NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS Keutels rond Tante Leen en een stronteigenwijs hondje.
28-apr-2002
+ Heeft u het goede nieuws al vernomen? Zoals Muiden als eerste van ons land de klos was toen PTTPost begon met het opheffen van postagentschappen, zo krijgen wij hier ook weer als eerste in Nederland een tiental diensten en producten terug. Jeroen Brandsen van De Hoek meldt dat het huidige servicepunt is uitgebreid met onder meer het versturen van grotere pakketten naar binnen - en buitenland.
+ Dit kon in Muiden alleen nog voor pakketten tot 2 kg. Nu pakt De Hoek net als altijd weer pakketten tot 30 kg aan voor verzending. Je hoeft ook niet meer naar Weesp om grotere pakketten op te halen als die niet bezorgd kunnen worden door afwezigheid van de geadresseerde. Je kunt hiervoor weer bij De Hoek terecht.
+ Aangetekende brieven met bewijs van ontvangst kunnen ook weer vanuit Muiden verstuurd worden, zo goed als er hier weer pakketten onder rembours kunnen worden aangeboden. Ook daarvoor moest je naar Weesp. We hebben ons postagentschap met al zijn diensten nog niet terug, maar het begint er wel weer op te lijken. Maar een terugkeer van de Postbank kunnen we wel vergeten. Geld opnemen bij De Hoek is een privé service van Jeroen Brandsen.
+ De heer Henk van de Berg, hoofd opleidingen PTTPost regio Oost, kwam helemaal uit Winterswijk om Jeroen Brandsen te vragen of hij de verschillende diensten weer in zijn pakket wilde hebben. Die zei natuurlijk geen nee. De teruggekeerde dienstverlening gaat officieel op 1 mei in.
+ PTTPost (of PTTPostkantoren, of KPN - ik weet het onderhand niet meer) zal de laatste zijn om toe te geven dat deze uitbreiding van de service iets te maken heeft met de geslaagde actie 'Ons Postagentschap terug', waarvoor maar liefst 858 handtekeningen werden verzameld. U herinnert zich nog dat bijna elk huishouden in Muiden meedeed. Als de PTT zou laten blijken dat ze voor dit soort acties door de knieën gaan, is het hek natuurlijk van de dam. Maar toch: ook al omdat wij als eerste aan de beurt zijn met de toegevoegde service, mag je gerust aannemen dat de petitie die burgemeester Harry Smith op 20 februari jongstleden PTTPostkantoren namens Muiden aanbood, wel degelijk meegewerkt heeft aan dit succes.
+ U heeft dus uw handtekening niet voor niets gezet en tante Leen Juffermans is niet voor niets demonstratief met haar rollator op de bus naar Weesp gestapt om daar een pakketje bestemd voor haar familie in Australië op het postkantoor af te geven. U weet vast nog wel hoe dankzij haar optreden op AT5 overtuigend werd aangetoond dat vooral ouderen de dupe zijn van de beperkingen sinds Tante Pos privatiseerde. Tante Leen was bijna vier uur onderweg voor dat ene pakketje. Dat hoeft dus niet meer. Ook niet voor de camera's.
+ Niet doorvertellen hoor, anders krijgen ze misschien een boete en ze hebben het financieel al zo moeilijk, maar het Muiderslot heeft zonder bouwvergunning een grote tent op zijn terrein geplaatst. Zonder vergunning, dat is dus illegaal. U wist het al? Dat komt er nou van. Als de tent niet zo groot was geweest had niemand het geweten. Nu eist-ie, gezien vanuit de richting Muiderberg of vanaf het IJmeer alle aandacht op. De in de zon blinkende witte tentpunten steken hoog boven de wal uit.
+ Je kunt nu wel gaan eisen dat er een proces verbaal komt, maar je kunt het ook anders zien, namelijk als een service van het Muiderslot. Dank zij deze overtreding kunnen we nú alvast genieten van deze verrijking van ons beschermde stadsgezicht voor de komende vijf jaar. Anders had je naar het gemeentehuis gemoeten om de tekeningen te zien die daar, zoals wettelijk bepaald, vier weken voorafgaand aan de afgifte van de bouwvergunning liggen. Dat hoeft dus niet meer.
+ Niet zeuren over gelijke monniken en gelijke kappen alsjeblieft. We hebben het niet over het illegale schapenschuurtje van Cor Smolders, maar over een nationaal cultureel erfgoed en dat is heel andere koek. De cultuurbarbaar die zo weinig sjoege heeft van historie en bouwstijlen, dat hij de schoonheid van een circustent voor een middeleeuws kasteel niet onderkent, kan altijd nog een bezwaarschrift indienen zodra de vergunning verleend is.
+ Maar je houdt het risico dat er spelbrekers zijn. Tussen die elf nieuwe raadsleden van Muiden kan er bijvoorbeeld eentje zitten, die nog niet weet hoe dit soort dingen in Muiden worden afgehandeld en aan de bel trekt. Je moet er toch niet aan denken dat dit adembenemende bouwsel weer omlaag wordt gehaald. In één klap vijf jaar vakantiegevoel weg!
+ Het hardnekkige gerucht dat de 'lange vijver' voorlangs de Lelie zal worden gedempt, slaat nergens op. Dit waterreservoir tussen Mariahoeve en de Zuidpolderweg is onmisbaar voor de waterhuishouding, ook al omdat er twee nooduitgangen voor rioleringen op uitkomen. Het klopt dat bewoners en wandelaars regelmatig via hun reparatiebon bij de gemeente klagen over het nare luchtje dat uit de dikke krooslaag opstijgt, zodra het weer wat warmer wordt, maar er is niemand die de eenden, reigers en koetjes zou willen missen. Meestal is de stank al snel verdwenen, zodra het water vanaf de Naardervaart stevig wordt doorgespoeld.
+ De vijver gaat niet dicht, dus de bewoners van de Lelie hoeven ook niet bang te zijn voor inbrekers die zich over een plantsoen tot aan de Zuidpolderweg uit de voeten kunnen maken. En zich zorgen te maken over een parkeerterrein voor deur hoeft al helemaal niet. Dat gevaar was al geweken toen het CDA kort voor de verkiezingen terugkwam op het plan bezoekers aan het Muiderslot de gelegenheid te geven vooraan in de Noordpolder, in het zicht van het Muiderslot (en van de Lelie), hun auto's achter te laten.
+ Woensdag dreigde er wel een ander gevaar. De riolering voor de Lelie werd doorgespoten om de weg vrij te maken voor een camera, waarmee men op zoek was naar een mankement. Dat is een goede zaak. Alleen was het nog beter geweest als de rioolreinigers even vooraf hadden gewaarschuwd. Nu wachtte verschillende bewoners bij thuiskomst een onaangename verrassing. Niet alleen brak bij het doortrekken een soort onweer los, bij sommigen bleek bovendien zowel de WC als de badkamer blank te staan. Gelukkig was het schoon water. Bij de legendarische lancering van Patjang in Noordwest lag dat wel anders. Patjang werd indertijd door het onverwacht doorspuiten van de riolering letterlijk van de pot gerukt.
+ Niet alleen wij mensen zijn verrukt van een ijsvogeltje dat zomaar ineens langs de Vecht scheert, ook de jonge gitzwarte poes Panter uit de Kloosterstraat is er dol op. Panter had een ijsvogeltje te pakken en legde 'm als cadeautje voor de voeten van het vrouwtje. Het arme dier heeft het niet overleefd. Bedoeld wordt het vogeltje.
+ Die ijsvogeltjes denken waarschijnlijk: wij zijn zo zeldzaam, ons laten ze wel met rust. Maak dat de kat maar wijs. Die van Bart Nederlof had er vorig jaar zelfs twee te pakken.
+ De stand van zaken in het Balkengat. Ma zwaan broedt op tien eieren. Als het zonnetje doorkomt laat ze die even haar werk overnemen. Hun buren, de koeten, hebben nog vijf kleintjes over. De futen zijn opnieuw een belegering begonnen. Ze kunnen niet wachten tot het koetengezin ophoepelt. Een fuut had zich tegen de rand van het koetennest (háár rechtmatige nest!) gedrukt. De arme fuut werd aan één stuk door venijnig in haar kraag gepikt door de moederkoet.
+ De belaagde fuut liet het aanvankelijk, een beetje in elkaar gedoken, geduldig over zich heen gaan, maar op een gegeven moment vond ze het welletjes. Ze richtte zich in volle lengte op en beitelde met haar vlijmscherpe snavel op ma koet in. Daar had deze niet van terug. Beider mannen werden erbij geroepen. Er volgden felle aanvallen en tegenaanvallen. Om het extra ingewikkeld te maken raakten ook nog twee futenparen onderling slaags.
+ Geloof het of niet, maar op het bruggetje vanwaar voorbijgangers de weer opgelaaide slag om het Balkengat gadesloegen, stond tussen de mensen de moedereend, van wie alle twaalf kuikens vermoord waren door de man van de zwaan die er zat te broeden. Ton van Kluyve, de schoonvader van Roy Moolhuizen, in wiens tuin deze eend had gebroed, wist het zeker. Hij herkende haar omdat ze af en toe bij Roy en Manon binnenwaggelt.
+ Menig Muier heeft ze zien vliegen: de allereerste zwaluwen. Ze bleven heel lang heel hoog in de lucht.
+ Een jonge Weesper, Mike Munier, was zondagavond gezellig wezen stappen in Muiden. Om halféén vond hij het welletjes. Hij belde vanaf Ome Ko een taxi en liep deze alvast een stukje tegemoet. Toen hij ter hoogte van De Hoek instapte, sprong er een klein, grappig, langharig, en naar al gauw bleek stronteigenwijs hondje samen met hem naar binnen. In de taxi begroette het beestje Mike alsof die zijn baas was. 'Wat moet ik hier mee?' vroeg de Weesper zich af. Bij het viaduct onder de A1 besloot hij uit te stappen en met het hondje, dat niet bij hem weg was te slaan, terug te lopen naar Ome Ko. Dit in de hoop onderweg zoekers van grappige kleine, langharige stronteigenwijze hondjes tegen te komen. Die waren er niet.
+ Ook binnen bij Ome Ko bleken geen hondenzoekers te zijn. Wel kreeg Mike het nodige commentaar. Nascha van achter de bar nam het voor het hondje en zijn ongewilde baas op. Het was allerminst een vullisbak en al evenmin een mormel. Het was een duur rashondje: een Yorkshire terrier. Mike belde de politie om zijn kostbare vondst te melden. Die zei dat ze er niet was om hondjes op te halen.
+ Op advies van de politie belde Mike vervolgens de dierenambulance op, maar die kwamen alleen voor aangereden hondjes, zeiden ze. Als oplossing stelde een van de stamgasten een autoritje voor, waarbij het hondje niet ín, maar ónder de auto plaats zou moeten nemen. En die kleine keffer maar opgetogen om zijn nieuwe baasje heen trippelen. Het eind van het liedje was dat Mike opnieuw een taxi belde en zijn ongevraagde vriendje mee naar huis nam. 'Wat moet ik nou met jou?' vroeg hij in Weesp aangekomen.
+ De volgende morgen belde hij toch maar weer de dierenambulance. Op dat vroege uur hadden er kennelijk dierenredders dienst, die bereid bleken zich óók te ontfermen over hondjes die niet waren aangereden, maar verloren, gedropt, verstoten, in de steek gelaten of domweg vergeten. Hoe het zij: ze kwamen prompt aanrukken en namen de vondeling mee.
+ Petje af voor Wim de Heus uit Hendrik Ido Ambacht. In de twee sluizen die onderhanden worden genomen, hanteert hij dag in dag uit een loodzware slopershamer. Als een jonge kerel, terwijl hij toch 59 is. Slopen in een te restaureren historische sluis vraagt een subtielere aanpak dan je misschien zou verwachten. Het duurde uren eer Wim de Heus een blok natuursteen in de Keetpoortsluis los had gekregen met een ijzeren haak erin voor de lijn waarlangs een boot door de sluis wordt getrokken. Dit was nodig omdat het blok als model voor het maken van nieuwe blokken moest dienen.
+ In de nacht van donderdag 2 op vrijdag 3 mei kunnen jongelui in Muiden zich in het kader van de Feestweek 2002 de stuipen op het lijf laten jagen gedurende een griezelnacht. Het moet al vreemd zijn als dit geen succes wordt. Griezels genoeg in Muiden. Kijk maar in het programmaboekje.
+ Geluidsman Wally zorgde ook nu weer voor de wonderlijkste geluidseffecten in de feesttent.
+ Op de kabel staat dat de twee concerten van G.A. Heinze op het Muiderslot niet doorgaan. Er zijn te weinig kaarten verkocht. Mogelijk is de toegangsprijs van € 20 die het Muiderslot wil heffen hier wel debet aan, staat er bedeesd bij. Tja, best mogelijk.
+ De Rabobank Muiden/Weesp meldde op de kabel dat ze in verband met het feestelijk afscheid van hun directeur donderdag de 25ste gesloten zouden zijn. Daar kun je moeilijk bezwaar tegen hebben, als het kantoor aanstaande donderdagmiddag maar weer gewoon open is.
+ In de eerste openbare vergadering van de nieuwe raad moesten hele reeksen raadsleden en toegevoegde ingezetenen van Muiden voor allerlei commissies worden benoemd. Namen opschrijven hoefde niet. Je mocht een kruisje zetten. Toch wel aardig om tegemoet te komen aan analfabeten.
+ Ouwe Muier bewees zijn volstrekte ongeschiktheid als raadslid door te veronderstellen dat Eric Hoetmer het nestorschap, waar hij volgens de wet recht op zou hebben, niet viel af te nemen. De nieuwe raad had het beter begrepen. Op twee raadsleden na gaf eenieder zijn stem aan het nieuwbakken raadslid Jaap Meijer, die stom toevallig ook nog eens van het winnende CDA is. Kennelijk vond Eric, hoewel ook laatst weer met voorkeursstemmen gekozen, het zelf allemaal prima, dus waar zou je je als kiezer nog druk om maken.
+ Zoals voorspeld bracht deze raadvergadering, die wat mij betreft de geschiedenis in mag gaan als de Dick Voor Mekaar Show, behalve het nestorschap van Jaap Meijer vrijwel geen verrassingen. Zo ging het ontwerp raadsprogramma, waarin de vijf partijen elkaar in grote lijnen gevonden hebben voor de komende vier jaar, erin als koek, zoals Tamar de Vries, de verslaggeefster voor Muiden van de Gooi – en Eemlander zo treffend schreef.
+ Toch wel opgelucht, want je weet maar nooit, mocht de coalitie constateren dat de benoeming van de drie voorgedragen wethouders eveneens van een leien dakje liep. Zoals ingecalculeerd, werd er alleen wat tegengestribbeld door de VIB en de VVD. Dat deze twee Muiderbergse partijen de kandidatuur niet ondersteunden was niet zozeer persoonlijk gericht. Het was meer van principiële aard. Er ontstond enig gesteggel over het aantal van drie wethouders: zou het kleine Muiden niet genoeg hebben aan niet meer dan twee? Met name de VVD kwam daar te laat mee, want in eerste instantie, toen ze nog mee mochten doen in plaats van D66, was dit geen punt voor de liberalen.
+ De VIB had nog een tweede bezwaar. De vanzelfsprekendheid waarmee deze drie ouwe bekenden naar voren waren geschoven, beviel Anna Waanders (beter op dreef dan in haar VVD – tijd) allerminst. Ondanks het duale stelsel, waarbinnen de wethouders puur als managers dienen te fungeren, heeft niemand anders dan ons Muider trio zelfs maar een kans gekregen hier wethouder te worden. En al helemaal niet iemand die los staat van de politiek. Hans van der Steen was de enige die het fatsoen had de raad (en de kiezers) alsnog te willen vertellen waarom hij wethouder wilde worden, maar volgens de burgemeester was hij daar te laat mee, want hij was al benoemd. Misschien maar goed ook, wie weet had de raad zich nog bedacht (grapje Hans).
+ Nestor Jaap Meijer haastte zich te melden dat het de bedoeling is het duale systeem stapje voor stapje in Muiden in te voeren. Oh, zit dat zó? Nou, dan was er toch helemaal niks mis met de gang van zaken?
+ Eerder, in het vragenhalfuurtje, liet iemand uit de zaal weten, dat de PvdA, die in zetelaantal was gehalveerd, niet doodleuk weer in de coalitie kon gaan zitten, maar dat was de mening van een kiezer, dus dat gold niet. Dezelfde kritische burger vroeg zich bovendien af of het wel wettig was, dat binnen het duale stelsel raadsleden op zichzelf mogen stemmen voor het wethouderschap – gezien het eventuele persoonlijk belang.
+ Hoewel hij hier geen antwoord op hoefde te geven, was burgemeester Smith zo aardig om dit toch te doen. Hij stelde resoluut dat zulks absoluut niet het geval was. Geen wet die raadsleden ervan kan weerhouden op zichzelf te stemmen. Dat knoopten ze goed in hun oren. Leupen, die geen raadslid zijnde, ook niet op zichzelf kon stemmen, kreeg prompt een stem minder dan Dick Schulp.
+ Ondanks de stelligheid van burgemeester Smith zet ik vraagtekens bij de gang van zaken. Noem het maar rechtsgevoel. Dat deze mogelijkheid is blijven bestaan, moet op zijn minst een schoonheidsfoutje binnen het duale stelsel zijn. Er is gewoon even niet aan gedacht. Al informerend naar hoe het zit, werd me verteld dat de kiesraad de mogelijkheid gedoogt als gewoonterecht. De gewoonte van het duale stelsel?
+ De PvdA had alvast een duaal stapje genomen door Cees Leupen niet op de kieslijst voor de raad te zetten, maar uitsluitend voor te dragen als wethouder. Bij het CDA en D66 waren het zoals bekend wèl raadsleden, die als wethouder werden benoemd. Hun opvolging zorgde voor een verrassing voor oningewijden. Men keek er op de publieke tribune van op dat Petra Nell de plaats van Dick Schulp als raadslid inneemt, en niet Cees Hennipman en ook niet Sinterklaas, hoewel die vóór haar op de lijst stonden. Hetzelfde gold voor D66: niet Jan Schellekens, die aan de beurt was, maar Sandra Deuling vervangt Hans van der Steen.
+ Ouwe Muier zou Ouwe Muier niet zijn als hij geen positief punt had ontdekt als resultaat van deze stoelendans. Met zes dames is bijna de helft van de huidige raad vrouw. En dat in Muiden!
+ Nestor Jaap Meijer heeft een onnavolgbaar gevoel voor humor. In de discussie over de kosten van drie in plaats van twee wethouders kwam hij met het argument aanzetten, dat een beetje wethouder zijn salaris terug kan verdienen. Als voorbeeld noemde hij de gedenkwaardige dag dat Dick Schulp het voor elkaar kreeg dat Rijkswaterstaat de meeste kosten van de doseerinstallaties op zich nam. Dolle pret op de publieke tribune. Zo lust ik er nog wel een: als het aquaduct er komt, heeft Dick Schulp zeker een half miljard voor Muiden verdiend.
+ Jan Hylkema, de nieuwe fractie-voorzitter van de PvdA, werd een beetje ongeduldig van de discussie over twee of drie wethouders. 'Wees blij dat ze het willen doen' zei hij. Helemaal mee eens. Sterker nog: van mensen die zichzelf opofferen voor de gemeenschap, kun je niet eisen dat ze ook nog eens hun werk goed doen. De lintjes kunnen doorkomen.
+ Natuurlijk waren ze er weer, de lintjes. Wie afscheid neemt, na zo en zo lang in de raad te hebben gezeten, komt per traditie de daarbij behorende onderscheiding toe. Dat gaat gepaard met de nodige plechtigheid plus toespraken met een lach en een traan. Als je uit een rood nest komt, maakt het niet veel indruk, maar het hoort er bij en het is de gelukkigen gegund.
+ Ouwe Muier had zich graag in het feestgewoel na afloop van de Dick Voor Mekaar Show gestort en een rondje van de zaak besteld (die drankvoorraad is van ons allemaal). Maar mevrouw Boender ging voor. Mevrouw Boender was met haar rollator naar de kazerne gekomen, omdat ze dacht dat er die avond een vergadering van de woningbouw zou zijn. Toen dit anders uitpakte, was ze maar gebleven. Aan het eind van de avond, nog voor de feestelijkheden losbarstten, viel haar oog op Ouwe Muier. Ze wees hem aan als de man die de eer had haar te voet naar haar huis te mogen begeleiden. Wat deze natuurlijk maar al te verguld meteen deed. Onder een romantische volle maan werd een lange wandeling gemaakt tot helemaal achter aan het Kruitpad. Onderweg praatte mevrouw Boender hem bij over van alles en nog wat in ons geliefde stadje met zijn vriendelijke bevolking.
+ En zo is het gekomen dat Ouwe Muier helaas ontbrak bij de feestelijkheden. Minstens zo erg vindt hij het dat hij de serieuze discussie in de wandelgangen heeft gemist over echte en vermeende achterkamertjespolitiek, temeer omdat hij heeft begrepen, dat het, als het aan de nieuwe eerste loco had gelegen, nog geheimer had mogen gaan.
+ Om vanaf deze plaats alsnog wat goed te maken: gefeliciteerd Joop, gefeliciteerd Dick, gefeliciteerd Cees, sterkte Hans.
NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS