NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELS Hoog opgestookte hete breikeutels
+ Het is haast niet te geloven dat het alweer elf en half jaar geleden is dat Angelique Dobben, kleindochter van Jan Melis, de handel van Streefkerk (met de Hazenaartjes achter de toonbank) overnam. Angelique was toen pas achttien jaar. Vijf jaar geleden kwam het postkantoortje. Mede hierdoor werd de vroegere sigarenzaak van Dora de Beer voor Muiden het ontmoetingscentrum bij uitstek.
+ Het vertrek van Angelique en haar moeder Geertje en het inkrimpen van het postagentschap tot servicepunt is nu al dagenlang het gesprek van de dag. Hoewel zaterdag hun laatste dag was begonnen beide dames vrijdag alvast hun klanten te verrassen met een mooie roos ten afscheid, zodat het zeker was dat iedereen er een kreeg. Veel stadgenoten hebben inmiddels kennis gemaakt met de nieuwe eigenaar van de Hoek, en ook met Carin Boukema, die straks de dagelijkse leiding heeft.
+ Dat het dak van de Maxis aan renovatie toe is voel je aan de spetters en druppels tijdens een regenbui en de lekkage tijdens een stortbui. Er zitten gaten in het dak, die groot genoeg zijn om vogels binnen te laten, wat dan ook gebeurt. Na het kleine spul zullen straks zeker ook brutale duiven een gaatje vinden. En als er niet snel iets gebeurt ziet ook Gerrit de havenreiger er een gat in. Als Gerrit bij de Maxis binnenkomt om te foerageren wordt aanbevolen om een hoed of petje op te zetten en de kraag omhoog te doen.
+ Watervolk dat in onmin leeft met de sluiswachters wordt ontraden om, goed en wel gezeten op het stilletje, het DWR jubileumgeschenk, gezien de papiersoort, anders te gebruiken dan als verjaardagskalender.
+ Wie schrijft een brief naar de gemeente over de wandelroutes vanaf het grote parkeerterrein aan de Mariahoeveweg naar het Muiderslot? Misschien dat een brief helpt, en als dat onverhoopt niet het geval mocht zijn geeft Ouwe Muier tegen verkiezingstijd graag een stemadvies ten gunste van de partij die dit punt oppakt. Het vervelende is alleen dat de zomer dan al hoog en breed voorbij is.
+ Wat er allemaal mis is rond die routes? Allereerst is het natuurlijk nogal misselijk dat de bezoekers aan Muiden niet gewezen worden op de mogelijkheid om net als de Muiers zelf zo graag doen, een schitterende wandeling te maken over het stille weggetje van de Kalkovens langs de Vestingracht.
+ Dat deze ingreep tegengehouden wordt is zo klaar als een klontje, maar wie de schuldigen zijn kun je hoogstens vermoeden. Bepaald gastvrij is het niet. Sterker nog: het is ronduit asociaal. Als het dan tòch als een last ervaren wordt om in de verte mensen langs je tuin te zien lopen, deel die last dan met de bewoners aan de Kloosterstaat en het Ravelijnsspad. Die krijgen nu iedereen langs hun huis.
+ Iedereen, dat wil zeggen: niet alleen wandelaars, maar ook de nodige fietsers. Komend over de Keetpoortsluisbrug volgen de fietsers braaf het voor wandelaars bestemde bordje, waarna ze boven op de Vestingwal in wankel evenwicht verder fietsen. Weten zij veel! In elk geval beschouwen ze zichzelf niet als rolstoelers, die als enigen langs de Herengracht gestuurd worden.
+ Het is niet meer dan een kwestie van goed fatsoen dat Muiden zijn bezoekers opvangt. Een paar voorzieningen rond de wandelroutes kunnen dan ook geen kwaad. Bijvoorbeeld: laat de gemeente, zoals overigens al meermalen toegezegd is, niet twee maar drie richtingaanwijzers neerzetten voor de mensen die van het grote parkeerterrein komen – dus ook eentje die verwijst naar het stille weggetje.
+ Een plattegrond met de drie uitgestippelde routes zou mening bezoeker welkom zijn. En wat te denken van een infozuil, waarbij je langs digitale weg de routes kunt uitdraaien. Dat zou aardig wat besparen, want ze maken al die wegwijzers in de stad overbodig. Handig - en aardig tegenover de gasten - zouden ook verklarende namen zijn. Zoals de waterroute (achterlangs de Kalkovens), de vestingwalroute (achterlangs de Bouvywijk) en de havenroute (over de Herengracht).
+ Guus Kroon – wie anders – bevestigde het tijdens een gedenkwaardige bijeenkomst in de kazerne waar Ouwe Muier nog regelmatig op terug hoopt te komen: verreweg de meeste Muiers hebben hoegenaamd niets tegen toeristen. Ze vinden het gezellig al die mensen. Ook voelen ze zich gevleid door de spontane bewondering voor hun stadje. Dat Muiden Volendam zou worden slaat nergens op, al was het maar omdat Muiers geen Volendammers zijn en Muiden nooit een vissersdorp annex toeristenfuik zal kunnen of willen worden.
+ Wel ervoer Guus het als een probleem dat grote groepen toeristen te voet de weg over de volle breedte in beslag nemen. Kan ik me voorstellen van iemand die een groot deel van zijn leven op de fiets doorbrengt, maar van de andere kant: als oude inwoner met kleinkinderen zie ik liever wandelaars dan auto's in Muiden. Zeker weten dat ik daarin niet alleen sta.
+ Guus was het niet eens met de mevrouw van het Muiderslot die in de betreffende bijeenkomst als een soort ondernemer in cultuur, betoogde dat het voor bezoekers aan onze stad wel zo prettig zou zijn als ze die intrigerende oude gebouwen als de kazerne en het Muizenfort van binnen konden zien. Maar Ouwe Muier kiest helemaal haar kant.
+ Onze historische kerken zijn zaterdags al een aantal uren open, Wim en Geertje Melis zijn zo sociaal om als het even kan de deur van de oude smederij met het eeuwig brandende smidsvuur open te gooien, er zijn wandelroutes verkrijgbaar bij de VVV en in de Muider horeca is het 'goed toeven' zoals dat in de folders heet. Allemaal een mooie aanzet tot meer. Alleen moet je het niet forceren.
+ Het is niet gezegd dat de kordate mevrouw van het Muiderslot, die geen microfoon nodig had om het woord te voeren, dat deed: forceren, maar ze stond Muiden wel een lesje te lezen. Dat wekte enige weerstand en niet alleen bij Guus, die van de weeromstuit lekker dwars liet weten dat de Muier gebouwen voor de Muiers zijn.
+ Hoe het zei, de houding van de zaal bracht mevrouw de directeur er kennelijk toe uit te roepen dat wanneer Muiden iets tegen toeristen heeft de oplossing zou kunnen worden gevonden in het over het water aan - en afvoeren van bezoekers aan het Muiderslot en Pampus. Het klonk kirrend en was vermoedelijk ironisch bedoeld, maar of het inderdaad geen menens was, wie zal het zeggen. Op haar vrijwilligers na (van wie er een zich met de bekende Muier zelfspot ooit 'kabouter' noemde omdat de kaboutertjes aardig wat werk op het slot verzetten – nee, niet mevrouw Laane) kennen maar weinig Muiers de huidige mevrouw van het Muiderslot persoonlijk.
+ Was het haar ernst, of was het luim? Ouwe Muier weet het niet en kan het niet weten. Hoewel hij graag een pilsje mag drinken met haar illustere voorganger Dick Schulp, zo goed als hij eertijds regelmatig een wijntje dronk met Eef Oosterbroek en ook, als hij daar tijd voor had, gezellig samen een vorkje prikte bij Graaf Floris met de enige echte voogd van het slot meneer Heuff (die zoveel hart voor de zaak had dat hij het liefst in alle onder zijn bewind staande zeven sloten tegelijk liep) heeft Ouwe Muier tot op dit moment de eer noch het genoegen gehad om kennis te maken met zijn nieuwe buurvrouw.
+ Dat betreurt hij, want hij krijgt van alle kanten te horen dat ze werkelijk vreselijk aardig is. Zo melden haar muzen, warmoezeniers, hoveniers en andere volgens de website van het slot 'klantgerichte' vrijwilligers – die overigens veel plezier hebben in werken op het Muiderslot, zo goed als het Muiderslot veel plezier van hèn heeft - dat het dolle pret is wanneer de burgervader en de slotvrouwe elkaar treffen in den lusthof, wat regelmatig gebeurt. Hun gulle lach schalt dan tot in de wijde omgeving. Thomasvaer en Pieternel! Pruimentijd!
+ Toch maar even een ongevraagd advies. Uit persoonlijke ervaring weet Ouwe Muier dat gedrevenheid zich tegen je kan keren. Met wat humor kom je veel verder bij de zonen en de dochters van de zeemeermin dan met Jan en Alleman de oren willen wassen. Dat een beetje bescheidenheid evenmin kwaad kan, heeft ook Ouwe Muier pijnlijk moeten ervaren. Zo zal hij nooit zijn familiewapen meenemen als hij de deur uitgaat om keutels te gaan zoeken in zijn geliefde Muiden.
+ Het hek is van de dam sinds onze gemeente landelijk de aandacht trok met het plan om de bouw van het aquaduct vele jaren te bespoedigen. De gemeenteraad stond er als één man achter dat Muiden om dit te bereiken zèlf de aanleg van het aquaduct zou financieren vanuit de opbrengst van grootschalige kantoor - en woningbouw langs de Vecht. Daar hoor je nu niets meer van, maar van de gevolgen des te meer. Boeren langs de Vecht, die de waarde van hun grond ineens verveelvoudigd zagen, doen goede zaken met projectontwikkelaars.
+ Omringende grotere gemeenten maken aanstalten om de Bloemendalerpolder tot aan de rand te vullen met grootschalige woningbouwprojecten. Dit zonder Muiden erin te kennen. Waarom zouden ze ook? Muiden wil hier immers zelf van alles bouwen? Daar komt nog bij dat, al is de polder grotendeels Muidens grondgebied, er nog geen méter grond gemeente-eigendom is. Alles is van de boeren.
+ Het gemeentebestuur van Muiden kan er zich niet van afmaken dat die speculaties geruchten zijn - en doet dat ook niet. Maar toegeven dat Muiden deze narigheid over zichzelf heeft afgeroepen: ho maar. Integendeel, het ingehuurde adviesbureau Kolpron waarschuwt voor de huidige ontwikkeling. Het bureau dringt er bij burgers en bestuurderen van Muiden op aan eensgezind deze dreiging het hoofd te bieden door hand in hand de toekomst in te gaan.
+ De oproep om de handen ineen te slaan vond plaats tijdens de openbare bijeenkomst in de kazerne waar ingezetenen kennis mochten maken met het 'discussiemodel' voor het sociaal-economisch plan. Dit plan in wording is bedoeld om samen met de bevolking te bekijken welke kant we straks op moeten met Muiden (en ook Muiderberg al is daar geen ongerustheid over). Langzaam maar zeker, zo is de bedoeling, zal er de komende tijd een beeld dienen te ontstaan hoe onze stad er over pakweg tien, vijftien jaar uit zal zien.
+ Laat de opsteller van dit zogeheten kwaliteitsplan nu uitgerekend hetzelfde bureau Kolpron zijn, dat het gemeentebestuur adviseerde bij de aquaduct – annex 'Groot Muiden' plannen, de plannen dus waar momenteel zo'n diepe stilte omheen hangt. Geen wonder dat deze plannen niet met name in het kwaliteitsplan genoemd worden. Niet dat Groot Muiden geen naam mocht hebben, maar waarschijnlijk omdat B&W er niet direct aan herinnerd willen worden.
+ Niet één keer valt in het discussiestuk het woord 'aquaduct'. B&W spelen liever verstoppertje met zichzelf als het om de zelfbedachte aquaductplannen gaat. In het Kolpron rapport staat het Groot Muidenproject verhullend te boek als de 'A1 locatie'. Maar de aap komt al gauw uit de mouw. In de 'Stand van zaken toekomstvisie Muiden' wordt gerept over 'bijzondere kansen (die) ontstaan bij een combinatie van ondertunneling en kantoren, waarbij deze kantoren een draagvlak bieden voor de voorzieningen in Muiden zelf en als afgeleide werkgelegenheid bieden voor lager opgeleiden'. Wie lust er nog peultjes.
+ Ouwe Muier doopte indertijd Kolpron oneerbiedig om in Koprol vanwege de capriolen van dit bureau. Om verwarring te voorkomen wil hij het nu verder maar bij Kolpron houden, ook al omdat het bureau in dit geval niet alle blaam treft. Ligt de verantwoording voor de megalomane aquaductplannen en de gevolgen ervan bij de hele raad, voor de discussieopzet over de toekomst van Muiden draagt vooralsnog alleen B&W de verantwoording.
+ Het initiatief om een sociaal-economisch plan te ontwikkelen kwam van raadslid Hette Zijlstra. Samen met zijn collega Eric Hoetmer kwam hij er begin vorig jaar mee op de proppen. De raad omhelsde het 'geesteskind van Hette' unaniem en ook de ondernemers liepen er warm voor. Uitgangspunt was een halt toe te roepen aan de terugloop van de voorzieningen in de gemeente, met name in de stad Muiden, door eens goed naar de oorzaken hiervan te kijken en vervolgens stappen te ondernemen om het tij te keren. Besloten werd voor deze ingewikkelde materie specialisten in te schakelen. Koprol dus, pardon: Kolpron.
+ De bijeenkomst in de kazerne, bedoeld als tussenfase bij de pogingen richting te geven aan Muidens toekomst, werd ronduit slecht bezocht. Dat was een veeg teken. Niet dat de bevolking geen belangstelling zou hebben voor wat er met Muiden gebeurt. Het leek er eerder op dat B&W alles in het werk had gesteld om er zo weinig mogelijk mensen heen te krijgen. Dit onder het motto: hoe minder mensen, hoe minder tegenspraak.
+ Allereerst was daar het al even inconsequente als onleesbare discussiestuk. Tot ergernis van alle bezoekers bestond het Kolpron rapport uit een handvol A4tjes, waar niemand een kant mee uit kon. Als het nu nog een samenvatting was geweest van de vele 'workshops' waarin ondernemers en ingezetenen – uit 'tactische' overwegingen van elkaar gescheiden - hun mening gaven en met allerlei ideeën kwamen, dan was het nog íets geweest. Dit was knudde.
+ Een voorbeeld: in plaats van het listige plan van Hoetmer om een winkelcentrumpje te creëren in de benedenwoninkjes van de Broshuizen staat in het rapport de bezopen suggestie dat de Broshuizen 'verdichtingsmogelijkheden' kunnen bieden. Een kat kan er nauwelijks zijn kont keren, zo bekrompen is de behuizing. Hoe kan dit het gemeentehuis passeren!
+ Ondernemers en andere burgers werden opgescheept met twee 'scenario's', waaruit ze mogen kiezen. Een zichzelf bedruipende 'locale stad' (lees: middeleeuws stadstaatje) wordt als het ene vertrekpunt en een 'netwerkstad' (lees Randstadje) als het andere vertrekpunt voor discussies beschouwt. Wat een onzin! Harry Mock constateerde namens alle aanwezigen dat we allang in een netwerkstad wonen – zodat dit soort vergelijkingen nergens op slaan.
+ En dan het rapportproza: 'Geef als gemeente Muiden aan dat zij in beginsel bereid is in interactie tot een structurele oplossing van het probleem te komen en vraag (financiële) committent van de andere betrokkenen'. Het zal je maar gezegd worden.
+ Behalve de directeur van het Muiderslot en Arie van der Vliet van de scheepswerf was er geen ondernemer in de zaal. De Muider middenstand kon geen chocola maken van het verhaal en was hevig teleurgesteld omdat er vrijwel niets van de ideeën uit de workshops in terug te vinden was - behalve dan de afgereden stokpaardjes van Schulp: de 'A1 locatie' en waarachtig alwéér dat blik in de Noordpolder. Ook hadden de ondernemers de smoor in omdat de uitnodiging voor de bijeenkomst pas op het laatste moment in de bus viel.
+ Er zal nog menig hartig woordje over een en ander gesproken worden. De arme meneer van Kolpron, ook maar gestuurd, was zichtbaar verlegen met de situatie. Het zat al zo tegen: slecht geluid, slecht licht – er was geen woord te lezen van de geprojecteerde teksten – weinig belangstelling en dan ook nog eens vernietigende kritiek. Kolpron voerde zwakjes aan dat alles wat in de workshops was besproken zo ingedikt was om de lezers alle mogelijke details te besparen, die zouden immers alleen maar afleiden van de hoofdzaken. Hoezo details?
+ Voor slechts fl. 160.000, - een inventarisatie/praatstuk in elkaar flansen dat bij de presentatie keihard neergesabeld wordt, dat doet pijn.. Kolpron trok het zich aan, maar de ware schuldigen zijn natuurlijk B&W, en dan met name de betrokken wethouder(s).
+ Maandenlang was het discussiemodel heen en weer gegaan tussen Kolpron en het college, tot het zozeer uitgekleed was dat B&W nu compleet in zijn hemd staat. Er is, hoe je het ook keert of wendt informatie achtergehouden. Dat kan natuurlijk niet. Angst dat er van alles uit de workshops naar buiten zou komen, is geen excuus – integendeel: hete hangijzers moet je juist met z'n allen aanpakken. Misschien nog kwalijker is dat de presentatie getuigt van onderschatting van, zo niet minachting voor, de deelnemers.
+ Voor Schulp zal het wel geen gevolgen hebben. Het is immers allereerst het pakkie-an van Leupen. Bovendien heeft Dick Schulp een ijzersterke politieke positie. Hij is de baas van het CDA. Voor Leupen ligt het moeilijker. Leupen is niet de baas van de PvdA.
+ Het Kolpron discussiestuk: lang gewacht en veel verzwegen, slecht bedacht en laat gekregen.