetje maar meenemen, wanneer de horeca als trouwlokatie onder de loep gaat. Bijvoorbeeld als oplossing voor geheelonthouders.
+ Vorige week waren op een ochtend verscheidene groepen opstappers tegelijkertijd bij Ome Ko. Er moesten in totaal 180 koppen koffie worden geschonken. Al gauw stonden de koppen in lange rijen op een grote tafel te dampen. Iedereen kon er een van tafel pakken. Hoewel hij er nog geen meter van af stond, eiste een meneer van Alma dat zij hem zijn kop bracht. Maar in één beweging én schenken én serveren is onbegonnen werk bij zulke hoeveelheden. Toen Alma hem dit duidelijk maakte, vroeg hij 'weet u wel wie ik ben?' Ze had geen idee.
+ De meneer schreef zijn naam op een papiertje, plus zijn functie. 'Van der Velden Manten, directeur', las Alma. 'Waarom doet u dit?', wilde ze weten. 'Omdat ik een klant ben' antwoordde hij. Het zal vast wel een belangrijke klant geweest zijn. Alleen weet Alma nog steeds niet wie hij was. Wel wát hij was.
+ Het hapje en drankje na afloop van de raadsvergadering, dat nog maar kort geleden werd ingesteld om deze openbare bijeenkomsten aantrekkelijker te maken voor het publiek, werkt niet. De mensen komen niet. Dat wil zeggen niet naar de vergadering, wel naar het hapje en het drankje. Nog maar een keer: B&W, schaf die malligheid af. Wie wil napraten, weet sinds jaar en dag waar hij terechtkan: bij politiek café De Mol. Bovendien hebben jullie iets goed te maken bij de horeca, je weet wel: de trouwlokaties.
+ Er is nog een andere reden om een eind aan het feestje te maken. Rokers missen iets bij het hapje en het drankje. Ze mogen niet roken, want de kazerne is een openbaar gebouw. Toch slaagde een habituele overtreder er tijdens het laatste gezellig samenzijn in om het ongestraft op een paffen te zetten. Vanuit zijn ooghoeken loerend naar de burgemeester, bang als hij was om op zijn kop te krijgen, haalde hij een vriendje van de eerste burger over om er óók een op te steken. Als hij betrapt zou worden, was zijn redenering, zou hij een berisping ontlopen, want dan zou de burgemeester immers ook de ander moeten vermanen. En dat doe je niet gauw met een vriendje. Het werkte ook nog. Dat is te zeggen: de truc was zo aandoenlijk doorzichtig, dat hogerhand het spelletje glimlachend meespeelde. De rook werd op de koop toe genomen. Voor deze ene keer.
+ IJverige promotors van het Spiering Festival dat zaterdag 22 juni wordt gehouden, stopten een reclamefoldertje voor dit jaarlijkse Muider muziekfestijn onder de ruitenwissers van de auto's op het parkeerterrein op het Vestingplein. Nu wil het geval dat die folders geel zijn en dubbelgevouwen sprekend lijken op een bekeuring. De naar hun auto's terugkerende automobilisten kwamen dan ook vloekend aansnellen. Die zie je hier voorlopig niet terug.
+ Jan Kersten, vele jaren hoofd van de technische dienst van de kruitfabriek, bleek zaterdag bij Gieling de uitverkoren oud-werknemer te zijn, die het eerste exemplaar van 'Kruitpad 16, de kruitfabriek in Muiden 1702-2002', uit handen van de schrijver Guus Kroon in ontvangst mocht nemen. Jan Kersten was verrast en vereerd. Guus z'n dikke boek over de drie eeuwen oude Muider kruitfabriek ligt te koop bij de Hoek en bij de Ark in Weesp.
+ Een kleine bonte specht (een mannetje of een vrouwtje, dat was in de gauwigheid niet te zien) vloog vanuit het park naar een wilg aan de overkant van de Singelgracht en klampte zich vast aan de stam. Hij werd prompt gevolgd door een andere kleine bonte specht. En alsof dit nog niet genoeg was, stak ook nog een kleine kleine bonte specht over. Moet het jong geweest zijn.
+ Ze zeggen dat een van de wethouders zijn ridderorde op zijn borst heeft laten tatoeëren. Voor van de zomer op het strand.
+ Pam wil geen huwelijksvoltrekkingen aan boord van zijn klippers. Wel echtscheidingen.
NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS