© : Alle rechten zijn voorbehouden |
NIEUWE SPIERING, VERSE KEUTELSHet keutelklasje van meester Harry
speciale aflevering : een verhaaltje
Dit verhaaltje gaat over het keutelklasje van meester Harry en het speelt zich af in het kazernelokaal van de Muider school. Het is een verhaal met een dubbele moraal: 'Wie de schoen past trekke haar aan, maar óók: de kous is nog niet af'.
+ De zonnestralen priemden door de hoge ramen van het schoollokaal toen Dikkie Duck, de belhamel van de klas, blozend van trots alle jongens en meisjes een mooie tekening liet zien. Iedereen begon te juichen. Meester Harry keek vertederd toe hoe zijn rakkers op de banken klommen en dansten van de pret. Hij was nooit zo goed in orde houden geweest, maar nu mocht het. Het was immers feest!
+ Dikkie Duck had de tekening gekregen van de meisjes van de Rijkswaterstaatschool. Er stonden golfjes en een boogje op. Dat boogje stond alleen niet bóven, maar ónder het water. Toen Dikkie Duck er mee binnenkwam broeide er iets in de klas. Eerst had meester Harry even gedacht dat het een rare tekening was, want je weet het maar nooit met die meisjes van de Rijkswaterstaatschool. Maar toen hij gezien had dat het geen kwaad kon mocht Dikkie Duck, die als een van de hulpjes van de meester op de eerste rij zat tussen Keesie en Jopie, voor de klas komen en zèlf op het bord schrijven waar de tekening over ging. Met grote hanenpoten schreef Dikke Duck het moeilijke woord: a-qua-duct.
+ De hele klas moest het van meester Harry hardop lezen: a-qua-duct, en iedereen moest het hem steeds weer nazeggen, a-qua-duct, net zo lang tot zelfs de grootste domoor het uit zijn hoofd kende. Maar toen ze met z'n allen door elkaar begonnen te schreeuwen omdat het zo mooi galmde in het lokaal, legde meester Harry de vinger op zijn lippen. 'Het is òns geheimpje' zei hij: 'niemand mag het horen'.
+ Wat was Dikkie Duck in zijn nopjes. Nu kon hij pas echt de baas spelen! Iedereen deed wat hij zei. Zelfs Wiebetje, de oudste van de klas, die anders altijd de lakens uitdeelde.
+ Op een dag, niet lang daarna, was het uit met de pret. Een jongen die nota bene niet eens in hun klas zat gooide roet in het eten. Zijn naam was Jantje Beton.
+ Jantje Beton had iets van het geheimpje opgevangen en was nieuwsgierig geworden. Maar ja, omdat hij er niet bij hoorde wilde niemand hem iets vertellen. Hij besloot een eigen tekening te maken, want hij wilde natuurlijk niet voor Dikkie Duck onderdoen. Jantje Beton kon heel goed tekenen. Toen hij klaar was met zijn tekening ging hij ermee naar de meisjes van de Rijkswaterstaatschool. Hij wilde weten of zijn tekening net zo goed was als die ze aan Dikkie Duck gegeven hadden. En wat er toen gebeurde!
+ De meisjes van de Rijkswaterstaatschool begonnen heel geheimzinnig te giechelen. Ze maakten draaiende gebaren met hun handen, alsof ze iets omkeerden. Jantje Beton snapte wel dat het over de tekening ging die ze aan Dikkie Duck hadden gegeven, maar wat bedoelden ze nu precies? Was er soms iets mis met die tekening? De meisjes gierden van het lachen.
+ Jantje Beton was net als Dikkie Duck geen jongen die met zich liet spotten. Tijdens het speelkwartier riep hij over de heg van het schoolplein twee jongetjes uit de klas van meester Harry bij zich. Het waren Hettetje, het lievelingetje van de klas en Hansje, een echte wijsneus. Jantje Beton haalde er nog een jongen bij. Die jongen, Erikkie Makkie, kwam, net als Jantje zelf, niet uit de klas van meester Harry.
+ Met z'n viertjes gingen ze naar de meisjes van de Rijkswaterstaatschool. Toen ze daarvan terugkwamen waren ze helemaal van de kook. Ze hadden hun ogen niet kunnen geloven op het moment dat ze zagen wat er aan de hand was met de tekening en waarom die rotmeiden zo'n plezier hadden. Jantje Beton wilde meteen aan iedereen vertellen dat het helemaal fout zat, en eigenlijk wilde Erikkie Makkie dat ook wel, maar voor Hettetje en Hansje lag het minder eenvoudig.
+ Ze hadden allebei mee gejuicht om de tekening van het a-qua-duct . Ook hadden ze hun vinger opgestoken toen meester Harry vroeg of Dikkie Duck nog meer mooie tekeningen aan de meisjes moest vragen en of ze daar een zak knikkers voor over hadden. Nogal wiedes dat ze een beetje bang waren dat ze in de hoek zouden moeten staan als uitkwam wat er precies aan de hand was. Meester Harry kon heel streng zijn. En ook was iedereen in de klas een beetje bang voor Dikkie Duck, die heel hard in je oor kon kwaken als hij kwaad was. Hoe zou dat aflopen?
+ Toen meester Harry hoorde wat er zich had afgespeeld begreep hij het eerst niet, zoals vaak, maar na een tijdje drong het toch tot hem door. Hij vroeg geschrokken aan Hettetje en Hansje waarom ze met die kwajongen van een Jantje Beton meegegaan waren naar de meisjes van de Rijkswaterstaatschool. Dat was toch niet nodig geweest? Ze hadden immers zelf meisjes in de klas? Dat was zo, maar Hettetje en Hansje konden natuurlijk niet zeggen dat de meisjes van de klas niet spannend genoeg waren omdat ze voor spek en bonen meededen, want dat zou niet aardig geweest zijn.
+ Dikkie Duck was woedend op Hettetje en Hansje, dat spreekt, en dan vooral op Hettetje, want hij had altijd gedacht dat die een vriendje van hem was. Toen de hele klas erover aan het kibbelen sloeg herinnerde Wiebetje zich ineens dat hij als oudste de baas van de klas was. Dikkie Duck hoorde Wiebetje met gebogen hoofd aan. Kon hij het helpen dat die krengen van meiden hem voor de gek gehouden hadden? Als hij dat had geweten had hij natuurlijk niet met hun tekening lopen pronken.
+ Wat was er nu precies gebeurd? Ik heb al verteld wat op de tekening stond die Dikkie Duck had gekregen. Die rotmeiden van de Rijkswaterstaatschool hadden hem lelijk te pakken. In het ootje genomen kun je wel zeggen. Ze hadden Dikkie Duck de tekening omgekeerd in zijn handjes gedrukt. Het boogje moest niet onder, maar boven de golfjes staan. Dikkie Duck was zielsblij geweest met een a-qua-duct dat geen a-qua-duct was, maar gewoon een brug! Was dat even schrikken. Maar wat vals hè? Die arme Dikkie Duck was ontroostbaar.
+ Gelukkig namen de meisjes van de Rijkswaterstaatschool de schuld op zich omdat ze het zielig voor hem vonden. Maar toen Dikkie Duck met de schrik dacht vrij te komen, gebeurde er weer iets. Een heel andere jongen, ook al niet uit de klas van meester Harry, had gehoord wat Dikkie Duck was overkomen. Die jongen heette Guusje. Deze Guusje mocht dan wel niet in de klas van Dikkie Duck zitten, hij was wèl de populairste jongen van de hele Muider school, omdat hij altijd zo bescheiden was. Maar zijn bedeesdheid weerhield Guusje er niet van om aan iedereen die het maar horen wilde (en dat waren er veel) te vertellen dat hij precies dezelfde tekening van de meisjes van de Rijkswaterstaatschool had gekregen als Dikkie Duck. Alleen had Guusje wèl meteen door dat het een brug was die ze getekend hadden en niet een a-qua-duct.
+ Al lang voordat dit uitkwam had hij het tegen Dikkie Duck willen zeggen, maar die had zijn vingers in zijn oren gestopt en was zo boos tegen Guusje gaan blazen en kwaken, dat Guusje het er maar bij liet zitten. Zo belangrijk was het nu ook weer niet, vond hij.
+ Misschien is dat ook wel zo, maar er zijn er die er anders over denken. Zoals Jantje Beton. En die staat zeker niet alleen. Jantje zijn aanhang groeit. Hij zit als een nijdige spin in zijn website. Toch heeft ook Jantje er, net als iedereen best wel begrip voor dat Dikkie Duck een beetje dommig is geweest, terwijl hij misschien juist heel slim had willen zijn. Daar komt bij dat hij het voor een goed doel heeft gedaan. Dikkie Duck wilde al zijn hele leven in aanzien komen te staan bij de hele Muider School. Dat is toch menselijk?
+ Of dit verhaal een vervolg krijgt is de vraag. Het hangt er maar van af óf en wàt er nog meer boven water komt dan een aquaduct dat een brug te ver bleek te zijn. En nu maar hopen dat Dikkie Duck geen jokkebrok is geweest. Want als het er op aankomt is hij best aardig. Zeg maar ruwe bolster, blanke sabel. Bovendien heeft meester Harry zijn hulpje nodig en wil de klas hem niet graag kwijt, want je kan lachen met die jongen. Maar of er nog een standbeeld voor hem inzit waar hij stilletjes op had gehoopt, tja, dat is een andere vraag.
Ouwe Muier
naar het begin van deze pagina
terug naar het overzicht van Nieuwe Spierings en Verse Keutels
U belandt dan op ons reactie formulier:
